1. Βίβλος Μεταφράσεις τῆς Βίβλου Γένεσις, κεφ. 1 (μετάφρασι, πολυτονικό)

PostHeaderIcon Γένεσις, κεφ. 1 (μετάφρασι, πολυτονικό)

 

ΓΕΝΕΣΙΣ (1)

 

(Μετάφρασι ἀπὸ τὴν ἐπίσημη Παλαιὰ Διαθήκη τῆς ὀρθοδόξου ἐκκλησίας, ἤ τοι ἀπὸ τὸ ἑλληνικὸ κείμενο τῶν ῾Εβδομήκοντα)

 

α΄ κεφάλαιο πρῶτο

 

1 Στὴν ἀρχὴ ἐδημιούργησε ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸ καὶ τὴν γῆ. 2 ἀλλὰ ἡ γῆ ἦταν ἀόρατη καὶ ἀκατασκεύαστη(2) καὶ ὑπῆρχε σκοτάδι πάνω ἀπὸ τὴν ἄβυσσο, καὶ πνεῦμα Θεοῦ κινιόταν πάνω ἀπὸ τὸ νερό. 3 καὶ εἶπε ὁ Θεός· «Nὰ γίνῃ φῶς»· καὶ ἔγινε φῶς. 4 καὶ εἶδε ὁ Θεὸς τὸ φῶς ὅτι εἶναι καλό· καὶ ἔκαμε χώρισμα(3) ὁ Θεὸς ἀνάμεσα στὸ φῶς καὶ ἀνάμεσα στὸ σκοτάδι. 5 καὶ ὠνόμασε ὁ Θεὸς τὸ φῶς «ἡμέρα» καὶ τὸ σκοτάδι τὸ ὠνόμασε «νύχτα». καὶ ἔγινε βράδυ καὶ ἔγινε πρωί(4), ἡμέρα μία(5).

6 Καὶ εἶπε ὁ Θεός· «Nὰ γίνῃ στερέωμα(6) στὸ μέσον τοῦ νεροῦ καὶ νὰ βρίσκεται σὰν χώρισμα ἀνάμεσα στὸ νερὸ καὶ στὸ νερό». καὶ ἔγινε ἔτσι. 7 καὶ ἔφτιαξε ὁ Θεὸς τὸ στερέωμα καὶ διεχώρισε ὁ Θεὸς [τὸ νερὸ] ἀνάμεσα στὸ νερὸ ποὺ ἦταν κάτω ἀπὸ τὸ στερέωμα καὶ στὸ νερὸ τὸ πάνω ἀπὸ τὸ στερέωμα. 8 καὶ ὠνόμασε ὁ Θεὸς τὸ στερέωμα «οὐρανό»· καὶ εἶδε ὁ Θεὸς ὅτι εἶναι καλό. καὶ ἔγινε βράδυ καὶ ἔγινε πρωί, ἡμέρα δεύτερη.

9 Καὶ εἶπε ὁ Θεός· «Nὰ μαζευτῇ σὲ ἕναν τόπο τὸ νερὸ ποὺ εἶναι κάτω ἀπὸ τὸν οὐρανὸ καὶ νὰ φανῇ ἡ ξηρά. καὶ ἔγινε ἔτσι. καὶ ἐμαζεύτηκαν τὰ νερὰ(7) τὰ κάτω ἀπὸ τὸν οὐρανὸ στὶς συγκεντρώσεις τους καὶ ἐφάνηκε ἡ ξηρά. 10 καὶ ὠνόμασε ὁ Θεὸς τὴν ξηρὰ «γῆ» καὶ τὶς συγκεντρώσεις τῶν ὑδάτων τὶς ὠνόμασε «θάλασσες». καὶ εἶδε ὁ Θεὸς ὅτι εἶναι καλό.

11 Καὶ εἶπε ὁ Θεός· «Νὰ βλαστήσῃ ἡ γῆ χλωρὸ χορτάρι, ποὺ νὰ παράγῃ σπόρο ἀνάλογα μὲ τὸ εἶδος καὶ τὴν ποικιλία του, 11β καὶ δέντρα καρποφόρα, ποὺ νὰ κάμνουν καρπὸ ποὺ νὰ ὑπάρχῃ σ' αὐτὸν ὁ σπόρος τους ἀνάλογα μὲ τὸ εἶδος καὶ τὴν ποικιλία τους πάνω στὴν γῆ». καὶ ἔγινε ἔτσι. 12 καὶ ἔβγαλε ἡ γῆ χλωρὸ χορτάρι, τὸ ὁποῖο παράγει σπόρο ἀνάλογα μὲ τὸ εἶδος καὶ τὴν ποικιλία του, 12 καὶ δέντρα καρποφόρα, τὰ ὁποῖα κάμνουν καρπὸ ποὺ μέσα του περιέχει τὸν σπόρο τους ἀνάλογα μὲ τὸ εἶδός τους πάνω στὴν γῆ. καὶ εἶδε ὁ Θεὸς ὅτι εἶναι καλό. 13 καὶ ἔγινε βράδυ καὶ ἔγινε πρωί, ἡμέρα τρίτη.

14 Καὶ εἶπε ὁ Θεός· «Νὰ ἐμφανιστοῦν(8) φωτεινὰ σώματα στὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ νὰ φωτίζουν πάνω στὴν γῆ, γιὰ νὰ διαχωρίζουν τὴν ἡμέρα ἀπὸ τὴν νύχτα· 14β καὶ νὰ χρησιμεύουν ὡς σημάδια γιὰ τὶς ἐποχές, γιὰ τὶς ἡμέρες καὶ γιὰ τὰ ἔτη, 15 καὶ νὰ βρίσκωνται ὡς φῶτα στὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ, ὥστε νὰ φέγγουν πάνω στὴν γῆ». καὶ ἔγινε ἔτσι. 16 καὶ ἔφτιαξε ὁ Θεὸς τὰ δύο μεγάλα φωτεινὰ σώματα, τὸν μεγάλο φωστῆρα νὰ κυριαρχῇ τὴν ἡμέρα 16β καὶ τὸν μικρότερο φωστῆρα νὰ κυριαρχῇ τὴν νύχτα, καὶ τὰ ἀστέρια. 17 καὶ τὰ ἔβαλε αὐτὰ ὁ Θεὸς στὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ, ὥστε νὰ φωτίζουν τὴν ἐπιφάνεια τῆς γῆς 18 καὶ νὰ κυριαρχοῦν τὴν ἡμέρα καὶ τὴν νύχτα καὶ νὰ διαχωρίζουν ἀνάμεσα στὸ φῶς καὶ στὸ σκοτάδι. καὶ εἶδε ὁ Θεὸς ὅτι εἶναι καλό. 19 καὶ ἔγινε βράδυ καὶ ἔγινε πρωί, ἡμέρα τέταρτη.

20 Καὶ εἶπε ὁ Θεός· «Νὰ βγάλουν τὰ νερὰ θαλάσσιους ζωντανοὺς ὀργανι­σμοὺς καὶ πουλιὰ ποὺ νὰ πετοῦν πάνω ἀπὸ τὴν γῆ στὸ οὐράνιο στερέωμα». καὶ ἔγινε ἔτσι. 21 καὶ ἐδημιούργησε ὁ Θεὸς τὰ μεγάλα κήτη καὶ ὅλους τοὺς θαλάσσιους ζωντανοὺς ὀργανισμούς, ὅσα ἔβγαλαν τὰ νερὰ κατὰ τὸ εἶδός τους, 21β καὶ κάθε φτερωτὸ πουλὶ κατὰ εἶδος. καὶ εἶδε ὁ Θεὸς ὅτι εἶναι καλά. 22 καὶ τὰ εὐλόγησε αὐτὰ ὁ Θεὸς λέγοντας· «Νὰ αὐξάνεστε καὶ νὰ πληθαίνεστε 22β καὶ νὰ γεμίσετε τὰ νερὰ στὶς θάλασσες, καὶ τὰ πετούμενα νὰ πολλαπλασιάζωνται πάνω στὴν γῆ». 23 καὶ ἔγινε βράδυ καὶ ἔγινε πρωί, ἡμέρα πέμπτη.

24 Καὶ εἶπε ὁ Θεός· «Νὰ βγάλῃ ἡ γῆ ζωντανοὺς ὀργανισμοὺς κατὰ εἶδος, τὰ τετράποδα καὶ τὰ ἑρπετὰ καὶ τὰ ἄγρια θηρία τῆς γῆς κατὰ εἶδος». καὶ ἔγινε ἔτσι. 25 καὶ ἔφτιαξε ὁ Θεὸς τὰ ἄγρια θηρία τῆς γῆς κατὰ εἶδος καὶ τὰ κτήνη κατὰ τὸ εἶδός τους 25β καὶ ὅλα τὰ ἑρπετὰ τῆς γῆς κατὰ τὸ εἶδός τους. καὶ εἶδε ὁ Θεὸς ὅτι εἶναι καλά.

26 Καὶ εἶπε ὁ Θεός· «Ἂς κάμωμε τὸν ἄνθρωπο κατὰ τὴν δική μας εἰκόνα καὶ ὁμοίωσι, 26β καὶ νὰ ἐξουσιάζουν τὰ ψάρια τῆς θάλασσας καὶ τὰ πετούμενα τοῦ οὐρανοῦ καὶ τὰ κτήνη 26γ καὶ ὅλην τὴν γῆ καὶ ὅλα τὰ ζῷα ποὺ σέρνονται πάνω στὴν γῆ». 27 καὶ ἔφτιαξε ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπο, κατ' εἰκόνα Θεοῦ τὸν ἔφτιαξε, ἄντρα καὶ γυναῖκα τοὺς ἔφτιαξε. 28 καὶ τοὺς εὐλόγησε ὁ Θεὸς λέγοντας· «Νὰ αὐξάνεστε καὶ νὰ πληθαίνεστε καὶ νὰ γεμίσετε τὴν γῆ καὶ νὰ τὴν κυριέψετε τελείως 28β καὶ νὰ ἐξουσιάζετε τὰ ψάρια τῆς θάλασσας καὶ τὰ πετούμενα τοῦ οὐρανοῦ καὶ ὅλα τὰ κτήνη 28γ καὶ ὅλη τὴν γῆ καὶ ὅλα τὰ ζῷα ποὺ σέρνονται πάνω στὴν γῆ». 29 καὶ εἶπε ὁ Θεὸς· «᾿Ιδού, σᾶς ἔχω δώσει κάθε χόρτο ποὺ παράγει σπόρο, τὸ ὁποῖο βρίσκεται στὴν ἐπιφάνεια ὅλης τῆς γῆς, 29β καὶ κάθε δέντρο, τὸ ὁποῖο ἔχει πάνω του καρπὸ ποὺ περιέχει σπόρο γιὰ πολλαπλα­σιασμό· ὅλα εἶναι δικά σας γιὰ νὰ τρῶτε. 30 καὶ σὲ ὅλα τὰ ἄγρια θηρία τῆς γῆς καὶ σὲ ὅλα τὰ πετούμενα τοῦ οὐρανοῦ καὶ σὲ κάθε ζῷο ποὺ σέρνεται πάνω στὴν γῆ, ὁτιδήποτε ἔχει μέσα του πνοὴ μὲ ζωή, ἔδωσα χλωρὸ χορτάρι γιὰ τροφή». καὶ ἔγινε ἔτσι. 31 καὶ εἶδε ὁ Θεὸς τὰ πάντα ὅσα ἐδημιούργησε, καὶ νά, ὅλα ἦσαν πολὺ καλά. 31β καὶ ἔγινε βράδυ καὶ ἔγινε πρωί, ἡμέρα ἕκτη.

 

Σημειώσεις - σχόλια 1ου κεφαλαίου

(1) Δημιουργία, ἱστορία

(2) «ἀκατασκεύαστη» = χωρὶς τὴν «κατασκευή» της, χωρὶς τὴν «ἐπίπλωσί» της, χωρὶς τὸν ἐξοπλισμό της, χωρὶς τὰ ἐξαρτήματά της, χωρὶς τὰ λειτουργικά της συστήματα.

(3) ἐξεχώρισε

(4) καὶ ἐβράδιασε καὶ ἐξημέρωσε

(5) {῾Η ἀρχὴ τοῦ χρόνου ἐκείνου ἦτο καὶ [ἀρχὴ] τῆς πρώτης ἐκείνης καὶ μ ι ᾶ ς ἡμέρας, ἥ τις ἦτο Κυριακή·... μία δὲ ὠνομάσθη ἡ Κυριακή, διὰ τὶ κοντὰ εἰς τοῦτα ὁποῦ λέγει ὁ θεῖος Βασίλειος, καὶ μέσα εἰς τὴν μίαν ἐκείνην ὅλαι αἱ καθ' ἑξῆς ἓξ ἡμέραι ἐμπεριείχοντο, καθ' ὅτι τὰ ἐν αὐταῖς γενηθέντα ποιήματα ἐκ τῆς προϋπαρχούσης ὕλης τῶν στοιχείων τῆς ἐν τῇ μ ι ᾷ ἐκείνῃ ἡμέρᾳ ἐκ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ εἶναι παραχθείσης ἐγένοντο, καὶ ὄχι ἐκ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ εἶναι... [λέγει ὁ μέγας Βασίλειος]· «διὰ τοῦτο τὴν κεφαλὴν τοῦ χρόνου ὄχι πρώτην ἡμέραν, [ἀλλὰ] μ ί α ν ὠνόμασεν, ἵνα καὶ ἐκ τῆς προσηγορίας τὸ συγγενὲς ἔχῃ πρὸς τὸν ἕνα. τοῦ γὰρ μοναχοῦ καὶ ἀκοινωνήτου πρὸς ἕτερον (αἰῶνα) ἡ τὸν χαρακτῆρα δεικνύουσα, οἰκείως καὶ προσφυῶς προσηγορεύθη μ ί α». καὶ πάλιν· «ἵνα οὖν πρὸς τὴν μέλλουσαν ζωὴν τὴν ἔννοιαν ἡμῶν ἀπαγάγῃ, μ ί α ν ὠνόμασε τοῦ αἰῶνος τὴν εἰκόνα, τὴν ἀπαρχὴν τῶν ἡμερῶν, τὴν ὁμήλικα τοῦ φωτός, τὴν ἁγίαν Κυριακήν, τὴν τῇ ἀναστάσει τοῦ Κυρίου τετιμημένην»... Καθὼς δὲ ὁ μέγας Βασίλειος ἐδῶ λέγει ὅτι ἡ μ ί α ἐκείνη καὶ πρώτη, ἤ τοι ἡ Κυριακή, ἑπτάκις ἑπταπλασιασθεῖσα συμποσεῖ τὰς ἑπτὰ ἑβδομάδας τῆς Πεντηκοστῆς...} (σχόλια τοῦ ἁγίου Νικοδήμου τοῦ 'Αθωνίτου στὴν ἑρμηνεία τοῦ 91ου κανόνος τοῦ μεγάλου Βασιλείου, βλέπε «Πηδάλιον» ἐκδόσεων Παπαδημητρίου, σελὶς 645, ὑποσημείωσι 4, καὶ σελὶς 647, ὑποσημείωσι 1).

(6) διάφραγμα, φράχτης

(7) [Νερά· ἐδῶ ὁ ἑνικὸς ὕδωρ στὸ ἀρχαῖο κείμενο ἔχει περιληπτικὴ σημασία, ὅπως φαί­νεται σαφῶς ἀπὸ τὴν ἐν συνεχείᾳ φράσι εἰς τὰς συναγωγὰς αὐτῶν. Τὸ φαινόμενο εἶναι πολὺ συχνὸ στὴν Παλαιὰ Διαθήκη (ἑβραϊσμός), ἀλλὰ πολλὲς φορὲς οἱ μεταφραστὲς δὲν τὸ προσέ­χουν καὶ δὲν τὸ ἀποδίδουν. Εἰδικὰ τὰ πρῶτα κεφάλαια τῆς Γενέσεως εἶναι κατάφορτα ἀπὸ ἑνικοὺς μὲ σημασία πληθυντικοῦ ὅπως οἱ λέξεις χόρτος σπόρος καὶ καρπὸς λίγο παρακάτω.]

(8) δημιουργηθοῦν

 

 

᾿Επιμέλεια μεταφράσεως Δ.Α. 1994

 

῾Η παροῦσα μετάφρασι δημοσιεύεται καὶ σὲ μονοτονικὸ σύστημα ἐδῶ (μὲ κάποιες ἀκόμη ἐλαφρὲς προσαρμογὲς σύμφωνα μὲ τὴν σχολικὴ ὀρθογραφία) πρὸς διευκόλυνσι τῶν μαθητῶν καὶ γενικῶς τῶν νεωτέρων στὴν ἡλικία, οἱ ὁποῖοι δυστυχῶς ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον δὲν εἶναι ἐξοικειωμένοι στὸ νὰ διαβάζουν πολυτονικὰ κείμενα. Συνιστᾶται ὅμως σὲ ὅλους νὰ προτιμοῦν τὴν ἀνάγνωσι τῆς πολυτονικῆς μεταφράσεως.