Μουσικολογικά ἀνάλεκτα 18. Γιὰ τὸ μάθημα «Φῶς εἰς ἀποκάλυψιν»
18. Γιὰ τὸ μάθημα «Φῶς εἰς ἀποκάλυψιν»
Διονυσίου Ἀνατολικιώτου
δρος φιλοσοφικῆς σχολῆς Ἀθηνῶν,
μουσικολόγου - τυπικολόγου
symbole@mail.com
18. Τῇ β΄ Φεβρουαρίου, εἰς τὴν Ὑπαπαντήν, μέλος Μανουὴλ Χρυσάφου, ἦχος βαρύς, Μαθηματάριον (ἔτους 1851), σ. 177.
Φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν
ἦλθες ἐπὶ γῆς ἐξ οὐρανοῦ, σωτὴρ ἡμῶν·
καὶ προελθὼν ἐκ τῆς παρθένου
ἐπανεπαύσω ἐν ἀγκάλαις τοῦ δικαίου Συμεών·
ἔδει γάρ σε [τω], ζωοδότα τῶν ἁπάντων,
ὑπὸ τοῦ πρεσβύτου γνωρισθῆναι,
ὅτι παρεγένου ἀπολῦσαι αὐτὸν κατὰ τὸ ῥῆμά σου,
ὁ ἔχων τὸ μέγα ἔλεος.
Τὸ ποίημα ποὺ μελοποιεῖ ὁ Μανουὴλ Χρυσάφης ὡς μάθημα γιὰ τὴν ἑορτὴ τῆς ὑπαπαντῆς δὲν εἶναι ὕμνος τῆς 2ας φεβρουαρίου, μεθέορτο στιχηρὸ ἰδιόμελο, ποὺ ὑπάρχει ὡς δοξαστικὸ στὸν ἑσπερινὸ τῆς 4ης φεβρουαρίου (σύμφωνα μὲ τὰ μηναῖα). Εἶναι καὶ αὐτὸ μία ἔνδειξις ὅτι οἱ μεθέορτοι ὕμνοι τῶν σημερινῶν λειτουργικῶν βιβλίων ἦσαν κάποτε ὕμνοι τῆς κυριωνύμου ἡμέρας τῆς ἑορτῆς, καὶ ἀργότερα μετατέθηκαν στὶς μεθέορτες ἡμέρες λόγῳ δημιουργίας καὶ συσσωρεύσεως νεωτέρου ὑμνογραφικοῦ ὑλικοῦ.
Δημοσίευσι 11/11/2017 (στὴν ἱστοσελίδα τῆς Συμβολῆς)