συμβολή

῾Ο ἀοίδιμος Μητροπολίτης Γέρων ᾿Εφέσου, ὑπέρτιμος καὶ ἔξαρχος πά­σης ᾿Ασίας, κυρὸς Χρυσόστομος (Κωνσταντινίδης) ἐγεννήθη εἰς τὴν Χρυ­σού­πολιν (Σκούταρι) τὴν 28ην Μαρτίου 1921 ἐκ γονέων εὐσεβῶν Σω­κρά­τους καὶ Μαριάνθης (τὸ γένος Χατζοπούλου). Τὰ ἐγκύκλια γράμματα διήκουσεν εἰς τὴν ἀστικὴν σχολὴν τῆς γενετείρας αὐτοῦ· ἐσυν­έχισεν εἰς τὴν Πατριαρχικὴν Μεγάλην τοῦ Γένους Σχολὴν τὰς λυκειακὰς σπουδάς, ἐ­σπού­δασε τὴν ἱερὰν ἐπιστήμην ἐν τῇ κατὰ Χάλκην ῾Ι. Θεολογικῇ Σχολῇ, ἐξ ἧς καὶ ἀπεφοίτησε τῷ 1941 μὲ βαθμὸν ἄριστα.

᾿Εχειροτονήθη Διάκονος τῇ 21ῃ Νοεμβρίου 1940, μετονομασθεὶς Χρυσό­στο­μος, ἐκ τοῦ Γέροντός του ἀει­μνή­στου Μητροπολίτου Νεοκαισαρείας κυροῦ Χρυσο­στό­μου Κορωναίου. ῾Υπηρέτησε μεταξὺ τῶν ἐτῶν 1941-1946 ὡς Διάκονος ἐν τῷ ῾Ιερῷ Ναῷ τῶν ῾Αγίων Κωνσταντίνου καὶ ῾Ελένης Σταυ­ροδρομίου καὶ ὡς γραμματεὺς καὶ βιβλιοφύλαξ τῆς Σχολῆς Χάλκης (1942-1946). ᾿Εν συνεχείᾳ διωρίσθη Διευ­θυν­τὴς τοῦ Γραφείου Τύπου τοῦ Πατρι­αρ­χείου καὶ Διευθυντὴς Συντάξεως τοῦ Περιοδικοῦ «᾿Ορθοδοξία». Συνε­πλή­ρωσε τὰς σπουδάς του εἰς ῾Ρώμην καὶ Στρασβοῦργον, ὅπου ἀνεκηρύχθη ἀριστοῦχος Διδάκτωρ Θεολογικῶν ᾿Επιστημῶν καὶ Διδάκτωρ Συστηματικῆς Θεολογίας ἀντιστοίχως.

᾿Επιστρέ­ψας εἰς τὴν Πόλιν διωρίσθη τὸν ᾿Οκτώ­βριον τοῦ 1951 Τακτικὸς Καθηγητὴς ἐν τῇ κατὰ Χάλκην ῾Ι. Θεολογικῇ Σχολῇ τῆς ῞Εδρας Δογματικῆς καὶ ῾Ιστο­ρί­ας τῶν Δογμάτων, ῾Ιστορίας Θρη­σκευμάτων, καὶ Χρι­στια­νικῆς ᾿Αρχαιο­λογίας (τὴν τελευταίαν κατ’ ἀνά­θε­σιν), καὶ παρέμεινε μέ­χρι τῆς ἀναστολῆς τῆς λειτουργίας αὐτῆς (᾿Ιούνιος 1971). Τὴν 7ην Φεβρου­α­ρίου 1961 ἐξελέγη τιτουλάριος Μητροπολίτης Μύρων. Τὴν 6ην Σεπτεμ­βρίου 1965 κατετάγη μετὰ τοῦ αὐτοῦ τίτλου εἰς τὴν τάξιν τῶν ἐν ἐνεργείᾳ Μη­τροπολιτῶν καὶ ἀπὸ τοῦ ἔτους 1972 ἐκλήθη καὶ ἦτο μέ­λος τῆς ῾Αγίας καὶ ῾Ιερᾶς Συνόδου.

῾Ο ἀείμνηστος Μητροπολίτης ἐκτὸς τῆς μητρικῆς του γλώσσης ἐγνώριζε τὴν Τουρκικήν, τὴν ᾿Αγγλικήν, τὴν Γαλλικήν, τὴν Γερμανικήν, τὴν ᾿Ιταλικὴν καὶ τὴν Λατινικήν. Συμμετέσχεν εἰς διορθόδοξα καὶ διαχριστιανικὰ καὶ διεθνῆ συνέδρια ὡς ἐκπρόσωπος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. ῾Υπῆρξε Γενικὸς Γραμματεὺς τῶν ἀπὸ τοῦ ἔτους 1961 Παν­ορ­θοδόξων Διασκέψεων καὶ ἐν συνεχείᾳ ὡρίσθη πρόεδρος αὐτῶν. Ἔδιδε διαλέξεις ἐν τῷ ἐσωτερικῷ καὶ τῷ ἐξωτερικῷ, παρέδιδε σειρὰς μαθημάτων καὶ εἶχε πλούσιον συγγρα­φι­κὸν ἔργον. Εἶχεν ὁρισθῆ πρόεδρος πολλῶν κα­τὰ καιροὺς Συνοδικῶν ᾿Επι­τρο­πῶν. ᾿Εδίδαξεν εἰς πλείστας Θεολογικὰς Σχο­λὰς τοῦ ἐξωτερικοῦ (Θεο­λογικαὶ Σχολαὶ Θεσσαλονίκης, ᾿Ελσιγκίου, Βari κ.ἄ.) καὶ ἀνεκηρύχθη ὑπὸ πολλῶν ἐξ αὐτῶν Διδάκτωρ τιμῆς ἕνεκεν. ᾿Απὸ τοῦ ἀκαδημαϊκοῦ ἔτους 2000-2001 ἐδίδασκε Δογματικὴν Θεολογίαν εἰς τὸ ἐν Σαμπεζὺ τῆς Γενεύης ᾿Ορθόδοξον ᾿Ινστιτοῦτον Μεταπτυχιακῶν Σπου­δῶν.

᾿Απὸ τοῦ ἔτους 1983 ὠρ­γάνωσε τὸ ἐν ᾿Ατταλείᾳ κατ’ ἔτος συγ­κα­λού­με­νον Διεθνὲς Συνέδριον εἰς μνήμην τοῦ ῾Αγίου Νικολάου καὶ προέστη ἐπὶ μίαν δεκαετίαν καὶ πλέον τοῦ προσκυνήματος καὶ τῆς Θείας Λειτουργίας ἐν τῇ Βασιλικῇ τοῦ ῾Αγίου ἐν Μύροις. Ἦτο ἀντεπιστέλλον μέλος τῆς ᾿Ακα­δημίας ᾿Αθηνῶν, τακτικὸν μέλος τῆς Διεθνοῦς ᾿Ακαδημίας Θεολογικῶν ᾿Επι­στημῶν καὶ μέλος τοῦ Φι­λο­λογικοῦ Συλλόγου «Παρνασσός», τῆς Διεθνοῦς ῾Ομοσπονδίας Βυζαντινῶν Σπουδῶν καὶ ἄλλων ῾Ελληνικῶν καὶ Διεθνῶν ῾Ι­δρυ­μάτων καὶ ᾿Οργανισμῶν. Διετέλεσεν ἐπὶ δεκαετίαν μέλος καὶ ἀντι­πρό­εδρος πλείστων ἐπιτροπῶν τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου ᾿Εκκλησιῶν καὶ δὴ εἰδικώτερον τῆς ἐπιτροπῆς «Πί­στις καὶ Τάξις» καὶ τῶν ἐπιτροπῶν Κεν­τρι­κῆς καὶ ᾿Εκτελεστικῆς τοῦ Συμ­βουλίου. ᾿Απὸ τοῦ ἔτους 1998 ἦτο εἷς ἐκ τῶν Προέδρων τοῦ Παγ­κο­σμί­ου Συμβουλίου ᾿Εκκλησιῶν.

Μητροπολίτης Γέρων ᾿Εφέσου ἐξελέγη παμψη­φεὶ τὴν 10ην Δεκεμβρίου 1991 καὶ ὡς ἐκ τούτου ἦτο ὁ πρῶτος τῇ τάξει τῶν ῾Ι­εραρχῶν τοῦ Οἰκου­με­νικοῦ Θρόνου. ᾿Εκοιμήθη ἐν Κυρίῳ τῇ 13ῃ Ὀκτω­βρί­ου 2006.

(http://www.ec-patr.gr/hierarchs/show.php?lang=gr&id=1)

᾿Απόσπασμα ἀπὸ τὴν ὁμιλίαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου εἰς τὸ μνημόσυνον τῶν κοιμηθέντων Ἀρχιερέων τοῦ Θρόνου κατὰ τὴν παρελ­θοῦ­σαν τριετίαν (Ἀπρίλιος 2006-Μάρτιος 2009). [ 29.03.2009] 

......................................................

Ὁ ἀοίδιμος Γέρων Ἐφέσου Χρυσόστομος ὁ Κωνσταντινίδης ὑπῆρξε κατ᾿ ἐ­ξο­χὴν διδάσκαλος, ὁ ὁποῖος ἐκαλλιέργησε τὴν ἀκαδημαϊκὴν Θεολο­γίαν, ἀν­έ­δειξε πλείστους μαθητάς, ἐν οἷς καὶ τὴν ἡμετέραν Μετριότητα, ἐξεπροσώ­πη­σε τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον εἰς τὴν οἰκουμενικὴν κίνησιν καὶ εἰς πλεῖστα διεθνῆ Συνέδρια, κατέγραψεν ἱερὰς κατόψεις τῆς ζωῆς τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας! Πολλοὶ καυχώμεθα, διότι ηὐμοιρήσαμεν νὰ διατε­λέ­σωμεν μα­θη­ταί του ἐν τῇ κατὰ Χάλκην περιπύστῳ Θεολογικῇ ἡμῶν Σχολῇ, ἐνῷ ἡ πε­πυ­κασμένη σοφία του ὑπῆρξε πολύτιμος σύμβουλος εἰς τὰς συνο­δι­κὰς ἐρ­γασίας ἐπὶ σειρὰν ἐτῶν. Ἐκόσμησε τὸ ὄνομα τόσον τῆς Μητρο­πό­λεως Μύ­ρων, ὅσον καὶ ἐκεῖνο τῆς γεροντικῆς Μητροπόλεως Ἐφέσου. Τὸ κενὸν τῆς ἀ­πουσίας του ἀπὸ μέσου ἡμῶν, ἀπὸ τοῦ σεπτοῦ τούτου Πρω­τάτου τῆς Ὀρ­θο­δοξίας, εἶναι ἀναμφιβόλως δυσαναπλήρωτον!

.......................................................

(http://www.ec-patr.org/docdisplay.php?lang=gr&id=1056&tla=gr)