συμβολή

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

(τοῦ ἔτους 2001)

ὑπὸ τοῦ μακαριστοῦ

Μητροπολίτου Σισανίου καὶ Σιατίστης

'Αντωνίου († 17/12/2005)

Μὲ συναισθήματα εὐφρόσυνα ἀλλὰ καὶ μετὰ πολ­λῆς συγκινήσεως ἐπληροφορήθημεν τὴν εὐλαβῆ ἐπι­θυ­μίαν τῶν πνευματικῶν τέκνων τοῦ πολιοῦ γέ­ροντος καὶ σεβασμίου ἱεράρχου, ἀοιδίμου προκατόχου ἡμῶν κυροῦ Πολυκάρπου, μετὰ παρέλευσιν πενταετίας ἀπὸ τῆς εἰς Κύριον ἐκδημίας αὐτοῦ, νὰ ἐκδώσουν τόμον «τιμῆς, σεβασμοῦ καὶ μνήμης ἕνεκεν» πρὸς ἕνα ἀληθῆ ἐκκλησιαστικὸν ἄνδρα διὰ τὴν προσενεχθεῖσαν εἰς τὴν ἐκκλησίαν πολυσχιδῆ καὶ πολύτιμον διακονίαν αὐ­τοῦ.

῾Η πολυσχιδὴς δρᾶσις αὐτοῦ ἐν τῷ ἀμπελῶνι τοῦ Κυρίου ἥ τε ἐκκλησιαστική, κοινωνική, φιλανθρωπικὴ καὶ ἡ πνευματικὴ καθόλου ἀκτινοβολία καὶ δραστη­ριότης του ὡς πρεσβυτέρου καὶ ᾿Επισκόπου τυγχάνουσι τοῖς πᾶσι γνωσταί. ᾿Αδιάψευστοι μάρτυρες τὸ φιλαν­θρω­πικὸν καὶ κοινωνικὸν ἔργον του, τὸ ὁποῖον μένει εἰς τὸ διηνεκές, ἀπὸ ὅπου οὐκ ὀλίγοι συνάνθρωποί μας καὶ ἰδίᾳ νέοι δέχονται τὰς εὐεργεσίας καὶ αἰσθάνονται τὴν πνοὴν τῆς δημιουργικῆς ἀγάπης τοῦ ἀοιδίμου ἱεράρχου.

῞Οτε πρὸ 27ετίας, θείᾳ χάριτι, ἡ ἐμὴ ταπεινότης κατέστη ᾿Επίσκοπος Σισανίου καὶ Σιατίστης, ἐθεώρησε πρώτιστον καθῆκον νὰ ἐπισκεφθῇ τὸν σεβάσμιον γέ­ρον­τα ᾿Επίσκοπον, ὅπως βαθυσεβάστως ὑποβάλῃ τὰ σεβάσματα καὶ λάβῃ τὰς πολυτίμους εὐχάς, εὐλογίας ἀλλὰ καὶ ὁδηγίας αὐτοῦ σχετικῶς μὲ τὴν διαποίμαν­σιν τῆς ἐπαρχίας, εἰς τὴν ὁποίαν ἡ 14ετὴς (1958-1972) ἀρχιερατεία αὐτοῦ ὑπῆρξε γόνιμος καὶ ὄντως πολύκαρπος. ᾿Ενθυμούμεθα πάντοτε τὴν πρώτην τότε συνάντησίν μας. ῎Οντως συγκινητικὴ καὶ ὑποβλητικὴ ἡ ὅλη τότε ἀτμόσφαιρα.

Πολλάκις ἐκαλέσαμεν τὸν σεβάσμιον ᾿Επίσκοπον πρώην Σισανίου καὶ Σιατίστης νὰ ἐπισκεφθῇ τὴν ἐπαρχίαν ἡμῶν, τὴν ὁποίαν θεοφιλῶς διεποίμανε καὶ εἰς τὴν ὁποίαν ἄφησε πλούσιον πνευματικὸν καὶ κοινω­νικὸν ἔργον καὶ ἔθεσεν ἀνεξίτηλον τὴν σφραγῖδά του· δυστυχῶς δὲν ἠδυνήθη νὰ πραγματοποιήσῃ τὴν ἐπίσκεψιν ταύτην.

Οὐδέποτε ἐπαύσαμεν μνημονεύοντες μετ᾿ εὐλαβείας καὶ ἀγάπης τὸ ὄνομα αὐτοῦ εἰς πᾶσαν ἱερουργίαν καὶ εἰς τὰς πρὸς Κύριον ἐντεύξεις ἡμῶν. Εἴμεθα δὲ πλέον ἢ βέβαιοι ὅτι ὁ ἀπὸ πενταετίας εὑρισκόμενος εἰς τὴν θριαμβεύουσαν ᾿Εκκλησίαν σεπτὸς ἱεράρχης Πολύκαρπος ἐνώπιον τοῦ θρόνου τοῦ Κυρίου, ἐν τῷ ἀμπελῶνι τοῦ ὁποίου εἰργάσθη ἀνυστάκτως μετὰ ἐνθέου ζήλου καὶ πολλῆς πρὸς τὸν συνάνθρωπον ἀγάπης, παρέχει τὴν καλὴν ὁμολογίαν καὶ πρεσβεύει ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.

῎Οντως τὸ μνημόσυνον αὐτοῦ εἰς γενεὰν καὶ γενεάν.

Συγχαίροντες θερμῶς τὰ πνευματικὰ τέκνα τοῦ ἀειμνήστου γέροντος Πολυκάρπου διὰ τὴν μετ᾿ εὐλαβείας καὶ σεβασμοῦ πρωτοβουλίαν των νὰ ἐκδώσουν τόμον εἰς «memoriam» τοῦ σεβαστοῦ ἱε­ράρ­χου εὐχό­μεθα εἰς αὐτοὺς ὑγίειαν τὴν κατ᾿ ἄμφω καὶ πᾶσαν ἀπὸ Θεοῦ εὐλογίαν καὶ χαράν.

Εἴθε πάντοτε νὰ ὑπάρχουν χριστιανοὶ εὐεργετού­μενοι, οἱ ὁποῖοι εὐγνωμόνως θὰ ἀναφέρωνται εἰς τοὺς εὐεργέτας των ἐπ᾿ ἀγαθῷ τῆς κοινωνίας.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΣΙΣΑΝΙΟΥ ΚΑΙ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ