᾿Αναφορὲς σὲ πρόσωπα τῆς ἐκκλησίας Πολύκαρπος Λιώσης, μητροπολίτης (1900-1996)
ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ
τοῦ σεβασμιωτάτου ἐπισκόπου Διαυλείας
Π ο λ υ κ ά ρ π ο υ
Πρὸς τοὺς κατοίκους Πειραιῶς
'Αγαπητοὶ ἐν Κυρίῳ ἀδελφοί,
'Εγὼ ὁ ἐλάχιστος δοῦλος τοῦ Κυρίου, ὁ ἐλέῳ Θεοῦ χειροτονηθεὶς πρό τινων ἡμερῶν ἐπίσκοπος τῆς πάλαι ποτὲ λαμψάσης ἐν τοῖς ὁρίοις Θηβῶν καὶ Λεβαδείας ἱερᾶς ἐπισκοπῆς Διαυλείας, ποιοῦμαι πρὸς ὑμᾶς ἱερὰν ἔκκλησιν, ἧς ὁ θεῖος ἦχος ἐπιθυμῶ ὅπως ἀπηχήσῃ εὐμενῶς καὶ εὐχα-ρίστως ἐν τοῖς ὠσὶν ὑμῶν.
Γνωστὸν τυγχάνει πρὸς ὑμᾶς ὅτι ἐγεννήθην εἰς τὸν ἀγαπητὸν Πειραιᾶ. 'Ανετράφην καὶ ἐξεπαιδεύθην μεταξὺ ὑμῶν. 'Εσπούδασα τῇ ὑποστηρίξει ὑμῶν. 'Εχρημάτισα ἐπὶ δεκαετίαν ὁλόκληρον πνευματικὸς διδάσκαλος ὑμῶν γράφων καὶ διδάσκων τὸν θεῖον λόγον. 'Εξήσκησα καὶ θὰ ἐξασκήσω τὴν φιλανθρωπίαν ἀνακουφίζων πολλῶν ὑμῶν τὸν πόνον καὶ τὴν δυστυχίαν καὶ ἐπάλαισα πολλάκις ἀγωνιζόμενος ὑπὲρ τῶν δικαίων τῆς ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως ἐναντίων ἐξωτερικῶν ἐχθρῶν, χιλιαστῶν, κομμουνιστῶν, εὐαγγελιστῶν, σαββατιστῶν καὶ ἄλλων ἐχθρῶν τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως. Νῦν δὲ ἰδὼν διασαλευομένην ἐκ θεμελίων τὴν ἁγίαν ἡμῶν θρησκείαν, βαλλομένην ὑπὸ τῶν ἰδίων αὐτῆς τέκνων, ὑπὸ τῶν ἀρχιερέων τῆς διοικούσης τὴν ἐκκλησίαν τῆς ῾Ελλάδος ἱεραρχίας, οἵ τινες διὰ τῆς ἐφαρμογῆς τοῦ παπικοῦ ἑορτολογίου, ὅ περ ἐπέβαλον εἰς τὴν ἐκκλησίαν καθ' ὑπαγόρευσιν τῶν τεκτόνων (μασόνων) καὶ τῶν μεγαλοσχήμων τῆς Δύσεως, ἐδιχοτόμησαν τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, ὡς τὸ πάλαι ὁ ῎Αρειος καὶ οἱ ἄλλοι αἱρετικοί.
Παρῆλθον ἀπὸ τῆς ἐφαρμογῆς τοῦ παπικοῦ ἑορτολογίου δώδεκα περίπου ἔτη, καὶ κατὰ τὴν περίοδον τῶν δώδεκα αὐτῶν ἐτῶν ἔτρεφον ἐντὸς τῶν θαλάμων τῆς ψυχῆς μου πικρὸν πόνον διὰ τὴν κατάστασιν τῆς ἐκκλησίας. Δὲν ἠδυνάμην ὅμως νὰ βοηθήσω· διότι οἱ γνήσιοι καὶ πιστοὶ εἰς τὰς ἱερὰς παραδόσεις ὀρθόδοξοι χριστιανοί, οἱ ἀγωνιζόμενοι ὑπὲρ τῆς ὀρθοδοξίας, ἀπετέλουν σῶμα ἀκέφαλον, καὶ κατὰ συνέπειαν δύνασθε νὰ ὑπολογίσητε τὴν κατάστασιν τοῦ ἀκεφάλου σώματος.
Νῦν δὲ τὸ ἀκέφαλον αὐτὸ σῶμα ἀπέκτησε κεφαλὴν τοὺς ἁγίους τρεῖς ἱεράρχας, οἵ τινες διατηροῦντες ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν τὸν ἴδιον πόνον μὲ τὸν ἰδικόν μου διεμαρτύροντο διαρκῶς κατὰ τῶν καινοτόμων τῆς ἐκκλησίας καὶ κατὰ τῶν μεγάλων καὶ ἀνηθίκων ἀτασθαλιῶν, αἱ ὁποῖαι ἐσημειοῦντο ἐπὶ τὸν ὁρίζοντα αὐτῆς· ἤδη ὑπερχειλισάσης τῆς ὑπομονῆς των ἀπεφάσισαν νὰ ἀποκηρύξωσι τοὺς ταραξίας καὶ καινοτόμους τῆς ἐκκλησίας ἀναπετάσαντες τὴν σημαίαν τῆς ὀρθοδοξίας. Εἶμαι εἰς θέσιν νὰ γνωρίζω ὅτι τὰ ἐλατήρια ἅ τινα τοὺς καθωδήγησαν εἰς τὴν σπουδαίαν αὐτὴν πρᾶξιν ὑπῆρξαν ἅγια καὶ ἁγνά, οὐχὶ δὲ ποταπά, ὡς ὑποστη-ρίζουσιν οἱ κακόβουλοι καινοτόμοι.
Καὶ ἐγὼ πρὸ τῆς τιμίας αὐτῆς καὶ ἁγίας πράξεως εὑρισκόμενος, καλῶς σκεφθείς, ἀπεφάσισα νὰ διαθέσω τὰς ἀσθενεῖς μου δυνάμεις ὑπὲρ τοῦ ἱεροῦ αὐτοῦ ἀγῶνος, ἀποφασίσας νὰ θυσιάσω εἰς τὸν ἅγιον βωμὸν τῆς ὀρθοδοξίας καὶ αὐτὴν ἀκόμη τὴν ζωήν μου.
Μὴ πλανηθῆτε! Δὲν προσεχώρησα εἰς τὸν ἀγῶνα, διὰ νὰ γίνω ἀρχιερεύς, ὄχι· διότι πολλάκις ἐξεδήλωσα πρὸς ὑμᾶς τὴν ἐπιθυμίαν μου, ὅτι οὐδέποτε θὰ παραδεχθῶ νὰ προαχθῶ εἰς ἀρχιερέα· πλὴν νῦν παρεδέχθην, διότι τὸ τοιοῦτον μοὶ ἐπέβαλεν ἡ ἀνάγκη τῆς ἐκκλησίας. ῾Η ἀλήθεια δὲ τούτων θὰ ἀποδειχθῇ, ὅταν μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ καταπαύσῃ ὁ τρομερὸς σάλος ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ, ὅτε καὶ πάλιν θὰ ἐπανέλθω μεταξὺ ὑμῶν ζῶν ὡς ἁπλοῦς τις κληρικὸς ἄνευ ἕδρας.
Κατόπιν πάντων τούτων διαδηλῶ πρὸς ὑμᾶς τὴν ἐπιθυμίαν μου καὶ τὸν διακαέστατον πόθον μου καὶ σᾶς ἱκετεύω νὰ ἀρνηθῆτε τὴν παράνομον καὶ καινοτόμον ἐκκλησίαν τοῦ ἀρχιεπισκόπου 'Αθηνῶν ἀποκηρύσσοντες τὸ παπικὸν ἑορτολόγιον καὶ νὰ προσχωρήσητε εἰς τὴν ἀληθῶς ὀρθόδοξον ἱεραρχίαν ἡμῶν, τῆς ὁποίας σκοπὸς τυγχάνει ἡ ἐπαναφορὰ τῆς ἐκκλησίας τῶν ὀρθοδόξων εἰς τὴν κανονικὴν αὐτῆς τροχιὰν διὰ τῆς ἐπαναφορᾶς τοῦ ὀρθοδόξου ἑορτολογίου, διὰ τῆς ἐκκαθαρίσεως τῆς ἐκκλησίας ἀπὸ τῶν ἀθέων, τῶν τεκτόνων καὶ τῶν ἀνηθίκων, ἀποδιωκομένων τῶν ἀθέων Κοζάνης κ.λπ..
«Στῆτε λοιπὸν καὶ κρατεῖτε τὰς παραδόσεις», καθὼς ὁ θεηγόρος Παῦλος λέγει πρὸς ἡμᾶς (Β΄ Θε 2:15). ῾Υποστηρίξατε τὸν ἱερὸν ὑπὲρ τῆς πίστεως ἀγῶνα διὰ τῆς προσχωρήσεως καὶ διαμαρτυρίας σας, ἵνα ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ᾖ* μετὰ πάντων ὑμῶν.
Διάπυρος πρὸς Κύριον εὐχέτης
† ὁ Διαυλείας ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ
* Σημείωσις ἐπιμελητοῦ. στὸ πρωτότυπο τὸ ῥῆμα γράφεται εἴη, δηλαδὴ σὲ εὐκτική, ἐνῶ ὁ τελικὸς σύνδεσμος ἵνα ποὺ προηγεῖται ἀπαιτεῖ ὑποτακτικὴ ᾗ, στὴν ὁποία μορφὴ ἔγινε καὶ ἡ ἀποκατάστασι.