συμβολή

῾Ομολογία Πίστεως ὀρθοδόξου ἐπισκόπου

ἣν ἀναγινώσκει κατὰ τὴν χειροτονίαν αὐτοῦ

Πιστεύω εἰς ἕνα θεὸν πατέρα παντοκράτορα, ποιητὴν οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καὶ ἀοράτων. καὶ εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χρι­στόν, τὸν υἱὸν τοῦ θεοῦ τὸν μονογενῆ, τὸν ἐκ τοῦ πατρὸς γεννηθέντα πρὸ πάντων τῶν αἰώνων· φῶς ἐκ φωτός, θεὸν ἀληθινὸν ἐκ θεοῦ ἀληθι­νοῦ, γεννηθέντα, οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ πατρί, δι᾿ οὗ τὰ πάντα ἐγένετο· τὸν δι᾿ ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρα­νῶν καὶ σαρκωθέντα ἐκ πνεύματος ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα· σταυρωθέντα τε ὑπὲρ ἡμῶν ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου, καὶ παθόντα καὶ ταφέντα· καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ κατὰ τὰς Γραφάς· καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ καθεζό­μενον ἐκ δεξιῶν τοῦ πατρός· καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς· οὗ τῆς βασι­λείας οὐκ ἔσται τέλος. καὶ εἰς τὸ πνεῦ­μα τὸ ἅγιον, τὸ Κύριον, τὸ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ πατρὸς ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν πατρὶ καὶ υἱῷ συμπρο­σκυνού­με­νον καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆ­σαν διὰ τῶν προφητῶν. εἰς μίαν ἁγίαν καθολικὴν καὶ ἀποστολικὴν ἐκ­κλη­σίαν. ὁμολο­γῶ ἓν βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. προσδοκῶ ἀνά­στα­σιν νε­κρῶν, καὶ ζωὴν τοῦ μέλλον­τος αἰῶνος. ἀμήν.

Πρὸς δὲ τούτοις στέργω καὶ ἀποδέχομαι τὰς ἁγίας ἑπτὰ οἰκουμενικὰς Συνόδους, καὶ τῶν τοπικῶν ἃς ἐκεῖναι ἀποδεξάμεναι ἐκύρωσαν, ἐπὶ φυλακῇ τῶν ὀρθοδόξων τῆς ἐκκλησίας δογμάτων ἀθροισθεῖσαι. 

Ὁμολογῶ πάντας τοὺς ὑπ’ αὐτῶν, ὡς ὑπὸ φωτιστικῆς χάριτος τοῦ παναγίου πνεύματος ὁδηγουμένων, ἐκτεθέντας ῞Ορους τῆς ὀρθῆς Πίστεως. καὶ τοὺς ἱεροὺς κανόνας, οὓς οἱ μακάριοι ἐκεῖνοι πρὸς τὴν τῆς ἁγίας τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίας διακόσμησιν καὶ τῶν ἠθῶν εὐταξίαν κατὰ τὰς ἀποστο­λικὰς παραδόσεις καὶ τὴν διάνοιαν τῆς εὐαγγελικῆς θείας δι­δασκαλίας συντάξαντες, παρέδωκαν τῇ ἐκκλησιᾳ, ἐνστερνίζομαι, καὶ κατ’ αὐτοὺς ἰθύ­νειν ἐπιμελήσομαι τὴν θείῳ βουλήματι κληρωθεῖσάν μοι ἐκκλησίαν* καὶ κατ’ αὐτοὺς διατελέσω διδάσκων πάντα τὸν τῇ πνευματικῇ μοι ποιμαντο­ρίᾳ πεπιστευμένον ἱερὸν κλῆρον καὶ τὸν περιούσιον λαὸν τοῦ Κυρίου.

Προὐργιαίτατα** δέ μοι ὁμολογεῖται, ἵνα τηρῶ τὴν ἑνότητα τῆς Πίστεως ἐν τῶ συνδέσμω τῆς εἰρήνης, πάντα μὲν ὅσα ἡ μία ἁγία καθολικὴ καἰ ἀποστολικὴ ἐκκλησία τῶν ὀρθοδόξων πρεσβεύουσα δογματίζει, ταῦτα πρεσβεύων κἀγὼ καὶ πιστεύων, μηδὲν προστιθείς, μηδὲν ἀφαιρῶν, μηδὲν μεταβάλλων, μήτε τῶν δογμάτων μήτε τῶν παραδόσεων, ἀλλὰ τούτοις ἐμ­μένων καὶ ταῦτα μετὰ φόβου θεοῦ καὶ ἀγαθῆς συνειδήσεως διδάσκων καὶ κηρύττων· πάντα δὲ ὅσα ἐκείνη κατακρίνουσα ὡς ἑτεροδιδασκαλίας ἀπο­δοκιμάζει, ταῦτα κἀγὼ ἀποδοκιμάζων καὶ ἀποδιοπομπούμενος διὰ παν­τός.

Πείσομαι δ’ ἐσαεὶ προθύμως ἐν τοῖς ἐκκλησιαστικοῖς καὶ τῇ ἱερᾷ συνό­δῳ ὡς ἀνωτάτῃ ἀρχῇ τῆς ἐκκλησίας (...), σεβόμενος καὶ τηρῶν τὰς δω­ρηθείσας αὐτῇ προνομίας, πρὸς καταρτισμόν τε καὶ στηριγμὸν τῆς παρ’ ἡμῖν ὀρθοδόξου ἐκκλησίας καὶ ἐπιμελήσομαι ὅση μοι δύναμις περίεστιν ὀρθοτομεῖν τὸν λόγον τῆς ἀληθείας, εἰς δόξαν τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ υἱοῦ καὶ τοὺ ἁγίου πνεύματος, τῆς μιᾶς ὑπερουσίου καὶ ἀδιαιρέτου τριάδος, τοῦ ἐνὸς καὶ μόνου ἀληθινοῦ θεοῦ, καὶ πρὸς σωτηρίαν τῶν πιστῶν.

Σημειώσεις

* ᾿Εν ἄλλοις· διακονίαν

** Προνοητικώτατα