συμβολή

Προβλήματα σχετικὰ μὲ τὸν γάμο

᾿Απαντήσεις τοῦ ἀρχιμανδρίτου ᾿Αθανασίου Σιαμάκη

σὲ 5 σχόλια καὶ ἐρωτήματα ἀναγνωστῶν

1ο σχόλιο. 19 Δεκεμβρίου 2017 - 9:59 π.μ.

Ὑπάρχουν πολλὰ προβλήματα, σχετικὰ μὲ τὴν πολυγαμία τῶν σημερινῶν νέων πρὸ τῆς ἱερολογήσεως τοῦ γάμου τους, ἀλλὰ καὶ σχετικὰ μὲ τὴν ὑπο­χρεωτικὴ (καταναγκαστικὴ) δήλωσι ἰσόβιας ἀγαμίας ὑποψηφίων ἀνώτερων κλη­ρικῶν καὶ ὑποψηφίων μοναχῶν, ὅταν ἐκεῖνοι, ἐνῷ εἶναι σὲ ἡλικία ἄγουρη, ὠ­θοῦνται στὴν ἰσόβια ἀγαμία ἀπὸ συστάσεις βάσει «ὁραμάτων» «γερόντων» καὶ κληρικῶν, ἢ ἀπὸ «πνευματικὲς» ὑπὸ τὸ ἐπιτραχήλιο ἐντολὲς ἐξομολόγων, ἢ ἀπὸ νεανικὸ ἐνθουσιασμό...

᾿Απάντησις. 20 Δεκεμβρίου 2017 - 3:08 μ.μ. καὶ 3:48 μ.μ.

Ἡ πολυγαμία τῶν νέων πρὸ τῆς ἱερολογίας τοῦ γάμου ὀφείλεται στὴ φιλοσοφία τοῦ ἐλευθέρου ἔρωτος τῆς ἐποχῆς μας, φιλοσοφία θηρεύ­σεως ἡδονῆς καὶ μίσους τῆς οἰκογενείας. Ὁ εὐσεβισμὸς-γεροντισμὸς ἐν πολλοῖς εἶναι εὐσεβοφανὴς ἀνθρώπινος λόγος, ποὺ μάχεται ὕπουλα τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ τείνει νὰ τὸν ὑποκαταστήσει, εἴτε διότι οἱ «γέρον­τες» δὲν συμβουλεύονται τὴ Βίβλο (ἔχουν δική τους βίβλο, τὴν ἀσκητι­κή, τὴ χριστιανοφανῆ ταλμούδ), εἴτε διότι ἀποβλέπουν σὲ ἴδιον τέλος (ἄγρευση νέων καὶ νεανίδων), εἴτε διότι οἱ νέοι δὲν ἔχουν κριτήριο γιὰ νὰ κρίνουν-ἐλέγχουν τὶς ἀστήρικτες συστάσεις τῶν «γερόντων», εἴτε δι­ότι ἔχουν ὑπέρμετρη ἐκτίμηση στὸ «γέροντα» (ταμπού), ποὺ καλλιερ­γεῖται ἔντονα στὶς μέρες μας ἀπὸ τὸ γεροντισμό. Ὁ γεροντισμὸς κατα­δυναστεύει τὴν ἐλευθερία τοῦ προσώπου, ποὺ τὴ χάρισε ὁ Θεός. Ἡ Βί­βλος δὲν ἔχει ἀσκητικὸ πνεῦμα. Σέβεται τὸ αὐτεξούσιο τοῦ ἀνθρώπου (παραβολὴ ἀσώτου), μιλάει γιὰ πίστη, ἐλπίδα, ἀγάπη, συγχώρηση, ἀνε­ξικακία, καθαρότητα, ἀποφυγὴ ἀπὸ τὶς ἄνομες καὶ ἔκφυλες σαρκικὲς ἐπιθυμίες καὶ πρακτικές, ἐν Χριστῷ ἀλήθεια καὶ ὁμολογία. π. Ἀθανά­σιος.

2ο σχόλιο. 19 Δεκεμβρίου 2017 - 11:30 π.μ.

...᾿Εγείρονται κάποια ἐρωτήματα... στὴν περίπτωση ποὺ οἱ σύζυγοι μὲ κοι­νὴ θέληση πράττουν ἀποφυγὴ τεκνογονίας... Διότι... τὸ θέμα αὐτὸ «καίει» σὲ πάρα πολλὰ χριστιανικὰ ζευγάρια. Ἐκεῖνοι ποὺ ἠθελημένα καὶ ἀπὸ κοινοῦ ἀ­ποφεύγουν τὴν τεκνογονία, διότι ἔχουν ἤδη γεννήσει κάποια παιδιά, ἁμαρτά­νουν ἢ ὄχι; Ἐπιτρέπεται νὰ κοινωνοῦν ὅσο εὑρίσκονται σὲ αὐτὴ τὴν κατάσταση ἢ ὄχι; Ἐδῶ κυκλοφοροῦν ἀπὸ διάφορους πνευματικοὺς πολλὲς καὶ ἀντιτιθέμε­νες ἀπόψεις, ὅπως νὰ μὴν κοινωνοῦν καθόλου μέχρι νὰ διορθωθοῦν προϊούσης τῆς ἡλικίας, ἢ ἄλλοι λέγουν νὰ κοινωνοῦν τρεῖς μὲ τέσσερεις φορὲς τὸ χρόνο κυρίως στὶς μεγάλες ἑορτὲς καὶ αὐτὸ κατ᾿ οἰκονομία...

᾿Απάντησις. 20 Δεκεμβρίου 2017 - 5:42 μ.μ.

Ἂν ὁ ἐξομολόγος δὲν ἀντλήσει τὴν ἀπάντησή του ἀπὸ τὸν αἰωνίου ἰσχύος λόγο τοῦ Θεοῦ, ποὺ δίνει ἀντικειμενικὲς καὶ ἀναντίρρητης ἀξίας ἀπαντήσεις ἐφ᾿ ὅλων τῶν θεμάτων ποὺ ἀπασχολοῦν τὸ Χριστιανό, καὶ στὸ συγκεκριμένο «καυτό», ὅπως προσφυῶς τὸ ὀνομάσατε, θέμα, εἶναι ἑπόμενο νὰ δίνει τὴν προσωπική του ἄποψη, ποὺ εἶναι ὑποκειμενική, ὡς συμβουλή, καὶ ἔτσι παρουσιάζεται ἀλλοπρόσαλλη πολυφωνία, ποὺ φτά­νει μέχρι φαιδρότητος καὶ ἱλαροτραγῳδίας. ῾Η ἀποφυγὴ τῆς τεκνογονίας εἶναι ὀλιγοπιστία, ἂν ὄχι ἀπιστία. Σὲ κάτι ποὺ δίνει ὁ Θεός, καὶ μάλι­στα τὰ παιδιά, δὲν μπορεῖ ὁ γονέας νὰ τὸ ἐμποδίζει μὲ προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις. Ὁ ἀνθιστάμενος θεομαχεῖ. Ὁ πνευματικὸς ἀσεβεῖ.

Τὸ ὑλιστικὸ πνεῦμα, ὅσο κι ἂν τὸ ντύσεις μὲ ἔνδυμα εὐσεβοφάνειας, δὲν παύει νὰ εἶναι ἀπιστία καὶ φαρισαϊκὴ ἀσέβεια. Ἡ ἀπιστία δὲν μπο­ρεῖ νὰ ἐπιβραβεύεται μὲ τὴ θεία κοινωνία. Τὸ σῶμα καὶ τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ δὲν εἶναι παιχνίδι. Κληρικὸς τοῦ στενοῦ περιβάλλοντος τοῦ Αὐγουστίνου Φλωρίνης παραμονὲς Χριστουγέννων καὶ Πάσχα, ἔλεγε τάχα προβληματισμένος· «Τί θὰ κάνουμε, πάτερ, μὲ αὐτούς;» (ἐννοοῦσε τοὺς ἀποφεύγοντας τὴν τεκνογονία). «Ἔχουν χρόνια νὰ κοινωνήσουν. Νὰ τοὺς δίναμε μία-δύο φορὲς τὸ χρόνο;» «Ὄχι», φώναζε ἀντιδρώντας ὡς ἐλατήριο. «Ἂν δὲν μετανοήσουν, ποτέ». Καὶ πρόσθετε. «Ὁ Χρυσό­στομος λέει· “Ὁ ἄξιος νὰ κοινωνεῖ κάθε Κυριακή. Ὁ ἀνάξιος ποτέ”. Ὁ Θεὸς ποὺ δίνει τὰ παιδιά, θὰ δώσει καὶ τὸ ψωμὶ καὶ τὸ ροῦχο, γιὰ νὰ μεγαλώσουν».

Ἐξάλλου ἡ συστηματικὴ ἀποφυγὴ ἐκτρέπεται σὲ διάστροφες παρὰ φύσιν πράξεις, ποὺ δὲν χρειάζεται νὰ τὶς κατονομάσω. Οἱ ὀθόνες τοῦ κόσμου θέλουν ὄχι ἁπλῶς νὰ τὶς ἀμνηστεύσουν, ἀλλὰ καὶ νὰ τὶς παρου­σιάσουν ὡς φυσικές. Αὐτὲς οἱ ἀντιλήψεις ἐπηρεάζουν κληρικοὺς καὶ Χριστιανοὺς καὶ τοὺς καταντοῦν ὑποκριτές. π. Ἀθανάσιος.

3ο σχόλιο. 19 Δεκεμβρίου 2017 - 2:23 μ.μ.

Οἱ συχνὲς ἐγκυμοσύνες τῶν γυναικῶν τῶν πολυτέκνων οἰκογενειῶν, ὅταν συνδυάζονται μὲ λαθεμένες καὶ αὐθαίρετες ὁδηγίες ἀπὸ πνευματικοὺς γιὰ «ἀποχὴ» σὲ κάθε μέρα νηστείας, δηλαδὴ Τετάρτη, Παρασκευή, 3 μέρες πρὸ τῆς θ. κοινωνίας, νηστεῖες Χριστουγέννων, Σαρακοστῆς, 15αυγούστου..., ὠθοῦν μερικοὺς ἄντρες σὲ ἀπόγνωσι ἢ ἄλλες σκέψεις.

Προσοχὴ στὸν πνευματικό. Ἂν γνωρίζω ποιὸ εἶναι τὸ σωστό, ἐξομολογοῦ­μαι τὶς ἁμαρτίες μου, ἀλλὰ δὲν ἀκολουθῶ τὶς καταστροφικὲς ὁδηγίες του. Πά­ρα πολλὰ λαθεμένα διδάσκονται ἀπὸ πνευματικούς...,

– ...αὐθαίρετη ἐντολὴ «κάνε κομποσχοινάκι», ὡς ἀντίδοτο στὴν ἀντισύλ­ληψι καὶ στὶς ἐκτρώσεις,

– ...νὰ ἀπαγορεύουν στὶς συζύγους νὰ καλλωπίζονται ὅταν εἶναι μόνες μὲ τὸν ἄντρα τους, ...

– ἕως τὴν ἁπαλὴ ἀποδοχὴ τῆς ὁμοφυλοφιλίας ὡς πράξεως ἀγάπης, ἐπειδὴ «δὲν εἶναι καὶ ἔγκλημα». Μακρυὰ ἀπὸ τέτοιους «πνευματικούς».

᾿Απάντησις. 20 Δεκεμβρίου 2017 - 5:57 μ.μ.

Συμφωνῶ μὲ τὶς ἀπόψεις σας. Βλέπε καὶ ἀπάντησή μου στὸ προη­γούμενο σχόλιο. Ἀπαντῶ μόνο σὲ ἕνα ἐρώτημά σας. Τὸ ἑστιασμένο φί­λημα εἶναι μέσα στὴ διαδικασία τῆς φυσικῆς συνευρέσεως.

4ο σχόλιο. 19 Δεκεμβρίου 2017 - 2:55 μ.μ.

...ΠΕΘΕΡΕΣ μὲ οἰδιπόδειο σύμπλεγμα ζηλοτυπίας πρὸς τὴ νύφη τους, ΓΕ­ΡΟΝΤΕΣ ποὺ λαχταρώντας γυναικεία κατὰ προτίμησι παρθενικὴ νεανικὴ ὑπα­κοὴ χωρίζουν ἀνδρόγυνα, ἢ δὲν τοὺς ἐπιτρέπουν κὰν νὰ δημιουργηθοῦν...

Καὶ ὕστερα λέμε γιὰ τοὺς προτεστάντες... Οἱ τῆς ΕΑΕΠ δὲν δέχονται γυ­ναῖκες «κληρικοὺς» οὔτε δέχονται νὰ κηρύσσουν καὶ νὰ ἑρμηνεύουν τὶς Γρα­φὲς οἱ γυναῖκες, σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν Ὀρθοδοξία ὅπου κυκλοφορεῖ «Μητερικόν», δηλαδὴ φαίνεται ὅτι μετὰ τοὺς πατέρας ἔχουμε καὶ μητέρας...

᾿Απάντησις. 20 Δεκεμβρίου 2017 - 6:07 μ.μ.

Οἱ ντροπὲς τοῦ προχριστιανικοῦ Οἰδίποδα ὠχριοῦν μπροστὰ στὶς σύγχρονες οἰδιπόδειες ντροπὲς τοῦ «χριστιανικοῦ» κόσμου. Ἡ γυναῖκα μπορεῖ μόνο μέσα στὸ σπίτι νὰ μιλάει στὰ παιδιά της γιὰ τὸ Χριστό. Μέσα στὴν ἐκκλησία σιωπᾷ. Τὰ «κατορθώματα» τῶν προτεσταντῶν δὲν ἔχουν τέλος. Τὰ περὶ μητέρων καὶ μητερικῶν εἶναι ἀντίλογος καὶ ἀντί­πραξη στὸ Λόγο τοῦ Θεοῦ.

5ο σχόλιο. Ἀνώνυμος22 Δεκεμβρίου 2017 - 2:54 π.μ.

...Ἔστω ὅτι νέος καὶ νέα εἶχαν ὁλοκληρωμένες σχέσεις, ἀρραβῶνες, μὲ ἕνα ἢ περισσότερα ἄτομα ἄλλου φύλου ὁ καθένας –πρὸ τοῦ γάμου μὲ τὸ/τὴ σύζυ­γο ποὺ εὐλόγησε ἱερολογώντας ἡ ἐκκλησία– (ἐνίοτε ἔχουν γεννηθεῖ καὶ παιδιά). Ἔστω ὅτι μετὰ τὸν ἱερολογημένο γάμο ἐπακολουθεῖ διαζύγιο. Ἂν ἄντρας καὶ γυναῖκα δὲν εἶχαν ἄλλες σχέσεις [προγαμιαῖες καὶ πρὸ ἱερολογίας], ὑποθέτω πὼς θὰ ἦταν εὔκολη ἡ ἀπάντηση ὅτι γιὰ τὸν Θεὸ τὸ διαζύγιο τοῦ δικαστηρίου δὲν ὑφίσταται, εἶναι σύζυγοι καὶ ἂς ξαναενωθοῦν στὴν οἰκία τους. Ἂν ὅμως εἶχαν τὶς «πολυγαμικές», «ἐλεύθερου ἔρωτα», ἀποτυχημένων ἀρραβώνων καὶ συγκατοικήσεων, σχέσεις [πρὸ τοῦ ἱερολογημένου ἀρραβῶνος καὶ γάμου] (ἢ καὶ κάποιος ἐκ τῶν δύο ἢ ἀμφότεροι καὶ μετὰ τὸ διαζύγιο), τίθεται ἡ ἀπορία, ἔχοντας ὑπόψι καὶ τὸ διάλογο τοῦ Κυρίου μὲ τὴ Σαμαρείτιδα (πόσους ἄντρες εἶχε), ποιός εἶναι ὁ ἄντρας τῆς γυναίκας καὶ ποιά ἡ γυναῖκα τοῦ ἄντρα; Ἐκεῖ­νος ποὺ ἱερολογήθηκε καὶ τεκνοποίησε; Ὑπάρχει ἀπάντησι ἢ εἶναι θέμα οἰκονο­μίας καὶ πνευματικοῦ;

᾿Απάντησις. 23 Δεκεμβρίου 2017 - 11:05 μ.μ.

Ἕνα ζεῦγος τέλεσε γάμο, καὶ στὴ διαδρομὴ τὸ ζεῦγος πῆρε διαζύ­γιο. Μετὰ τὸ διαζύγιο ἐξακολουθοῦν νὰ παραμένουν καθαροί. Κάποια στιγμὴ τὰ βρίσκουν καὶ θέλουν νὰ ξαναφτιάξουν τὴ συζυγία τους καὶ νὰ ζοῦν ἀγαπημένοι. Μέχρι ἐδῶ δὲν ὑπάρχει πρόβλημα ἀπὸ πλευρᾶς εὐαγγελίου. Διότι καὶ ὁ ἄντρας παραμένει μιᾶς γυναικὸς ἀνήρ, καὶ ἡ γυναῖκα ἑνὸς ἀνδρὸς γυνή. Αἴρεται τὸ διαζύγιο καὶ ἐπανασυνίσταται ἡ συζυγία τους. Ἡ ἐπανασύσταση ἀπὸ πλευρᾶς ἐκκλησίας, ἂν δὲν κάνω λάθος, γίνεται μὲ μία εὐχή. Ἀπὸ πλευρᾶς πολιτείας γίνεται μὲ νόμο τῆς πολιτείας, γιὰ τὰ κληρονομικά. Τὸ λόγο ἔχουν ἐκεῖ τὸ δικαστήριο καὶ οἱ δικηγόροι. Ἀπὸ πλευρᾶς εὐαγγελίου ἡ ἐπανένωση τοῦ ζεύγους εἶναι εὐ­χάριστο γεγονός, διότι δὲν ὑπάρχει ἠθικὴ ἐπιβάρυνση ἑκατέρωθεν. Ἂν χωρίσουν χωρὶς νὰ πάρουν διαζύγιο, ἡ ἐπανένωση εἶναι ἀκόμη πιὸ ἁπλὸ καὶ εὐχάριστο γεγονός.

Στὸ διάστημα τοῦ χωρισμοῦ ἂν ὑπάρξει σεξουαλικὴ σχέση μὲ τρίτο πρόσωπο, προκαλεῖται ἠθικὴ βλάβη στὸ ἴδιο τὸ πρόσωπο, βλάβη ποὺ ἐ­λέγχεται ἀπὸ τὸν εὐαγγελικὸ νόμο καὶ τὴ συνείδηση, ἀλλὰ ἡ ἐπανένωση δὲν ἐμποδίζεται, ἐφόσον δὲν ἔχει ἀντίρρηση τὸ ἕτερο μέρος ποὺ παρέ­μεινε καθαρό. Ἡ ἐπανένωση γίνεται μὲ τὶς ἴδιες διαδικασίες, ποὺ εἶπα.

Ἂν πρὸ τοῦ γάμου εἶχαν πολλαπλὲς σχέσεις μὲ διαφόρους, γιὰ τὸ Θεὸ ἄνδρας τῆς γυναίκας εἶναι ὁ πρῶτος μετὰ τοῦ ὁποίου ἦρθε σὲ ὁλο­κληρωμένη σχέση, ἔστω καὶ ἂν δὲν τέλεσε γάμο μαζί του, ἀλλὰ μὲ κά­ποιον ἄλλο, ἔστω καὶ ἂν δὲν προέκυψε ἐγκυμοσύνη καὶ παιδί. Καὶ ἡ γυναῖκα τοῦ ἄντρα γιὰ τὸ Θεὸ εἶναι αὐτὴ μὲ τὴν ὁποία συνῆψε πρώτη ὁλοκληρωμένη σχέση, ἔστω καὶ ἂν δὲν τέλεσε γάμο μαζί της, ἀλλὰ τέλε­σε μὲ μία ἄλλη, ἔστω κι ἂν δὲν προέκυψε ἐγκυμοσύνη καὶ παιδί. Δηλαδὴ γιὰ τὸ Θεὸ ἰσχύει πάντα ἡ μονογαμία.

Γάμος δὲ οὐσιαστικὰ εἶναι ἡ πρώτη ὁλοκληρωμένη πράξη ἄνδρα μὲ γυναῖκα. Ἄλλες περαιτέρω σεξουαλικὲς σχέσεις τοῦ ἑνὸς ἢ τοῦ ἄλλου, πρὸ ἢ μετὰ τὸ γάμο, εἶναι πορνεῖες καὶ μοιχεῖες.

Τὸ θέμα τῆς Σαμαρείτιδος δὲν ἔχει καμμιὰ σχέση μὲ τὸ θέμα μας.    Ἐλπίζω νὰ ἔγινα σαφής. π. Ἀθανάσιος.

Σημείωσις. ῾Ο παραπάνω διάλογος διεξήχθη διαδικτυακῶς μὲ ἀ­φορμὴ τὴν ἑρμηνεία τοῦ ἀρχιμανδρίτου ᾿Αθανασίου Σιαμάκη στὸ ἀπο­στολικὸ ἀνάγνωσμα τῆς Τρίτης ζ΄ ἑβδομάδος ἐπιστολῶν («Συζυγικὲς σχέσεις»). ῾Η παροῦσα δημοσίευσι ἐπικεντρώνεται στὶς ἀπαντήσεις τοῦ π. ᾿Αθανασίου, γι᾿ αὐτὸ ἐδῶ ἀναδημοσιεύονται ἐπιλεγμένα σχόλια ἀναγνωστῶν κατὰ τὸ κυριώτερο μέρος τους, λόγῳ καὶ τῆς μεγάλης ἐκτάσεώς των (τὰ πλήρη κείμενα ὑπάρχουν στὸν ἱστοχῶρο https://apotixisi.blogspot.gr/2017/12/620-71-12.html#more).