Ὁ γνωστὸς καθηγητὴς ἁγιογραφίας κ. Γ. Κόρδης κατὰ τὶς 15-8-2002 παρουσίασε στὸν ραδιοφωνικὸ σταθμὸ τῆς ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἐνδιαφέρουσα ἐκπομπὴ γιὰ τὴν θεομητορικὴ εἰκονογραφία, ἀπὸ τὴν ὁποία σημείωσα τὰ ἑξῆς:
Οἱ τρεῖς πρωταρχικοὶ εἰκονογραφικοὶ τύποι τῆς Θεοτόκου κατὰ χρονικὴ σειρὰ εἶναι:
α) Πλατυτέρα· ἀποσπασμένη ἀπὸ τὴν εἰκόνα τῆς Ἀναλήψεως.
β) Ὁδηγήτρια· ἀποσπασμένη ἀπὸ τὴν εἰκόνα τῆς προσκυνήσεως τῶν μάγων, ὅπου ἡ μήτηρ ὑποδεικνύει τὸ θεῖον.
γ) Γλυκοφιλοῦσα· ἀποσπασμένη ἀπὸ τὴν εἰκόνα τῆς Ὑπαπαντῆς, ὅπου μετὰ τοὺς προφητικοὺς λόγους τοῦ Συμεὼν πρὸς τὴν μητέρα «σοῦ δὲ αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύσεται ῥομφαία» (Λκ. β’, 35), ὁ Χριστὸς (ἀνθρωπίνως) ταράσσεται, δειλιᾷ καὶ περτπτύσσεται τὴν μητέρα.
Ἡ εἰκόνα τῶν ἀρχαγγέλων, ἱστορικὰ, ἔχει ἀποσπασθεῖ ἀπὸ αὐτὴν τῆς δευτέρας παρουσίας, ὅπως καὶ οἱ εἰκόνες τῶν ἐνθρόνων ἁγίων, καὶ ὅλων τῶν ἁγίων γενικῶς.
Ἡ εἰκόνα τοῦ ἀρχαγγέλου Μιχαήλ ἔχει ἀποσπασθεῖ ἀπὸ αὐτὴν τῶν ἀρχαγγέλων.