Re: Τα περίεργα της Βυζαντινής Μουσικής
Δημοσιεύτηκε: Σάβ 24 Ιαν 2009, 14:29:00
11) Ονομασίες ήχων, ερμηνείες καλλωπιστικών στοιχείων
Δεν μας έφταναν τα Θεωρητικά μπλεξίματα των 3 σεβαστών κατά τα άλλα Διδασκάλων, έχουμε και άλλα, από τους διάφορους μέχρι σήμερα Μελοποιούς και Θεωρητικούς.
Όσον αφορά τους Θεωρητικούς, κυκλοφορούν διάφορες μορφές και ονομασίες Ήχων. Περίεργες θα λέγαμε. Π. χ. ακούς για έσω, έξω, μέσους, παράμεσους, παραμεσάζοντες κ.λ.π. Γιατί δεν συμπλήρωναν την ομάδα, βάζοντας και έναν μέσα δεξιά, μέσα αριστερά, τερματοφύλακες, χάφ και κανέναν καλό για σέντερ φόρ ;
Εδώ, δεν μπορούμε να αντισταθούμε στον πειρασμό, να αναφερθούμε στην αγωνία ενός Συναδέλφου, ο οποίος αναζητεί την ονομασία του εξής Ήχου :
« Ήχος Πλάγιος του Δ΄. μαλακός, χρωματικός τετραφωνών, διατονικά σκληρός στο μέσον, μαλακός διατονικός στον παράμεσο, με σκληράδα χρωματική στον δείκτη και μαλακό διατονικό στον αντίχειρα. Με τον μέσα, έξω, πάραέξω και έξ’ από δώ εναρμόνιο, οδεύοντα ομαλώς και υπερβατώς άνω – κάτω, δεσπόζοντα του μεσάζοντος, δικαιούμενου γι’ αυτό και όλη την προμήθεια ».
Πρίν από λίγο καιρό, κάποιος μαθητής μου, μου έφερε μία κασέτα και άκουσα κάποιον να ψάλλει το Πασαπνοάριο του Δ΄. Ήχου, κάνοντας Απήχημα Άγια. Τι να πεί κανείς ; Είπαμε. Υπάρχουν και αστροπελέκια στον Κλάδο των Ιερών Υμνωδών.
Σε πολλές συζητήσεις, μαζί με αυτούς που υποστηρίζουν όλα τα προαναφερόμενα, ακούσαμε την ίδια απάντηση : «Διαβάστε να μάθετε».
Τους πληροφορούμε, ότι διαβάζουμε πάνω από 60 χρόνια. Δεν βρήκαμε όμως γραμμένη, καμία από τις αρλούμπες που κυκλοφορούν. Εάν τα βρήκατε εσείς πουθενά, θα χαρούμε να το πληροφορηθούμε κι εμείς.
Βέβαια μιλάμε για εγκεκριμένες πηγές και Θεωρητικά και όχι οποιουδήποτε έχει βάλει σκοπό, να διαμορφώσει τη Θεωρία της Μουσικής μας, σύμφωνα με την τρέλα του.
Ή παραδεχόμαστε ορισμένες πηγές, προκειμένου να αντλήσουμε γνώση απ’ αυτές, ή ο καθένας γράφει και λέει ότι του καπνίσει.
Επίσης, υπάρχει τεράστιο θέμα στην ερμηνεία των Καλλωπιστικών Χαρακτήρων. Ο καθένας, εκτελεί όπως θέλει και έχει ακούσει από τον Δάσκαλό του τα διάφορα Καλλωπιστικά στοιχεία, με αποτέλεσμα, να μην ξέρεις τι ακούς.
Οπωσδήποτε, δεν δεχόμαστε τα αλλεπάλληλα πετάγματα μιάς νέας Μόδας, που κυκλοφορεί τα τελευταία χρόνια. Βέ-βαια, αυτοί λένε ότι διάβασαν και έμαθαν. Το θέμα όμως είναι, ότι η Μουσική μας, η οποία είναι καθαρά φωνητική, δεν μαθαίνεται με Πρακτική άνευ Διδασκάλου, αλλά μόνον από το στόμα ορθώς φωνητικά Διδασκάλου, στα αυτιά του μαθητή, ο οποίος μπορεί να ακούει και να καταλαβαίνει σωστά αυτά που ακούει. Δεν μας πείθουν λοιπόν. Μπορούν να μας πείσουν και θα είμαστε ανέντιμοι εάν δεν το παραδεχτούμε, όταν πάρουν έναν μαθητή, άσχετο με τη Μουσική, του δώσουν όσα Θεωρητικά κρίνουν αυτοί ότι χρειάζονται, να τα διαβάσει για όσα χρόνια θέλει, με την προϋπόθεση να μην ανακατευτεί στη διδασκαλία κανένας, και να τον ανεβάσουν σε ένα Αναλόγιο, να μας ψάλλει διάφορα Μαθήματα. Τότε θα τους χειροκροτήσουμε ανεπιφύλακτα και θα αναθεωρήσουμε τις απόψεις μας. Μέχρι τότε όμως, από δώ πάνε κι οι άλλοι.
Δεν μας έφταναν τα Θεωρητικά μπλεξίματα των 3 σεβαστών κατά τα άλλα Διδασκάλων, έχουμε και άλλα, από τους διάφορους μέχρι σήμερα Μελοποιούς και Θεωρητικούς.
Όσον αφορά τους Θεωρητικούς, κυκλοφορούν διάφορες μορφές και ονομασίες Ήχων. Περίεργες θα λέγαμε. Π. χ. ακούς για έσω, έξω, μέσους, παράμεσους, παραμεσάζοντες κ.λ.π. Γιατί δεν συμπλήρωναν την ομάδα, βάζοντας και έναν μέσα δεξιά, μέσα αριστερά, τερματοφύλακες, χάφ και κανέναν καλό για σέντερ φόρ ;
Εδώ, δεν μπορούμε να αντισταθούμε στον πειρασμό, να αναφερθούμε στην αγωνία ενός Συναδέλφου, ο οποίος αναζητεί την ονομασία του εξής Ήχου :
« Ήχος Πλάγιος του Δ΄. μαλακός, χρωματικός τετραφωνών, διατονικά σκληρός στο μέσον, μαλακός διατονικός στον παράμεσο, με σκληράδα χρωματική στον δείκτη και μαλακό διατονικό στον αντίχειρα. Με τον μέσα, έξω, πάραέξω και έξ’ από δώ εναρμόνιο, οδεύοντα ομαλώς και υπερβατώς άνω – κάτω, δεσπόζοντα του μεσάζοντος, δικαιούμενου γι’ αυτό και όλη την προμήθεια ».
Πρίν από λίγο καιρό, κάποιος μαθητής μου, μου έφερε μία κασέτα και άκουσα κάποιον να ψάλλει το Πασαπνοάριο του Δ΄. Ήχου, κάνοντας Απήχημα Άγια. Τι να πεί κανείς ; Είπαμε. Υπάρχουν και αστροπελέκια στον Κλάδο των Ιερών Υμνωδών.
Σε πολλές συζητήσεις, μαζί με αυτούς που υποστηρίζουν όλα τα προαναφερόμενα, ακούσαμε την ίδια απάντηση : «Διαβάστε να μάθετε».
Τους πληροφορούμε, ότι διαβάζουμε πάνω από 60 χρόνια. Δεν βρήκαμε όμως γραμμένη, καμία από τις αρλούμπες που κυκλοφορούν. Εάν τα βρήκατε εσείς πουθενά, θα χαρούμε να το πληροφορηθούμε κι εμείς.
Βέβαια μιλάμε για εγκεκριμένες πηγές και Θεωρητικά και όχι οποιουδήποτε έχει βάλει σκοπό, να διαμορφώσει τη Θεωρία της Μουσικής μας, σύμφωνα με την τρέλα του.
Ή παραδεχόμαστε ορισμένες πηγές, προκειμένου να αντλήσουμε γνώση απ’ αυτές, ή ο καθένας γράφει και λέει ότι του καπνίσει.
Επίσης, υπάρχει τεράστιο θέμα στην ερμηνεία των Καλλωπιστικών Χαρακτήρων. Ο καθένας, εκτελεί όπως θέλει και έχει ακούσει από τον Δάσκαλό του τα διάφορα Καλλωπιστικά στοιχεία, με αποτέλεσμα, να μην ξέρεις τι ακούς.
Οπωσδήποτε, δεν δεχόμαστε τα αλλεπάλληλα πετάγματα μιάς νέας Μόδας, που κυκλοφορεί τα τελευταία χρόνια. Βέ-βαια, αυτοί λένε ότι διάβασαν και έμαθαν. Το θέμα όμως είναι, ότι η Μουσική μας, η οποία είναι καθαρά φωνητική, δεν μαθαίνεται με Πρακτική άνευ Διδασκάλου, αλλά μόνον από το στόμα ορθώς φωνητικά Διδασκάλου, στα αυτιά του μαθητή, ο οποίος μπορεί να ακούει και να καταλαβαίνει σωστά αυτά που ακούει. Δεν μας πείθουν λοιπόν. Μπορούν να μας πείσουν και θα είμαστε ανέντιμοι εάν δεν το παραδεχτούμε, όταν πάρουν έναν μαθητή, άσχετο με τη Μουσική, του δώσουν όσα Θεωρητικά κρίνουν αυτοί ότι χρειάζονται, να τα διαβάσει για όσα χρόνια θέλει, με την προϋπόθεση να μην ανακατευτεί στη διδασκαλία κανένας, και να τον ανεβάσουν σε ένα Αναλόγιο, να μας ψάλλει διάφορα Μαθήματα. Τότε θα τους χειροκροτήσουμε ανεπιφύλακτα και θα αναθεωρήσουμε τις απόψεις μας. Μέχρι τότε όμως, από δώ πάνε κι οι άλλοι.