Τα Τυπικά ορίζουν Καταβασίας « Θείω καλυφθείς ». Αυτό είναι λάθος, διά πολλούς και διαφόρους λόγους.
Όταν εις τας Δεσποτικάς Εορτάς ( Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Θεοφάνεια ) υπάρχουν διπλαί Καταβασίαι, ΠΑΝΤΟΤΕ πρό της Εορτής, ψάλλονται αι Πεζαί, την ημέραν της Εορτής αμφότεραι και από την επομένην, αι Ιαμβικαί.
Πώς συμβαίνει κατά την ημέραν της Αναλήψεως του Κυρίου, ημέραν κατά την οποίαν, υπάρχουν αποκλειστικαί και επώνυμοι Καταβασίαι, να ψάλλονται αι Ιαμβικαί της Εορτής της Πεντηκοστής, και μάλιστα δέκα ( 10 ) ημέρας, πρό Αυτής ;
Εάν έπρεπε να ψαλλούν Καταβασίαι της μελλούσης Εορτής, θα έπρεπε να ψαλλούν αι Πεζαί « Πόντω εκάλυψεν ». Απεναντίας, ψάλλονται αι Ιαμβικαί « Θείω καλυφθείς », αι οποίαι συνεχίζονται και μετά την Εορτήν.
Πάντοτε κατά την ημετέραν ταπεινότητα, το ορθόν είναι να ψαλλούν αι Καταβασίαι « Τω Σωτήρι Θεώ », που είναι της Εορτής της Αναλήψεως, καθώς επίσης και την Κυριακήν των Πατέρων. Εκτός εάν υπάρχουν λόγοι τους οποίους δέν γνωρίζομεν ( οπότε αιτώμεν την Υμετέραν επιείκειαν ), οι οποίοι επιβάλλουν τας Καταβασίας της Πεντηκοστής, οπότε νομίζομεν, ότι θα πρέπει να ψάλλονται αι Πεζαί.
Άλλωστε, εφ’ όσον δέν ψάλλονται την ημέραν της Εορτής εις την οποίαν ανήκουν ( διά τας Καταβασίας « Τω Σωτήρι Θεώ » ο λόγος ), διατί να ονομάζονται
« Καταβασίαι της Αναλήψεως » και όχι του Τυφλού, αφού μόνον αυτήν την ημέραν ψάλλονται ;
Παρόμοιον φαινόμενον, έχομεν και εις τας 6 Αυγούστου, Εορτήν της Μεταμορφώσεως. Το Τυπικόν, ορίζει Καταβασίας « Σταυρόν χαράξας ». Το ορθόν όμως είναι « Χοροί Ισραήλ ».