symbole.gr

Όλοι μας υστερούμε στην τεχνική της αναπνοής. Συνήθως αναπνέουμε με την κοιλιά και όχι με τους πνεύμονες.
Αποτέλεσμα αυτής της λανθασμένης τακτικής, είναι το γεγονός, ότι το μεγαλύτερο μέρος των πνευμόνων μας, να είναι ανενεργό.
Κάποτε, πρίν από 60 περίπου χρόνια, βρισκόμουν στον Δεξιό Χορό του Μητροπολιτικού Ναού των Αθηνών, υπό τον Σπύρο Περιστέρη.
Κάποια Κυριακή, μετά την Ακολουθία, ο Περιστέρης, με πήρε και με πήγε στην Ρωσσική Εκκλησία της οδού Φιλελλήνων.
Εκεί, με σύστησε στον Μαέστρο και Χοράρχη του Χορού, που έψαλλε στις Ακολουθίες. Τον θυμάμαι σαν εναν αρχοντάνθρωπο στο στύλ του ηθοποιού Θεόδωρου Μορίδη, με βαθιά πλούσια φωνή, και καλωσυνάτη εμφάνιση. Όταν μας σύστησε ο Περιστέρης, με πήρε από το χέρι και πήγαμε μία βόλτα, γύρω από τον Ναό.
Όταν φτάσαμε προς την πλευρά του Εθνικού Κήπου, σταμάτησε και μου είπε : " Άκουσε παιδί μου. Ο κ. Περιστέρης μου έχει μιλήσει αρκετά για σένα και μου ζήτησε την βοήθειά μου, προκειμένου να διορθώσουμε τον τρόπο της αναπνοής σου και την διάρκειά της. Θέλεις να το συζητήσουμς " ; Εγώ τότε έψαλλα μεν πολλά πράγματα, αλλά είχα δυσκολία στην αναπνοή μου η οποία πολλές φορές, τελείωνε και πνιγόμουνα. Η ευκαιρία ήταν σπουδαία και εγώ την εκμεταλεύτηκα αμέσως.
Τότε, ο Ρώσος Χοράρχης μου είπε : " Κάθε πρωί, προτού ακόμα πλυθείς, θα ανοίγεις το παράθυρο του δωματίου και φέρνοντας τα χέρια σιγά - σιγά στην έκταση θα εισπνέεις από τη μύτη. Αφούγεμίσεις τους πνεύμονές σου, θα κρατάς τον αέρα μέσα, μέχρι που να σε πονέσει το στήθος. Μετά, θα τον βγάζεις απότομα ( όλο μαζί ) από το στόμα. Αυτό, θα το κάνεις Χειμώνα - Καλοκαίρι, τουλάχιστον 20 φορές κάθε πρωί. Το κάνουμε πρωί - πρωί, επειδή η ατμόσφαιρα, είναι ακόμα καθαρή. Ο αέρας που κρατάμε μέσα στο στήθος, προσπαθεί να βρεί διέξοδο να φύγει. Με τον τρόπο αυτόν, ενεργοποιεί νεκρές κυψέλες των πνευμόνων, οι οποίες για διάφορους λόγους, δεν ήταν σε λειτουργία. Αυτός είναι ο πόνος που θα νοιώθεις. Η ενεργοποίηση των μεκρών κυψελών. Μ εαυτό τον τρ'οπο, επιτυγχάνουμε μεγαλύτερη χωρητικότητα αέρα, μέσα στους πνεύμονες και συνεπώς, μεγαλύτερη αναπνοή. Αυτή είναι μία άσκηση, που θα πρέπει να την κάνεις συνέχεια. Επίσης ο κ. Περιστέρης, μου είπε ότι ενώ ψάλλεις, σου κόβεται η ανάσα, με αποτέλεσμα, να κόβεις στη μέση την ψαλμωδία και να παίρνεις απεγνωσμένα αναπνοή. Εμείς όμως θα το διορθώσουμε κι αυτό. Όταν δεν θα έχεις δουλειά, θα παίρνεις αναπνοή πάντα από τη μύτη και φυσώντας τον αέρα, θα φροντίζεις να αδειάζεις τους πνεύμονές σου, μετρώντας μέχρι το 10. Πρόσεξε : Ούτε 9, ούτε 11. Ακριβώς 10 ! Αυτό, θα το κάνεις 25 - 30 φορές, το λιγότερο 30 φορές στη διάρκεια της ημέρας, επί 1 μήνα. Τον επόμενο μήνα, θα βγάζεις τον αέρα ( πάντα φυσώντας ), μετρώντας μέχρι το 15. Τον επόμενο, μετρώντας μέχρι το 20 και ούτω καθ' εξής. Με αυτό τον τρόπο, υποχρεώνουμε τους πνεύμονές μας, να αναπνέουν, όποτε θέλουμε εμείς και όχι όποτε θέλουν εκείνοι.
Έτσι, επιτυγχάνουμε αυτό που λέμε " μεγάλη αναπνοή " ή ότι αυτός έχει " στήθος ".
Σήμερα, υπάρχουν τα ρολόγια με δείκτη δεφτερολέπτων, οπότε όλη αυτή η διαδικασία, απλοποιείται περισσότερο. Αυτό που έχω να πώ εγώ, είναι ότι με αυτές τις ασκήσεις, βελτίωσα ΚΑΙ τον τρόπο της αναπνοής μου, αλλά ΚΑΙ την ευρήτητά τας.
Όσοι πιστοί............

πολύ χρήσιμη και αποτελεσματική η άσκηση του κ. Ιωαννίδη . σήμερα βέβαια υπάρχει η ευκολία να πάει κάποιος σε ένα ωδειο σε δάσκαλο φωνητικής να μάθει την διαφραγματική αναπνοή ( οριακά κάτω από 35 χρονών ) . στα περισσότερα ωδεία έχει και τμήματα για ψάλτες .

άλλη μια χρήσιμη άσκηση .
1. ενεργοποιώ το διάφραγμα κάνοντας σσσσ !!!! ( έντονα ! σαν να κάνω παρατήρηση σε παιδάκι )(πιέζω από την βουβωνική χώρα τον αέρα )
2.Στην συνέχεια (πάλι σπρώχνωντας αέρα από κάτω ) χλιμιντρίζω με τα χείλη μου (όπως το άλογο ) ,ενώ ταυτόχρονα παράγω ήχο και με τις φωνητικές χορδές.
Αυτή την άσκηση θα την συναντήσεται σε αρκετές χορωδίες , σαν προπαρασκευαστική . Καμία άσκηση δεν αντικαθιστά τον δάσκαλο που υπό την εποπτία του εκτελούμε σωστά ή όχι τις ασκήσεις .