Μεγάλη ῾Εβδομὰς τοῦ Γεωργίου ῾Ραιδεστηνοῦ Β΄

Κανόνες Δ. Συζήτησης
῾Η χρῆσις τοῦ δημοσιευομένου ὑλικοῦ καὶ τῶν συνημμμένων ἀρχείων διέπεται ἀπὸ τοὺς παρακάτω ὅρους·
α) γιὰ τὰ πνευματικὰ δικαιώματα viewtopic.php?f=138&t=430&p=1237#p1236
β) γιὰ τὰ ἐμπορικὰ δικαιώματα viewtopic.php?f=138&t=430&p=1237#p1237

Μεγάλη ῾Εβδομὰς τοῦ Γεωργίου ῾Ραιδεστηνοῦ Β΄

Δημοσίευσηαπό Dionysios » Τετ 29 Οκτ 2008, 19:56:32

῾Η μεγάλη ἑβδομὰς τοῦ Γεωργίου ῾Ραιδεστηνοῦ Β΄ ἔχει καθιερωθῆ πλέον ὡς «κλασσική». πρόκειται γιὰ ἕνα ἐξαιρετικὸν ἔργον, ποὺ ἀποδίδει μὲ ἀπαράμιλλον ἐκφραστικότητα τὸ νόημα τῶν ὕμνων. προσωπικῶς χρησιμοποιῶ αὐτὴν τὴν μεγάλην ἑβδομάδα ἐπὶ 20 ἔτη τώρα, καὶ ἀκόμη «ἀνακαλύπτω» νέα πράγματα. γιὰ τὰ ὅσα σημειώνω ἐν συνεχείᾳ ἔχω ὑπόψει μου δύο ἐκδόσεις τῶν τελῶν τοῦ 20οῦ αἰῶνος, καὶ κυρίως τὴν ἔκδοσι Πολυχρονάκη, Νεάπολις Κρήτης 1975.

Εἰς τὴν μεγάλην ἑβδομάδα ὁ Γεώργιος ῾Ραιδεστηνὸς Β΄ εἶναι ἁπλός, ὡραῖος καὶ μεγαλοπρεπής. ἡ ἔκδοσις αὐτὴ (καὶ τὰ ἄλλα του ἔργα βεβαίως) ἔχει ἐπιδράσει ἱκανῶς στοὺς νεωτέρους. παλαιότερον ὑπεστήριξα μὲ τρία ἐπιχειρήματα ὅτι ἡ μεγάλη ἑβδομὰς τοῦ Κωνσταντίνου Πρίγγου εἶναι κατὰ βάσιν ἀντιγραφὴ ἐκ τῆς τοῦ ῾Ραιδεστηνοῦ εἰς τὰ κοινὰ μέλη. εἰς συνεντεύξεις ποὺ εἶχα μὲ παλαιοὺς πρωτοψάλτας ὡμολογοῦσαν ὅτι ἐμελετοῦσαν τὸν ῾Ραιδεστηνὸν καὶ εἰς τὰς μελοποιήσεις των ἐπηρεάζονταν πολὺ ἀπὸ αὐτὸν καὶ τὸν ἐμιμοῦντο. ἐπίσης παλαιοὶ πρωτοψάλται, ὅπως ὁ Νικόλαος Μαυρόπουλος, ὅταν ἐκαλοῦντο ὑπὸ μαθητῶν των καὶ θαυμαστῶν των νὰ ἐκτελέσουν μέλη τῆς μεγάλης ἑβδομάδος (καὶ ὄχι μόνον), ἐπροτιμοῦσαν τὰ τοῦ ῾Ραιδεστηνοῦ, ἀκόμη καὶ ἂν εἰς ὡρισμένα σημεῖα ἔκαμαν δικές των διασκευές.

῾Η ὡραιότης καὶ ἡ κλασσικότης τῶν μαθημάτων του ἀναδεικνύονται μὲ τὴν ἁπλότητα τῶν μελῳδικῶν του γραμμῶν· εἶναι χαρακτηριστικὸν ὅτι στὴν μεγάλη ἑβδομάδα του σπανίως σημείωνει δίγοργον καὶ ἀκόμη σπανιώτερα τρίγοργον, σὲ ἀργὰ κυρίως μαθήματα. νομίζω ὅτι καὶ εἰς τοῦτο εἶναι ἀπαράμιλλος ὁ Ραιδεστηνός, ὅτι ἀφήνει καὶ ἓν ποσοστὸν ἐλευθερίας εἰς τὸν ψάλτην· δεικνύει τὸ αὐθεντικὸν μέλος μὲ σαφήνειαν καὶ μεγαλοπρέπειαν, ἀλλὰ δὲν ὑποδουλώνει τὸν ψάλτην, παρὰ τοῦ ἐπιτρέπει νὰ διατηρήσῃ τὸ προσωπικὸν ὕφος ἑρμηνείας, τὸ ὁποῖον ἐξαρτᾶται καὶ ἀπὸ τὰς φωνητικὰς ἱκανότητας ἑκάστου.

Εἶναι ἀληθὲς ὅτι ὑπάρχουν καὶ μουσικὰ ὀρθογραφικὰ λάθη καὶ ὀρθογραφικὰ λάθη κειμένου καὶ παρατονισμοί, ἀλλὰ εἶναι πολὺ λιγώτερα ἀπὸ ἄλλα μουσικὰ βιβλία ἐκείνης τῆς ἐποχῆς, καὶ δὲν μὲ ἐνοχλοῦν· κατὰ τὴν ψαλμῳδία τὰ διορθώνω ἐλαφρῶς καὶ διακριτικῶς, εἰδικῶς τοὺς παρατονισμούς (ὅχι ὅλους, μόνον τοὺς σοβαροὺς ὅπως π.χ. «᾿Αποκενοῦσα γυνὴ μυρὸν ἔντιμον» ἀντὶ τοῦ ὀρθοῦ «μύρον ἔντιμον»). προσωπικῶς δὲν «χορταίνω» νὰ μελετῶ τὴν ἔκδοσιν ἀκόμη καὶ εἰς τὸν ἐλεύθερον χρόνον μου καὶ ἐκτὸς περιόδου τριῳδίου. φροντίζω βεβαίως νὰ χρησιμοποιῶ κάθε χρόνον παραλλήλως καὶ ἄλλας ἐκδόσεις διὰ ποικιλίαν, ἀλλὰ ὡς βάσιν ἔχω τὴν ἔκδοσιν τοῦ ῾Ραιδεστηνοῦ.

῾Ως ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἀκολουθεῖ τὸ μέλος ὅπως τὸ κατέγραψε ὁ Πέτρος ὁ Πελοποννήσιος στὸ δοξαστάριόν του καὶ ἐξηγήθηκε ἀπὸ τοὺς τρεῖς διδασκάλους Γρηγόριον Χουρμούζιον καὶ Χρύσανθον. κάποιες μικρὲς διαφορὲς στὴν καταγραφὴ τῆς ἴδιας μελῳδίας (ἐννοῶ διαφορὲς ποὺ δὲν ἀλλοιώνουν καθόλου τὴν μουσικὴ θέσι ἀλλὰ τὴν διατηροῦν αὐτούσια) ὀφείλονται στὶς γνώσεις ποὺ εἶχε ὁ Γεώργιος πάνω στὴν παλαιὰ παρασημαντική, ποὺ τοῦ ἐπιτρέπουν τὴν ἴδια μουσικὴ γραμμὴ τῆς παλαιᾶς νὰ τὴν μεταφέρῃ στὴν νέα ὄχι ἀντιγράφοντας δουλικῶς ἀπὸ τὴν ἐξήγησι τῶν τριῶν, ἐνῷ κάποιες μελῳδικώτερες «διασκευές» του σὲ λίγα σημεῖα τῶν ὕμνουν προδίδουν ἐπίδρασι ἀπὸ τὸ σχῆμα κατὰ τὰ νούμενα τοῦ ᾿Ιακώβου τοῦ πρωτοψάλτου, ἀλλὰ ἀσφαλῶς καὶ ἀπὸ τὴν προφορικὴ παράδοσι, ποὺ εἶχε ἐν τῷ μεταξὺ διαμορφώσει ὁ δάσκαλός του καὶ προκάτοχός του πρωτοψάλτης Κωνσταντῖνος ὁ Βυζάντιος. μία σύγκρισι ἐπὶ παραδείγματι στὸ «᾿Ερχόμενος ὁ Κύριος» (ἀπὸ τὸ δοξαστάριον τοῦ Πέτρου καὶ ἀπὸ τὴν μεγάλην ἑβδομάδα τοῦ Γεωργίου) βοηθᾷ στὴν κατανόησι αὐτῶν τῶν παρατηρήσεων. οἱ μετρημένες «διασκευὲς» τοῦ Γεωργίου ὄχι μόνον δὲν ἀφήνουν τὴν αἴσθησι ἑνὸς ἀλλόκοτου ἢ ξένου ἢ ἀλλοτρίου ἀκούσματος ἀλλὰ συχνὰ καὶ καθιερώνονται καὶ ἐπικρατοῦν ἔναντι τῆς ἀντίστοιχης λιτώτερης μελῳδικῆς γραμμῆς τοῦ Πέτρου, ὅπως γιὰ παράδειγμα συμβαίνει στὴν φράσι «καὶ συνανυψῶ ἡμᾶς εἰς τὴν ἄνω ᾿Ιερουσαλὴμ» τοῦ προαναφερθέντος ἰδιομέλου.

Kατὰ τὴν ἄποψίν μου πάντα, εἰς τὴν μεγάλην ἑβδομάδα τοῦ Γεωργίου ῾Ραιδεστηνοῦ Β΄ ἐντυπωσιάζει ὁ συγκερασμὸς ποὺ ὑπάρχει μεταξὺ πιστότητος εἰς τὸ παραδεδομένον μέλος καὶ εἰσαγωγῆς διαφορετικῶν μελισματικῶν ἀναπτύξεων σὲ ὀλίγα (σχετικῶς) σημεῖα. ὡς παραδεδομένον καὶ ἐνδεχομένως ἁπλούστερον μέλος θὰ θεωρήσωμεν τὸ ὑπάρχον εἰς τὸ δοξαστάριον τοῦ Πέτρου Πελοποννησίου κατὰ τὴν ἐξήγησιν τῶν τριῶν διδασκάλων. ὡς μελισματικαὶ ἀναπτύξεις ἐννοοῦνται ἐκεῖνα τὰ σημεῖα στὰ ὁποῖα ὁ ῾Ραιδεστηνὸς ἔχει γραμμὰς διαφορετικὰς ἀπὸ τὰς ὑπαρχούσας εἰς τὸ δοξαστάριον τοῦ Πέτρου. εἰς τὰς μελισματικὰς ἀναπτύξεις του ὁ ῾Ραιδεστηνὸς εἶναι ἴσως ἐν πολλοῖς ἐντεχνότερος τοῦ Πέτρου, διατηρεῖ ὅμως –νομίζω– τὴν ἰσόρροπον ἀνάπτυξιν τῶν ῥυθμικῶν ποδῶν τῶν ὕμνων καὶ ἀποφεύγει τὰς ἀκρότητας.

Σήμερον ἴσως δὲν θὰ θεωρήσωμεν εἰς ὅλα τὰ σημεῖα ἐπιτυχῆ αὐτὸν τὸν συγκερασμὸν τοῦ ῾Ραιδεστηνοῦ. τοῦτο ὅμως δὲν σημαίνει ὅτι ἔχει ἐλαττώματα τὸ ἔργον του, ἀλλὰ ὅτι ἔχουμε συνηθίσει νὰ ἀκοῦμε διασκευὲς ἀκόμη πιὸ ἔντεχνες ἀλλὰ μὲ λιγώτερο ἐκκλησιαστικὸ ὕφος. ἑπομένως οὐδόλως μειοῦται ἡ ἀξία τοῦ ἐργοῦ τοῦ Γεωργίου ἀπὸ τὶς προσωπικές μας προτιμήσεις, ἐνῷ πλὴν τῶν ἄλλων παραμένει καὶ ὡς ἕνας πολύτιμος ὁδηγὸς ποὺ δεικνύει ὅτι πρέπει νὰ ὑπάρχῃ ἕνα μέτρον εἰς τὰς νεωτέρας μελῳδικὰς διασκευάς, ὥστε νὰ διατηρῆται τὸ ἐκκλησιαστικὸν ὕφος τοῦ ψάλματος.

᾿Επίσης εἶναι ἐνδιαφέρουσα καὶ ἡ προαναφερθεῖσα σκέψις ὅτι ὁ ῾Ραιδεστηνὸς ὡς ἄμεσος μαθητὴς τοῦ περιωνύμου πρωτοψάλτου Κωνσταντίνου Βυζαντίου εἶναι πιθανὸν εἰς τὰς μελῳδικὰς γραμμὰς ποὺ παρουσιάζει εἰς τὰ ἔργα του νὰ μεταφέρῃ θέσεις ἐκ τοῦ διδασκάλου του, αἱ ὁποῖαι ἴσως δὲν διεσώθησαν ἀπὸ ἀλλοῦ. τοῦτο ἔχει ἰδιαιτέραν σημασίαν, ἂν λάβωμεν ὑπόψιν ὅτι ὁ Κωνσταντῖνος ἦτο ἐκ τῶν τελευταίων ποὺ συνέχισε νὰ ψάλλῃ μὲ τὴν παλαιὰν μέθοδον, δηλαδὴ ἔψαλλε τὸ δοξαστάριον τοῦ Πέτρου ἔχων ἔμπροσθέν του αὐτὸ τοῦτο τὸ μουσικὸν κείμενον τοῦ Πέτρου.

῾Επομένως εἰς τὴν μεγάλην ἑβδομάδα ὁ Γεώργιος ῾Ραιδεστηνὸς Β΄ ὄχι μόνον διατηρεῖ τὴν ἁπλότητα τὴν μεγαλοπρέπειαν καὶ τὸ κατανυκτικὸν ὕφος τῶν ὕμνων, ποὺ ἔχουν εἰς τὰ ἀντίστοιχα ἔργα τοῦ Πέτρου, ἀλλὰ τὸ κατορθώνει αὐτό, ἐνῷ ταυτοχρόνως ἐμπλουτίζει μὲ ἀριστοτεχνικὸν τρόπον τὴν ἔκφρασιν κατὰ τὰ νοούμενα, χωρὸς παρὰ ταῦτα νὰ ἐκφεύγῃ τοῦ μέτρου.




copyright 2008 Διονύσιος Μπιλάλης ᾿Ανατολικιώτης
Διονύσιος ᾿Ανατολικιώτης, http://www.symbole.gr
e-mail: symbole@mail.com — Skype: dionysios-anat
«γηράσκω ἀεί διορθούμενος», τρίτη 11/7/2000
Άβαταρ μέλους
Dionysios
 
Δημοσ.: 3950
Εγγραφη: Πέμ 11 Σεπ 2008, 21:30:05
Τοποθεσια: ᾿Αθῆναι

Re: Μεγάλη ῾Εβδομὰς τοῦ Γεωργίου ῾Ραιδεστηνοῦ Β΄

Δημοσίευσηαπό Dionysios » Τρί 07 Ιούλ 2009, 11:31:35

11-05-08, 13:00

Πρέπει νὰ διευκρινίσουμε κάτι. ὅταν λέμε «ὄρθρος μεγάλης πέμπτης» ἐννοοῦμε τὸν ὄρθρο τῆς μεγάλης πέμπτης, ἀσχέτως ἂν θὰ τὸν ψάλλουμε τὸ βράδυ τῆς προηγούμενης ἡμέρας ἢ ἀνήμερα τὸ πρωὶ ἢ τὸ βράδυ ἢ τὴν κυριακὴ τῶν βαΐων ἢ τὸ δεκαπενταύγουστο. στὴν Μουσικὴ κυψέλη τοῦ Στεφάνου ὑπάρχουν σὲ ἀργὸ μέλος οἱ εἱρμοὶ τοῦ τριῳδίου κανόνος τοῦ ὄρθρου τῆς μεγάλης παρασκευῆς «Πρὸς σὲ ὀρθρίζω». μὴ μᾶς μπερδεύῃ ποὺ πολλὰ μουσικὰ βιβλία ἀπὸ τυπογραφικὸ λάθος ἔχουν ἀφήσει στὴν κεφαλίδα τὴν ἔνδειξι «Μεγάλη Πέμπτη». ὅσα ἔγραψα πιὸ πρὶν ἀφοροῦσαν τὸν κανόνα τοῦ ὄρθρου τῆς μεγάλης Πέμπτης μὲ εἱρμοὺς «Τμηθεὶς τμᾶται». ἂν κανεὶς ἔχει βρεῖ αὐτὸν τὸν κανόνα ὁλόκληρον σὲ ἀργὸ μέλος παλαιότερο ἀπὸ τὴν ἔκδοσι τοῦ Παπαχρίστου (Νέον εἱρμολόγιον 1998), θὰ μὲ ἐνδιέφερε.

Σημειωτέον ὅτι εἰς τὴν ἔκδοσιν τοῦ ῾Ραιδεστηνοῦ ὁ ὄρθρος τῆς μεγάλης πέμπτης ἀπουσιάζει τελείως, διότι ἐν τοῖς πατριαρχείοις ἐτελεῖτο τὸ πρωὶ ὑπὸ τῶν δομεστίκων, συναπτῶς δὲ μὲ τὸν ὄρθρον ἐτελεῖτο καὶ ὁ ἑσπερινὸς μὲ τὴν θ. λειτουργίαν τοῦ μεγ. Βασιλείου (ὅπως ἀκριβῶς καὶ σήμερον), οἱ δὲ πρωτοψάλται συμμετεῖχον ἀπὸ τοῦ «Κύριε, ἐκέκραξα».

Οἱ εἱρμοὶ τοῦ κανόνος τῆς μεγάλης πέμπτης εἰς ἀργὸν εἱρμολογικὸν μέλος ἐπαρουσιάσθησαν διὰ πρώτην, νομίζω, φορὰν εἰς τὸ βιβλίον τοῦ μουσικοδιδασκάλου καὶ τυπικαρίου ᾿Αποστόλου Παπαχρίστου «Νέον εἱρμολόγιον», τὸ ὁποῖον ἐξεδόθη τῷ 1998 (ἡ μεγάλη ἑβδομὰς τοῦ πατρὸς Κωνσταντίνου Παπαγιάννη ἐξεδόθη τῷ 2004, δὲν γνωρίζω ἂν ὑπῆρχε παλαιοτέρα ἔκδοσις). μάλιστα εἰς τὸ «Νέον εἱρμολόγιον» τοῦ Παπαχρίστου δὲν ὑπάρχουν μόνον οἱ εἱρμοὶ ἀλλὰ ὅλος ὁ κανὼν τῆς μεγάλης πέμπτης εἰς ἀργὸν μέλος! ἐπειδὴ εἶχα ἐπιμεληθῆ τότε τὴν ἔκδοσιν, γνωρίζω τὸ βιβλίον, τὸ ὁποῖον ἐκυκλοφορήθη μὲ εὐλογίαν τῆς συνόδου τῆς ἐκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος ὕστερον ἀπὸ σχετικὴν εἰσήγησιν τοῦ τότε μητροπολίτου Πατρῶν Νικοδήμου, ὅστις ἀφοῦ ἤλεγξε μουσικῶς τὰ μέλη καὶ ἀφοῦ ἔψαλε τινὰ ἐξ αὐτῶν, ἀνεφώνησεν ἱκανοποιημένος «Οὐδὲν λάθος». εἰς τὸ «Νέον εἱρμολόγιον» ὑπάρχουν εἱρμοὶ καὶ ἄλλα μέλη ποὺ δὲν ἀνευρίσκονται μελοποιημένα εἰς τὶς κλασσικὲς ἐκδόσεις τοῦ εἱρμολογίου, οὔτε στὶς νεώτερες.

Τὰ ἀντίφωνα τῆς ἀκολουθίας τῶν ἁγίων παθῶν εἰς σύντομον «εἱρμολογικὸν» μέλος ἐμελοποίησε διὰ πρώτην φοράν, καθόσον γνωρίζω, ὁ πρωτοψάλτης Γρηγόριος Λευίτης, ὁ ἐκ τῶν τριῶν ἐφευρετῶν τῆς νέας μουσικῆς μεθόδου. περιέχονται εἰς τὸν δεύτερον τόμον τοῦ Δοξασταρίου τοῦ Πέτρου (τριῴδιον-πεντηκοστάριον), κατὰ τὴν ἐξήγησιν τοῦ Γρηγορίου. ὁ τόμος αὐτὸς δὲν ἐξεδόθη τῷ 1821 ἐν Παρισίοις (ἐκεῖ εἶχεν ἐκδοθῆ μόνον ὁ α΄ τόμος), ἀλλὰ ἐξεδόθη ἐν Κωνσταντινουπόλει τῷ 1850 ὑπὸ Θεοδώρου τοῦ Φωκαέως. εἰρήσθω ἐν παρόδῳ ὅτι ἡ μελοποίησις αὕτη τοῦ Γρηγορίου ἀπουσιάζει καὶ ἀπὸ τὴν προγενεστέραν ἔκδοσιν τοῦ τόμου αὐτοῦ ὑπὸ Πέτρου ᾿Εφεσίου (1820). νομίζω ὅτι ἡ ἔκδοσις τοῦ 1850 δὲν ἔχει ἐπανεκδοθῆ σήμερον δυστυχῶς.


copyright 2008 Διονύσιος Μπιλάλης ᾿Ανατολικιώτης
Διονύσιος ᾿Ανατολικιώτης, http://www.symbole.gr
e-mail: symbole@mail.com — Skype: dionysios-anat
«γηράσκω ἀεί διορθούμενος», τρίτη 11/7/2000
Άβαταρ μέλους
Dionysios
 
Δημοσ.: 3950
Εγγραφη: Πέμ 11 Σεπ 2008, 21:30:05
Τοποθεσια: ᾿Αθῆναι

Re: Μεγάλη ῾Εβδομὰς τοῦ Γεωργίου ῾Ραιδεστηνοῦ Β΄

Δημοσίευσηαπό Dionysios » Πέμ 03 Σεπ 2009, 10:27:23

08-06-08, 15:08

Κοίταξα τὴν τὴν ἔκδοσιν τῆς μεγάλης ἑβδομάδος τοῦ ᾿Αγγέλου Βουδούρη καὶ εἰς τὸν πρόλογον τοῦ συγγραφέως δὲν ἀνέγνωσα ὅτι «ἐπικρίνει» τὸν ῾Ραιδεστηνὸν διὰ τὴν δικήν του ἔκδοσιν τῆς μεγάλης ἑβδομάδος. τοὐλάχιστον δὲν εἶδα κάτι τέτοιο ἐμφανῶς. γράφει μόνον ὅτι ἡ δική του καταγραφὴ τῶν ὕμνων οὐδεμίαν σχέσιν ἔχει μὲ τὴν ἔκδοσιν ῾Ραιδεστηνοῦ.
Διονύσιος ᾿Ανατολικιώτης, http://www.symbole.gr
e-mail: symbole@mail.com — Skype: dionysios-anat
«γηράσκω ἀεί διορθούμενος», τρίτη 11/7/2000
Άβαταρ μέλους
Dionysios
 
Δημοσ.: 3950
Εγγραφη: Πέμ 11 Σεπ 2008, 21:30:05
Τοποθεσια: ᾿Αθῆναι

Re: Μεγάλη ῾Εβδομὰς τοῦ Γεωργίου ῾Ραιδεστηνοῦ Β΄

Δημοσίευσηαπό Dionysios » Πέμ 03 Σεπ 2009, 10:28:08

09-06-08, 22:20

῾Ο Ἄγγελος Βουδούρης ἐκφράζεται εἰς τὰ βιβλία του μᾶλλον μὲ θετικὰ λόγια διὰ τὸν ῾Ραιδεστηνόν (ἐξ ὅσων ἐνθυμοῦμαι τοὐλάχιστον). εἶχε μάλιστα καὶ φιλίαν μὲ τὸν υἱὸν τοῦ πρωτοψάλτου Νικόλαον ῾Ραιδεστηνόν. ἑπομένως ὅταν ὁ Βουδούρης σημειώνῃ εἰς τὸν πρόλογόν του (σ. 16, ὑποσ. 1) ὅτι ἡ ἰδική του καταγραφὴ οὐδεμίαν δύναται νὰ ἔχῃ σχέσιν μὲ τὴν ἔκδοσιν τοῦ ῾Ραιδεστηνοῦ, διότι ἡ τελευταία περιέχει «ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον μέλη κατ' ἐπεξεργασίαν καὶ καλλωπισμὸν κατὰ τὴν γραφὴν καὶ κατὰ τὸ μέλος ὑπὸ τοῦ ἐκδότου», δὲν πρόκειται περὶ ἐπικρίσεως· ἁπλῶς ὁ Βουδούρης δηλώνει ὅτι ἄλλον σκοπὸν εἶχεν ἡ ἔκδοσις ῾Ραιδεστηνοῦ καὶ ἄλλον ἡ ἰδική του καταγραφή, καὶ ἑπομένως δὲν ἀντιγράφει ἐκ τοῦ ῾Ραιδεστηνοῦ. ἡ ἔκδοσις τοῦ ῾Ραιδεστηνοῦ ἦτο κάτι ἀντίστοιχον μὲ τὴν ἔκδοσιν τοῦ Πρίγγου.

Δὲν γνωρίζω ὁ Πρίγγος τί ἔγραφεν εἰς τὴν πρώτην ἔκδοσιν τῆς μεγάλης ἑβδομάδος του (ἂν ἐπαρουσίαζε δηλαδὴ τὴν ἔκδοσιν ὡς καταγραφὴν τῆς ζώσης πατριαρχικῆς παραδόσεως ἢ κάτι ἄλλο), διότι ἔχω τὴν δευτέραν ἔκδοσιν (τοῦ 1969 νομίζω). ἂν ἔχῃ κάποιος τὴν πρώτην ἔκδοσιν καὶ ἂν μπορῇ καὶ θέλῃ, ἂς ἀνεβάσῃ τὸν πρόλογον ἐκεῖνον τοῦ Πρίγγου (ἂν δὲν ἐκτείνεται εἰς πολλὰς σελίδας). ἐπίσης δὲν ἔχω τὸν πρόλογον τοῦ ῾Ραιδεστηνοῦ εἰς τὴν μεγ. ἑβδομάδα του, διότι ἡ ἐπανέκδοσις ποὺ ἔχω παραθέτει μόνον ἀπόσπασμα ἐκ τοῦ προλόγου του. ἂν κάποιος μπορῇ, ἂς ἀνεβάσῃ ὅλον τὸν πρόλογον τοῦ ῾Ραιδεστηνοῦ.
Διονύσιος ᾿Ανατολικιώτης, http://www.symbole.gr
e-mail: symbole@mail.com — Skype: dionysios-anat
«γηράσκω ἀεί διορθούμενος», τρίτη 11/7/2000
Άβαταρ μέλους
Dionysios
 
Δημοσ.: 3950
Εγγραφη: Πέμ 11 Σεπ 2008, 21:30:05
Τοποθεσια: ᾿Αθῆναι

Re: Μεγάλη ῾Εβδομὰς τοῦ Γεωργίου ῾Ραιδεστηνοῦ Β΄

Δημοσίευσηαπό Dionysios » Πέμ 03 Σεπ 2009, 10:29:09

09-06-08

᾿Επίσης δὲν κατανοῶ διατί ὑπάρχει ἡ ἀπορία ἂν ἡ μεγάλη ἑβδομὰς τοῦ ῾Ραιδεστηνοῦ ἐκφράζει τὴν πατριαρχικὴν παράδοσιν, ἢ ποῖον βιβλίον ἐκφράζει τὴν γνησίαν πατριαρχικὴν πατριαρχικὴν παράδοσιν (καὶ ἐκτέλεσιν) τῶν ὕμνων τῆς μεγάλης ἑβδομάδος πρὸ τῆς καταγραφῆς Βουδούρη. οἱ ὕμνοι τῆς μεγάλης ἑβδομάδος οἱ περιεχόμενοι εἰς τὸ δοξαστάριον τοῦ Πέτρου Πελοποννησίου κατ᾿ ἐξήγησιν μάλιστα Γρηγορίου Λευίτου, ἀμφοτέρων ψαλτῶν τοῦ πατριαρχικοῦ ναοῦ, καὶ τὰ λοιπὰ μέλη τοῦ Πέτρου καὶ τοῦ Γρηγορίου εἰς τὴν ἀκολουθίαν τῆς μεγάλης ῾Εβδομάδος τὴν εὑρισκομένην εἰς τὸ Εἱρμολόγιον ποίαν παράδοσιν ἐκφράζουν;

᾿Επίσης ἡ «μουσικὴ κυψέλη» τοῦ Στεφάνου, λαμπαδαρίου ὄντος πρωτοψαλτεύοντος τοῦ Κωνσταντίνου, ἀμφοτέρων ἐπίσης πατριαρχικῶν ψαλτῶν, ποίαν παράδοσιν ἐκφράζει;
Διονύσιος ᾿Ανατολικιώτης, http://www.symbole.gr
e-mail: symbole@mail.com — Skype: dionysios-anat
«γηράσκω ἀεί διορθούμενος», τρίτη 11/7/2000
Άβαταρ μέλους
Dionysios
 
Δημοσ.: 3950
Εγγραφη: Πέμ 11 Σεπ 2008, 21:30:05
Τοποθεσια: ᾿Αθῆναι


Επιστροφή στην Κλασσικὰ βιβλία ἐκκλησιαστικῆς μουσικῆς

Μελη σε συνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση : Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 1 επισκέπτης

cron