symbole.gr

Σὲ Κυριακὴ β’ ἤχου ὅταν τὸ ἀπολυτίκιο τοῦ ἁγίου ἀνήκει σὲ ἄλλο ἦχο, μετὰ τὴν α’ στιχολογία ψάλλεται τὸ α’ θεοτοκίο τοῦ β’ ἤχου «Πάντα ὑπὲρ ἔννοιαν...», μετὰ δὲ τὴν β’ τὸ
«Ὑπερδεδοξασμένη ὑπάρχεις, Θεοτόκε Παρθένε, ὑμνοῦμέν σε· διὰ γὰρ τοῦ Σταυροῦ τοῦ Υἱοῦ σου, κατεβλήθη ὁ ἅδης, καὶ ὁ θάνατος τέθνηκε, νεκρωθέντες ἀνέστημεν, καὶ ζωῆς ἠξιώθημεν, τὸν Παράδεισον ἐλάβομεν, τὴν ἀρχαίαν ἀπόλαυσιν· διὸ εὐχαριστοῦντες δοξολογοῦμεν, ὡς κραταιὸν Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν, καὶ μόνον πολυέλεον» (βλ. Κυριακὴ Μυροφόρων),
καθὼς τὸ «Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις...» ψάλλεται στοὺς αἴνους
(ἐπισήμανση Δημητρίου Καλπακίδη).