«Πᾶσα πνοή»

[MTheodorakis]

Σὲ ὅλα τὰ ἔντυπα ὡρολόγια (ἀπὸ τὸ 1509) ὁρίζεται ὅτι τὸ προοίμιο «Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον» προστίθεται μόνον ὅταν ἕπεται μεγάλη δοξολογία. Ὁμοίως στὸ τυπικὸν τοῦ ναοῦ τῆς ἀναστάσεως (1122) σ. 38, Dmitrievskij τ. 3 σσ. 289, 345 καὶ Δ. Μπαλαγεώργου Ἡ ψαλτικὴ παράδοση τῶν ἀκολουθιῶν τοῦ βυζαντινοῦ κοσμικοῦ τυπικοῦ σ. 257 καὶ τυπικὸν Μ. Διονυσίου σσ. 119, 203, 238, 346, 475, 483, 626.

[Roumelis Ioannis]

Δηλαδή σε περίπτωση που το μηναίο έχει τροπάρια Αίνων αλλά ορίζει μετά μικρή δοξολογία(χύμα) και απόστιχα Αίνων δεν πρέπει ούτε σε αυτήν την περίπτωση να λέμε το «Πάσα πνοή αινεσάτω τον Κύριον»;

[Dionysios]

[Σημείωσις διαχειριστοῦ]

1. Θὰ παρακαλοῦσα στὶς δημοσιεύσεις τῶν μηνυμάτων ὅλα τὰ μέλη νὰ τηροῦν κατὰ τὸ δυνατὸν τὴν «χρονικὴ ἀπόστασι μεταξὺ τῶν μηνυμάτων» (βλέπε ἐδῶ viewtopic.php?f=138&t=108)

2. ᾿Επίσης διαβάστε καὶ ἐδῶ viewtopic.php?f=138&t=132 γιὰ περισσότερες λεπτομέρειες σχετικὰ μὲ τὴν ὑποβολὴ ἐρωτήσεων.

[MTheodorakis]

Δὲν πρέπει.

[Dionysios]

[Σημείωσις διαχειριστοῦ]
Τὰ παραπάνω μηνύματα μετεφέρθησαν ἐδῶ σὲ νέο θέμα ἀπὸ ἄλλη συζήτησι (viewtopic.php?f=157&t=98)

[Maximos]

Στό Τ.Α.Δ., σελ. 203, διαβάζω: «Εἰς τοὺς αἴνους, πᾶσα πνοὴ οὐ λέγομεν διὰ τό μὴ γίνεσθαι μεγάλη δοξολογία· ἀλλ᾿ ἐκφωνεῖ ὁ Κανονάρχης τὸ "Αἰνεῖτε τὸν Κύριον" ὅπερ καὶ ψάλλεται, εἶτα καὶ τὰ στιχηρὰ προσόμοια τῆς ἑορτῆς».

[Dionysios]

Νομίζω ὅτι ὁ Μανόλης ἔχει ἤδη παραπέμψει στὸ πρῶτό του μήνυμα,

... καὶ τυπικὸν Μ. Διονυσίου σ. 119, 203, 238, 346, 475, 483, 626.

ἀλλὰ σαφῶς εἶναι καλλίτερο νὰ ἀναφερθοῦν μία μία χωριστὰ οἱ μαρτυρίες, διότι δὲν ἔχουν ὅλοι οἱ ἀναγνῶστες πρόσβασι στὶς πηγές, οὔτε ὅλοι καταλαβαίνουν τὶς παραπομπές, ἢ καὶ ὅσοι ἔχουν τὶς πηγὲς δύσκολα σηκώνονται ἀπὸ τὸν ὑπολογιστὴ νὰ κοιτάξουν τὰ κείμενα.

῾Η παρέμβασίς μου ὅμως ἔχει χαρακτῆρα προβληματισμοῦ γιὰ ἕνα τεχνικὸ θέμα. νομίζω ὅτι πρέπει νὰ καθιερώσωμε ἕναν τύπο παραπομπῶν στὰ τυπικά, τὰ ὁποῖα ὁσημέραι αὐξάνονται ἐκδιδόμενα καὶ ἐπανεκδιδόμενα. στὴν ἔντυπη Συμβολὴ ἔχομε καθιερώσει γιὰ τὰ ἀθωνικὰ τυπικὰ τὸν τύπο ΤΑ..., ἤ τοι Τ.Α.Δ. = Τυπικὸν ᾿Αθωνικὸν Διονυσίου, Τ.Α.Π. = Τυπικὸν ᾿Αθωνικὸν μονῆς ἁγίου Παύλου, καὶ λοιπά. ἐξαίρεσιν ἀποτελεῖ τὸ ἔκπαλαι καθιερωμένον Τ.Α.Σ γιὰ τὸ γνωστὸ ἱεροσολυμιτικὸ τυπικὸν τῆς Λαύρας τοῦ ἁγίου Σάββα.

᾿Απὸ τὸ 1997 περίπου ὡς ΤΔ βραχυγραφεῖται ἡ «Τυπικὴ Διάταξις» τοῦ ᾿Αποστόλου Παπαχρίστου, τέως τυπικαρίου τῆς ἐκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος καὶ νῦν τυπικαρίου τῆς ᾿Αρχιεπισκοπῆς καὶ μονῆς τοῦ Ὄρους Σινά. τὴν ἴδια βραχυγραφία ΤΔ χρησιμοποιεῖ ὁ π. Κωνσταντῖνος Παπαγιάννης στὸ Σ.Τ. (= Σύστημα Τυπικοῦ) γιὰ τὸ Τυπικὸν τῆς Διονυσίου, διότι ἀπὸ ἐτῶν ἀρνεῖται νὰ κάμῃ οἱανδήποτε ἀναφορὰ στὴν Τυπικὴν Διάταξιν τοῦ Παπαχρίστου· τὴν θεωρεῖ ὡς μὴ ὑπάρχουσαν καὶ τὴν ἀγνοεῖ παντελῶς.

Σὲ ἐμᾶς ἐδῶ ὅμως δὲν εἶναι ἔτσι τὰ πράγματα. δὲν κάνομε τέτοιες διακρίσεις καὶ εἶναι χρήσιμο νὰ ἔχωμε μίαν πληρότητα καὶ ἑνότητα βραχυγραφιῶν καὶ ἀναφορῶν. θεωρῶ ὅτι ἔχει καθιερωθῆ τὸ ΤΔ (δὲν τὸ κρύβω ὅτι ἐγὼ τὸ πρωτοχρησιμοποίησα) γιὰ τὴν Τυπικὴν Διάταξιν τοῦ ᾿Α. Παπαχρίστου, καὶ μαζὶ μὲ τὴν χρονολογία γνωρίζει κανεὶς ἀμέσως ποῦ ἀναφέρεται, παραδείγματος χάριν ΤΔ1998 ἢ ΤΔ2001 καὶ λοιπά. παρὰ ταῦτα τὸ θέμα ἀξίζει μία σφαιρικώτερη καὶ προσεκτικώτερη συζήτησι. γι᾿ αὐτὸ ἀνοίγω νέο θέμα (ἤθελα ἀπὸ καιρὸν νὰ τὸ ἀνοίξω) «Βραχυγραφίες τυπικῶν καὶ συναφῶν κειμένων», ὥστε ἐκεῖ νὰ συζητήσωμε τὶς ὅποιες προτάσεις. ὡς ἀρχὴ σημειώνω πρῶτα τὶς βραχυγραφίες ποὺ ἔχομε καθιερώσει στὴν Συμβολὴ μὲ κάποιες νεώτερες προσθῆκες καὶ πληροφορίες.