«᾿Αναστάς ἐκ τοῦ μνήματος»

«᾿Αναστὰς ἐκ τοῦ μνήματος», ἀναστάσιμον ἀπολυτίκιον ψαλλόμενον εἰς τὸ τέλος τοῦ ὄρθρου τῶν κυριακῶν, μετὰ τὴν μεγάλην δοξολογίαν, ἀντὶ τοῦ «Σήμερον σωστηρία», εἰς τοὺς πλαγίους ἤχους. μελοποίησις ᾿Ανδρέου ᾿Αλιπράντη, ἦχος πλ. α΄.