«᾿Αναστάς ἐκ τοῦ μνήματος»
«᾿Αναστὰς ἐκ τοῦ μνήματος», ἀναστάσιμον ἀπολυτίκιον ψαλλόμενον εἰς τὸ τέλος τοῦ ὄρθρου τῶν κυριακῶν, μετὰ τὴν μεγάλην δοξολογίαν, ἀντὶ τοῦ «Σήμερον σωστηρία», εἰς τοὺς πλαγίους ἤχους.  μελοποίησις ᾿Ανδρέου ᾿Αλιπράντη, ἦχος πλ. α΄.