symbole.gr

᾿Αρχεῖον ἠχογραφήσεων καὶ ἐκκλησιαστικῶν ὕμνων Δ.Α.

Ἄλλη μία ἀποκλειστικότης τῆς «Συμβολῆς»!
῾Ο πρωτοψάλτης Βασίλειος ᾿Εμμανουηλίδης ψάλλει τὴν δ΄ κυριακὴ τῶν νηστειῶν (29/3/2009) σὲ κεντρικὸ ναὸ τοῦ Πειραιῶς.

᾿Ιδιωτικὴ ἠχογράφησις.

1. Δοξολογία μεγάλη, σύντομος εἰς ἦχον α΄ [6΄ 55΄΄] (τὰ τοῦ ἀριστεροῦ ψάλλει ὁ πρωτοψάλτης τοῦ ναοῦ).

2. Τὸ 1ον ἀντίφωνον τῆς λειτουργίας [1΄09΄΄]

3. Τὸ ἀπολυτίκιον «᾿Εξ ὕψους κατῆλθες» [50΄΄]

4. Τρισάγιον [1΄ 33΄΄]

5. Χερουβικόν, ἦχος πλ. δ΄ [8΄]

᾿Αρχεῖον ἠχογραφήσεων καὶ ἐκκλησιαστικῶν ὕμνων Δ.Α.

῾Η συνέχεια... λειτουργία μεγάλου Βασιλείου

6. «Καὶ τῷ πνεύματί σου» [13΄΄]

7. «Ἔλεον, εἰρήνην...» [18΄΄]

8. Λειτουργικὰ λειτουργίας μεγάλου Βασιλείου «῞Αγιος, ἅγιος, ἅγιος» καὶ «Σὲ ὑμνοῦμεν», ἀργά, [5΄ 41΄΄]
κατὰ τὸ αὐθεντικὸ καὶ γνήσιο καὶ μοναδικὸ καὶ ἀνεπανάληπτο πατριαρχικὸ ὕφος (δηλαδὴ ἱεροπρεπὲς καὶ σεμνὸ ἐκκλησιαστικὸ ψαλτικὸ ὕφος προσευχῆς, λογικῆς λατρείας καὶ ὀρθοδόξου θεολογίας), ποὺ διασῴζει ὁ τελευταῖος ἴσως ἐκφραστής του, ἄρχων λαμπαδάριος τῆς μεγάλης τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίας, Βασίλειος ᾿Εμμανουηλίδης

9. «Εἷς ἅγιος» [52΄΄]

10. «Τοῦ δείπνου σου τοῦ μυστικοῦ» [2΄ 13΄΄]

11. «Εἴδομεν τὸ φῶς» [45΄΄]

12. «Εἴη τὸ ὄνομα» [49΄΄]

῞Ενα σπουδαῖο μάθημα ψαλτικῆς καὶ λειτουργικῆς ποὺ διδάσκει ὁ Βασίλειος ᾿Εμμανουηλίδης εἶναι ἡ ἀξία καὶ ἡ ἀναγκαιότης τῆς συντόμου σιωπῆς. προσέξτε πῶς ἀναμένει νὰ ὁλοκληρώσῃ ὁ λειτουργὸς τὴν ἐκφώνησί του ἢ ὁ ἀναγνώστης τὴν ἀπαγγελία τοῦ στίχου, πῶς ἀφήνει νὰ περάσουν ἐλάχιστα δευτερόλεπτα, 2 ἢ 3 ἢ ἕως 5 κατὰ περίπτωσιν, προτοῦ ἀρχίσῃ, πῶς λέει τὸ «ἀμὴν» ἢ τὸ ἀπήχημα «νὲ» καὶ πάλι περιμένει 1 ἢ 2 δευτερόλεπτα. προσέξτε πῶς οἱ ἄλλοι δὲν ἀφήνουν καθόλου ἕνα τέτοιο κενὸ ἡσυχίας, πῶς ἀρχίζουν νὰ ψάλλουν ἀμέσως μετὰ τὴν τελευταία συλλαβή του, εἰδικῶς δὲ πῶς οἱ λειτουργοὶ ἀρχίζουν τὶς ἐκφωνήσεις των προτοῦ κἂν τελειώσῃ! κυριολεκτικῶς τρῶνε τὶς τελευταῖες συλλαβὲς τοῦ ψάλτη, τὶς σκεπάζουν μὲ τὶς ἀγριοφωνάρες τους καὶ σκοτώνουν τὴν ἱεροπρέπεια τῆς ἀκολουθίας.

Πολλὰ μποροῦμε νὰ ποῦμε πάνω σ᾿ αὐτὸ τὸ θέμα, γιὰ τὴν ἀξία τὴν ψυχολογικὴ τὴν λατρευτικὴ τὴν προσευχητικὴ αὐτῆς τῆς σιωπῆς, γιὰ τὴν ἀξία της καὶ ὡς μουσικῆς ἀναπνοῆς ἐκ μέρους τοῦ ἀκροατοῦ-πιστοῦ. δὲν εἶναι τυχαῖο αὐτὸ ποὺ κάνει ὁ ᾿Εμμανουηλίδης (καὶ τὸ ἴδιο κάνουν καὶ πολλοὶ ἄλλοι σωστοὶ ψάλτες), εἶναι στάσι ζωῆς, εἶναι λειτουργικὴ ἀντίληψι, εἶναι σεβασμὸς πρὸς τοὺς ἄλλους ψάλτας, πρὸς τοὺς λειτουργοὺς πρωτίστως, ἀλλὰ πάνω ἀπ᾿ ὅλα εἶναι σεβασμὸς πρὸς τὸ ἐκκλησίασμα, πρὸς τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ, πρὸς τοὺς βεβαπτισμένους χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι εἶναι μέλη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ· ἑπομένως πρέπει νὰ τοὺς ὑπηρετοῦμε μὲ σεβασμὸ πρὸς τὰ πρόσωπά τους, διότι αὐτὸς ὁ σεβασμὸς μεταβαίνει πρὸς τὴν κεφαλὴ τοῦ σώματος, τὸν Κύριο ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστό.

Αὐτὸ ποὺ κάνομε ὅλοι οἱ ὑπόλοιποι (ἐγὼ πρῶτος), τὸ νὰ ἀρχίζωμε νὰ ψάλλωμε πρὶν κὰν τελειώσῃ τὴν τελευταία συλλαβὴ ὁ ἄλλος, δὲν εἶναι ἁπλῶς μία κακὴ συνήθεια, εἶναι κάτι πολὺ βαθύτερο· δείχνει ἄγχος, ἀσέβεια, ἔλλειψι μουσικῆς καὶ ψαλτικῆς παιδείας, ἔλλειψι λειτουργικῆς εὐαισθησίας, δείχνει μία ἐκκοσμικευμένη ἀντιλατρευτικὴ ἐξωεκκλησιαστικὴ ἀντίληψι.

Εἶπα πολλὰ καὶ δὲν ἤθελα, οὔτε χρειαζόταν. σταματῶ ἐδῶ. ἁπλῶς ξανακοῦστε τὶς ἠχογραφήσεις τοῦ ᾿Εμμανουηλίδη (ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων παλαιῶν σωστῶν ψαλτῶν) προσέχοντας τώρα αὐτὴν τὴν οὐσιαστικὴ λεπτομέρεια, καὶ θὰ καταλάβετε πολὺ περισσότερα καὶ οὐσιαστικώτερα.

(Γιὰ περισσότερα σχόλια βλέπε ἐδῶ viewtopic.php?f=150&t=441)

Τὴν κυριακὴ ποὺ ἐδημοσίευσα τὶς ἠχογραφήσεις αὐτὲς ἀπὸ κάποιο λάθος μου δὲν ἀνέβασα τὸ χερουβικό (συνημμένο 05), ποὺ εἶναι ἕνα ἀκόμη διαμάντι ποὺ μᾶς χάρισε ὁ δάσκαλος Β. ᾿Εμμανουηλίδης. τὸ λάθος ἴσως νὰ ὀφείλεται στὸν πυρετὸ ποὺ μὲ ταλαιπωρεῖ ἐδῶ καὶ μέρες. κάποιοι διαμαρτυρήθηκαν, καὶ δικαίως. τώρα νομίζω ἀποκατεστάθη. καλὴ ἀκρόασι.