῞Υμνοι τριῳδίου καί μεγάλης ἑβδομάδος, Θ. Βασιλικός

᾿Αρχεῖον ἠχογραφήσεων καὶ ἐκκλησιαστικῶν ὕμνων Δ.Α.
᾿Ιδιωτικὲς ἐγγραφὲς ἀπὸ ῥαδιοφωνικὲς μεταδόσεις. ἀπὸ τὸν ῥαδιοφωνικὸ σταθμὸ τῆς «ἱερᾶς πόλεως Μεσολογγίου» καὶ ἀπὸ τὸν ῥαδιοφωνικὸ σταθμὸ τῆς «ἀποστολικῆς ἐκκλησίας τῶν Πατρῶν» (ἴσως καὶ ἀπὸ τὸ ῥαδιόφωνο τῆς «πειραϊκῆς ἐκκλησίας»), ἀπὸ διάφορες ῥαδιοφωνικὲς ἐκπομπὲς τῶν ἐτῶν 1988, 1989 καὶ 1990, μία ἐπιλογὴ ὕμνων τοῦ τριῳδίου καὶ τῆς μεγάλης ἑβδομάδος μὲ τὸν πρωτοψάλτη Θεόδωρο Βασιλικό. σὲ ἄλλο σημεῖο μάλιστα (viewtopic.php?f=238&t=455#p1323) περιγράφω καὶ ἕνα περιστατικό, γιὰ τὸ πῶς γίνονταν αὐτὲς οἱ ἠχογραφήσεις.
Μεγάλη δευτέρα
c004-01, «᾿Αλληλούια» καὶ «᾿Ιδοὺ ὁ νυμφίος»
c003-05, «Τὰ πάθη τὰ σεπτά», κάθισμα ἀργόν.
c004-05, Τὸ ἴδιο κάθισμα ἀπὸ ἄλλη ἠχογράφησι (τὸ ἴδιο κομμάτι ἀπὸ ἄλλον σταθμὸ ἢ σὲ ἄλλη ἐκπομπὴ τοῦ ἴδιου σταθμοῦ εἶναι δυνατὸν νὰ ἀκούγεται διαφορετικά)
c004-02, «᾿Ερχόμενος ὁ Κύριος» σχόλιον. ἐγὼ θὰ τὸ σημειώνω, κι ἂς μὲ παρεξηγοῦν κάποιοι. στὴν φράσι «οὐκέτι εἰς τὴν ἐπίγειον ᾿Ιερουσαλὴμ» τὸ «οὐκέτι» μπορεῖ νὰ γραφῇ καὶ ἔτσι καὶ σὰν δύο λέξεις (οὐκ ἔτι), προτιμητέον τὸ πρῶτον (δηλαδὴ μία λέξι). ὅπως ὅμως καὶ ἂν γραφῇ, τὸ «οὐκ» δὲν τονίζεται· ὁ τόνος πρέπει νὰ πέσῃ στὴν συλλαβὴ έτι. ἐδῶ τονίζεται λάθος. δὲν φταίει ὁ Θ. Βασιλικός, ὁ ὁποῖος εἶναι μεγάλος δάσκαλος ἀσφαλῶς, διότι τὸ συνήθιζαν ἔτσι πολλοὶ τότε καὶ τὸ συνηθίζουν ἀκόμη. τοὺς λόγους ποὺ εἶναι λάθος ὁ τονισμὸς στὸ «οὐκ» τοὺς ἔχω ἐξηγήσει ἀλλοῦ. τὸ σωστὸ εἶναι γραμμένο σὲ ὅλα τὰ παλαιὰ καὶ κλασσικὰ κείμενα (Πέτρος λαμπαδάριος, Γρηγόριος πρωτοψάλτης, Κωνσταντῖνος πρωτοψάλτης, Στέφανος λαμπαδάριος, Γεώργιος ῾Ραιδεστηνὸς β΄, Γεώργιος Βιολάκης)
c004-04, «Κύριε, ἐρχόμενος πρὸς τὸ πάθος»
Οἱ παροῦσες ἠχογραφήσεις εἶχαν τὰ προβλήματά τους λόγῳ τῆς παλαιότητος, ἀπέκτησαν δὲ καὶ ἄλλα ἐλαττώματα (φύσημα κ.λπ.) κατὰ τὴν πρώτη μετατροπή τους σὲ ψηφιακὰ ἀρχεῖα. τὶς ψηφιοποίησα ἐκ νέου καὶ νομίζω ὅτι ἔχουν τώρα βελτιωμένη ποιότητα.
᾿Ιδιωτικὲς ἐγγραφὲς ἀπὸ ῥαδιοφωνικὲς μεταδόσεις. ἀπὸ τὸν ῥαδιοφωνικὸ σταθμὸ τῆς «ἱερᾶς πόλεως Μεσολογγίου» καὶ ἀπὸ τὸν ῥαδιοφωνικὸ σταθμὸ τῆς «ἀποστολικῆς ἐκκλησίας τῶν Πατρῶν» (ἴσως καὶ ἀπὸ τὸ ῥαδιόφωνο τῆς «πειραϊκῆς ἐκκλησίας»), ἀπὸ διάφορες ῥαδιοφωνικὲς ἐκπομπὲς τῶν ἐτῶν 1988, 1989 καὶ 1990, μία ἐπιλογὴ ὕμνων τοῦ τριῳδίου καὶ τῆς μεγάλης ἑβδομάδος μὲ τὸν πρωτοψάλτη Θεόδωρο Βασιλικό. σὲ ἄλλο σημεῖο μάλιστα (viewtopic.php?f=238&t=455#p1323) περιγράφω καὶ ἕνα περιστατικό, γιὰ τὸ πῶς γίνονταν αὐτὲς οἱ ἠχογραφήσεις.
Μεγάλη δευτέρα
c004-01, «᾿Αλληλούια» καὶ «᾿Ιδοὺ ὁ νυμφίος»
c003-05, «Τὰ πάθη τὰ σεπτά», κάθισμα ἀργόν.
c004-05, Τὸ ἴδιο κάθισμα ἀπὸ ἄλλη ἠχογράφησι (τὸ ἴδιο κομμάτι ἀπὸ ἄλλον σταθμὸ ἢ σὲ ἄλλη ἐκπομπὴ τοῦ ἴδιου σταθμοῦ εἶναι δυνατὸν νὰ ἀκούγεται διαφορετικά)
c004-02, «᾿Ερχόμενος ὁ Κύριος» σχόλιον. ἐγὼ θὰ τὸ σημειώνω, κι ἂς μὲ παρεξηγοῦν κάποιοι. στὴν φράσι «οὐκέτι εἰς τὴν ἐπίγειον ᾿Ιερουσαλὴμ» τὸ «οὐκέτι» μπορεῖ νὰ γραφῇ καὶ ἔτσι καὶ σὰν δύο λέξεις (οὐκ ἔτι), προτιμητέον τὸ πρῶτον (δηλαδὴ μία λέξι). ὅπως ὅμως καὶ ἂν γραφῇ, τὸ «οὐκ» δὲν τονίζεται· ὁ τόνος πρέπει νὰ πέσῃ στὴν συλλαβὴ έτι. ἐδῶ τονίζεται λάθος. δὲν φταίει ὁ Θ. Βασιλικός, ὁ ὁποῖος εἶναι μεγάλος δάσκαλος ἀσφαλῶς, διότι τὸ συνήθιζαν ἔτσι πολλοὶ τότε καὶ τὸ συνηθίζουν ἀκόμη. τοὺς λόγους ποὺ εἶναι λάθος ὁ τονισμὸς στὸ «οὐκ» τοὺς ἔχω ἐξηγήσει ἀλλοῦ. τὸ σωστὸ εἶναι γραμμένο σὲ ὅλα τὰ παλαιὰ καὶ κλασσικὰ κείμενα (Πέτρος λαμπαδάριος, Γρηγόριος πρωτοψάλτης, Κωνσταντῖνος πρωτοψάλτης, Στέφανος λαμπαδάριος, Γεώργιος ῾Ραιδεστηνὸς β΄, Γεώργιος Βιολάκης)
c004-04, «Κύριε, ἐρχόμενος πρὸς τὸ πάθος»
Οἱ παροῦσες ἠχογραφήσεις εἶχαν τὰ προβλήματά τους λόγῳ τῆς παλαιότητος, ἀπέκτησαν δὲ καὶ ἄλλα ἐλαττώματα (φύσημα κ.λπ.) κατὰ τὴν πρώτη μετατροπή τους σὲ ψηφιακὰ ἀρχεῖα. τὶς ψηφιοποίησα ἐκ νέου καὶ νομίζω ὅτι ἔχουν τώρα βελτιωμένη ποιότητα.