Σχετικὰ μὲ τὴν προέλευσι τῶν συγκεκριμένων ἠχογραφήσεων τοῦ πρωτοψάλτου Μ. Χατζημάρκου, ἐκφράστηκε κάποιος προβληματισμός, διότι αὐτὰ τὰ ἀρχεῖα τὰ ψηφιοποίησε, ὅπως ἤδη ἔγραψα παραπάνω, ὁ Νῖκος Παπαδημητρίου καὶ τὰ προσέφερε δωρεὰν σὲ ἄλλη ἱστοσελίδα, ὅταν ἀκόμη οἱ Διάλογοι τῆς «Συμβολῆς» δὲν εἶχαν κάμει τὴν ἐμφάνισί τους στὸ διαδίκτυο. σ᾿ ἐκείνη ὅμως τὴν ἱστοσελίδα ὁ Νῖκος δὲν δημοσίευσε ἕνα ἀπὸ τὰ παρόντα ἀρχεῖα (τὸ «Σήμερον, πιστοί, χορεύσωμεν»). διατυπώθηκε λοιπὸν ἡ ἄποψις ὅτι αὐτὲς οἱ ἐγγραφὲς δὲν προέρχονται ἀπὸ τὸ δικό μου ἀρχεῖο, ἀλλὰ ὅτι τὶς βρῆκα ἐλεύθερες «ἀπὸ mp3 ποὺ κυκλοφοροῦν εὐρέως ἀπὸ χέρι σὲ χέρι»! καὶ μοῦ ζητήθηκε νὰ πιστοποιήσω ὅτι ὄντως ἔχω αὐτὸ τὸ ἀρχεῖο στὴν κατοχή μου ἀνεβάζοντας καὶ τὴν ὑπόλοιπη ἠχογράφησι!
Τέτοιου εἴδους συλλογισμοὶ ἔρχονται νὰ ἐπιβεβαιώσουν τὴν λαϊκὴ παροιμία
Σαράντα πέντε ἄνθρωποι ἑνὸς κοκόρου γνῶσι!
ἀλλὰ καὶ τὴν ἄλλη
῞Οπου λαλοῦν πολλοὶ κοκόροι ἀργεῖ νὰ ξημερώσῃ!
᾿Απορῶ· θέλουν καὶ τὰ λέγουν αὐτὰ τὰ ἐρωτήματα ἢ τοὺς ξεφεύγουν; διότι εἶναι σὰν τὰ ἀνέκδοτα ἐκείνων τῶν ἀγραμμάτων ποὺ νομίζουν ὅτι τὸ 1821 ὑπῆρχε ἠλεκτρισμός, ὅτι ὁ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανὸς ἄναψε τὴν φωτιὰ τῆς ἐπαναστάσεως πατῶντας τὸν διακόπτη τοῦ ἠλεκτρικοῦ, ἢ ὅτι ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης εἶχε ψυγεῖο καὶ μάλιστα μὲ καταψύκτη no frost!! τὸ 1964, ποὺ ἔγινε ἡ συγκεκριμένη ἠχογράφησις, καὶ τὸ 1984-85, ποὺ μοῦ παρεχωρήθη σὲ ἀντίγραφο, καὶ τὸ 1993, ποὺ τὸ ἀντέγραψε ἀπὸ ἐμένα ὁ Νῖκος Παπαδημητρίου, ὑπῆρχαν mp3; καὶ κυκλοφοροῦσαν μάλιστα «εὐρέως ἀπὸ χέρι σὲ χέρι»;
῞Ολοι γνωρίζουν ὅτι τὸ πρῶτο mp3 player παρουσιάστηκε δημοσίως γιὰ πρώτη φορὰ στὸν κόσμο στὶς 9 σεπτεμβρίου 1995, ἀλλὰ δὲν εἶχε καὶ τόση ἐπιτυχία, καὶ μόλις τὸ 1999 διαδόθηκε εὐρύτατα στὸ κοινὸ χάρις στὶς βελτιώσεις ποὺ τοῦ ἔγιναν ἐν τῷ μεταξύ. καὶ γιὰ νὰ μὴν τὰ πολυλογοῦμε, τὸ mp3 δὲν ἔχει συμπληρώσει καλὰ καλὰ μία δεκαετία παγκοσμίως, πόσο μᾶλλον στὴν ῾Ελλάδα. ὅποιος λοιπὸν ἔχει τὴν συγκεκριμένη ἠχογράφησι τοῦ Χατζημάρκου καὶ δὲν ξέρει τὸν ᾿Ανδρέα ἀπὸ τὴν Πάτρα (ποὺ ἔχει τὸ πρωτότυπο), τὴν ἔχει ἀπὸ ἐμένα. ἂν ξέρῃ γιὰ ποιόν ᾿Ανδρέα μιλάω, τότε μόνον ἴσως νὰ τὴν πῆρε ἀπευθείας ἀπὸ ἐκεῖνον (ἢ ἀπὸ τοὺς συγγενεῖς του). καὶ ὅποιος ἔχει ὅχι ὅλη τὴν ἠχογράφησι σὲ φωνοταινία, ἀλλὰ μόνον τὰ συγκεκριμένα ἠχητικὰ ἀρχεῖα μὲ αὐτὴ τὴν ἀρίθμησι καὶ τὶς προδιαγραφὲς (ὅπως τὰ ἔχει ἤδη δημοσιεύσει ὁ Νῖκος), τὰ ἔχει ἀπὸ τὴν ψηφιοποίησι ποὺ ἔκαμε ὁ φίλος Νῖκος Παπαδημητρίου καὶ ποὺ τὴν παρεχώρησε δωρεάν (καὶ πολὺ καλὰ ἔκαμε).
Δὲν ξέρω γιατί ὁ Νῖκος δὲν ἀνέβασε τὸ «Σήμερον, πιστοί, χορεύσωμεν» καὶ στὴν ἄλλη ἱστοσελίδα, ἀλλὰ τὸ ἔχω ἤδη πεῖ ὅτι τὰ δύο κομμάτια ποὺ ἐδημοσίευσα παραπάνω αὐτὸς εἶναι ποὺ τὰ μετέτρεψε σὲ ἀρχεῖα mp3 καὶ αὐτὸς μοῦ τὰ ἔστειλε ὡς εὐχάριστη ἔκπληξι. δηλαδὴ ὁ Νῖκος ἔχει καὶ τὸ «Σήμερον, πιστοί, χορεύσωμεν».
Διευκρινίζω ὅτι ἐγὼ ἀκόμη δὲν ἔχω ψηφιοποιήσει οὔτε αὐτὴν τὴν φωνοταινία, οὔτε τὶς ἄλλες 8 ἀπὸ πανηγύρια τῆς ἴδιας ἐποχῆς μὲ τὸν Μ. Χατζημᾶρκο· ἔχω μόνον αὐτὲς τὶς ψηφιοποιήσεις ποὺ μοῦ ἔστειλε ὁ Νῖκος. καὶ θὰ πρέπει νὰ γνωρίζουν ὅλοι οἱ συλλέκτες ὅτι, ἀνεξαρτήτως μὲ ποιόν τρόπο καὶ ἀπὸ ποιά ὁδὸ ἔφτασαν αὐτὰ τὰ ἀρχεῖα στὰ χέρια τους, τὸ χρωστᾶνε σὲ μᾶς τοὺς τρεῖς, στὸν ᾿Ανδρέα, σὲ μένα καὶ στὸν Νῖκο, καὶ ἂν θέλουν, ἂς ποῦν καὶ ἕνα «Κύριε, ἐλέησον» καὶ γιὰ μᾶς στὴν προσευχή τους. ἂν δὲν θέλουν, ἂς μὴν ποῦν τίποτε, ἀλλὰ ὄχι νὰ βγαίνουν νὰ λένε καὶ ἐξυπνάδες ἀπὸ πάνω.
῞Οποιος τυχὸν ἐνδιαφέρεται ἂς διαβάσῃ στὴν «Συμβολὴ» (τεῦχος 15, σ. 73) τὸ ἄρθρο μου «Πιστοὶ στὴν διδασκαλία τῆς ὀρθοδόξου ἐκκλησίας». στὶς σελίδες 77-78 ὑπάρχουν τὰ ὀνόματα τῶν μισῶν συνοικοτρόφων καὶ συμφοιτητῶν μου ἐκείνη τὴν περίοδο. ἀνάμεσά τους θὰ δῇ ὀνόματα ποὺ σήμερα εἶναι γνωστοὶ πρωτοψάλτες καὶ κληρικοί. κάποιοι ἐξ αὐτῶν ἀντέγραψαν τότε ἀπὸ τὸ ἀρχεῖό μου παλαιὲς ἠχογραφήσεις τῶν Ναυπλιώτη, Πρίγγου, Μήτρου, Μαγούρη, Χατζημάρκου καὶ ἄλλων. αὐτὲς τὶς ἠχογραφήσεις μοῦ τὶς εἶχαν δώσει ἄλλοι παλαιότερα, καὶ ἐγὼ μὲ τὴν σειρά μου τὶς ἔδωσα μὲ ὅλη μου τὴν καρδιὰ στοὺς φίλους μου καὶ συμφοιτητάς μου.
Συμπέρασμα· ὅσοι ἔχουν ἀρχεῖο παλαιῶν ἠχογραφήσεων ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΝ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ἂν πρῶτα δὲν κατοχυρώσουν μὲ κάποιον τρόπο, ὅτι αὐτὲς οἱ ἠχογραφήσεις προέρχονται ἀπὸ τὸ δικό τους ἀρχεῖο. ἕνας τέτοιος τρόπος εἶναι νὰ δημοσιεύσουν οἱ ἴδιοι μόνοι τους τὸ ἀρχεῖό τους στὸ διαδίκτυο, ὅπως ἔχω ξεκινήσει ἐγώ, ἢ ὁπουδήποτε ἀλλοῦ κρίνουν πρόσφορο. ἀλλιῶς ὑπάρχει ὁ κίνδυνος ὕστερα ἀπὸ μία δεκαετία νὰ ἔρθῃ κάποιος ἀδαὴς καὶ νὰ τοὺς πῇ· «δὲν εἶναι ἀπὸ τὰ ἀρχεῖό σου αὐτὴ ἡ ἠχογράφησις, ἀλλὰ ἐσὺ τὴν πῆρες ἀπὸ τὰ mp3 ποὺ κυκλοφοροῦσαν εὐρύτατα τὸ 1960 καὶ τὸ 1990 καὶ τὴν μετέγραψες σὲ φωνοταινία, γιὰ νὰ δημιουργήσῃς ἐντυπώσεις»! καὶ ἂντε μετὰ νὰ ἀποδείξῃς ὅτι δὲν εἶσαι ἐλέφαντας!
᾿Απὸ κάτι τέτοιες περιπτώσεις ἀπογοητεύεται κανείς, ἀπορεῖ σὲ ποιούς ἀνθρώπους ἀπευθύνεται καὶ διερωτᾶται ἂν ἔχει μείνει καθόλου λογικὴ στὸ κεφάλι μας. πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ δημιουργῆται μία ἀπορία, στὴν ὁποία ἔχω ἤδη ἀπαντήσει σαφῶς ἀπὸ πρὶν δίδοντας ὅλες τὶς πληροφορίες γιὰ τὴν προέλευσι τῆς ἠχογραφήσεως στὸ πρῶτό μου μήνυμα; καὶ μάλιστα δίδοντας λεπτομέρειες ποὺ δὲν ἔχουν ἀναφερθῆ πουθενὰ ἀλλοῦ;
῞Οπως ἔχω ἤδη προαναγγείλει σιγὰ σιγὰ θὰ ἀνεβοῦν καὶ αὐτὲς καὶ ἄλλες ἠχογραφήσεις. ὁπότε, λίγη ὑπομονή.