symbole.gr

᾿Αρχεῖον ἠχογραφήσεων καὶ ἐκκλησιαστικῶν ὕμνων Δ.Α.

Ψάλλει ὁ Μανόλης Χατζημᾶρκος στὸ ᾿Ανατολικὸν (Αἰτωλικὸν) Αἰτωλοακαρνανίας. ἰδιωτικὴ ἠχογράφησις ἐκτὸς ναοῦ. ἡμερομηνία ἠχογραφήσεως 8/11/1964.

Πληροφορίες. στὶς 8 νοεμβρίου, τῶν ταξιαρχῶν, εἶναι ἡ πανήγυρις τοῦ ᾿Αντελικοῦ (= ᾿Ανατολικοῦ, τοῦ Αἰτωλικοῦ). ἡ κεντρικὴ ἐκκλησία τῆς κωμοπόλεως εἶναι οἱ ταξιάρχαι. τὸ 1964 ἐκάλεσαν γιὰ τὴν πανήγυρι τὸν πρωτοψάλτη καὶ μουσικοδιδάσκαλο Μανόλη Χατζημᾶρκο. μετὰ τὴν λειτουργία, τὴν ἴδια ἡμέρα ἀργότερα, ἔγινε μία συγκέντρωσις σὲ κάποιο εὐρύχωρο σπίτι ἢ σὲ κάποια αἴθουσα, ὅπου παρευρέθησαν οἱ φιλόμουσοι πανηγυριστές, γιὰ νὰ ἀκούσουν τὸν πρωτοψάλτη νὰ ψάλλῃ διάφορα μαθήματα. δὲν χόρταιναν νὰ τὸν ἀκούουν! αὐτὸς ἔψαλε κυρίως θεομητορικοὺς ὕμνους τῶν εἰσοδίων, οἱ ὁποῖοι κατεγράφησαν σὲ πομπῖνες. ἀργότερα οἱ ἐγγραφὲς αὐτὲς μετεφέρθησαν σὲ μαγνητοταινίες (κασέττες). μίαν εἰκοσαετίαν μετὰ τὴν ἐκδήλωσιν ἐκείνην ὁ ἐν Πάτραις φίλος καὶ ψάλτης ᾿Ανδρέας, νῦν μοναχός, μοῦ παρεχώρησε ἀντίγραφο τοῦ σχετικοῦ ὑλικοῦ, ἐπειδὴ τὸ ᾿Ανατολικὸν εἶναι ἡ ἰδιαιτέρα πατρίς μου. τὴν ψηφιακὴ ἐπεξεργασία τῶν 2 πρώτων ὕμνων (ποὺ παρουσιάζονται ὁ ἕνας ἐδῶ καὶ ὁ ἄλλος στὸ ἑπόμενο μήνυμα) ἔκαμε ὁ φίλος καὶ πρωτοψάλτης καὶ μέλος τῶν «διαλόγων» Νικόλαος Παπαδημητρίου. ἀμφοτέρους τοὺς εὐχαριστῶ ἐγκαρδίως.

(Τὰ ἀρχεῖα αὐτὰ ὁ Νῖκος τὰ προσέφερε καὶ σὲ ἄλλη ἱστοσελίδα, ἀλλὰ δὲν ἀνέφερε τὴν προέλευσί τους, διότι εἶχε ξεχάσει ὅτι τὰ εἶχε λάβει ἀπὸ ἐμένα τὸν καιρὸ ποὺ ἤμασταν συμφοιτηταὶ καὶ συνοικότροφοι. ἄλλωστε ἔχουν περάσει κάποια χρόνια ἀπὸ τότε.)

«Σήμερον, πιστοί, χορεύσωμεν», προσόμοια εἰσοδίων.
διάρκεια ἀρχείου 5΄ καὶ 2΄΄.


Σημείωσις

1) Βλέπε παρακάτω τὶς Σύντομες ἐξηγήσεις γιὰ τὶς ἠχογραφήσεις τοῦ πρωτοψάλτου ᾿Εμμανουὴλ Χατζημάρκου στὸ ᾿Ανατολικὸν (= Αἰτωλικὸν) Αἰτωλοακαρνανίας

2) Βλέπε παρακάτω πλήρεις ἠχογραφήσεις ἀπὸ τὴν ἴδια ἡμέρα τοῦ ἑσπερινοῦ (viewtopic.php?f=238&t=389&p=988#p2639), τῆς λειτουργίας (viewtopic.php?f=238&t=389&p=988#p2693), καὶ τῆς συγκεντρώσεως σὲ αἴθουσα (viewtopic.php?f=238&t=389&p=988#p2696)

᾿Αρχεῖον ἠχογραφήσεων καὶ ἐκκλησιαστικῶν ὕμνων Δ.Α.

Ψάλλει ὁ Μανόλης Χατζημᾶρκος στὸ ᾿Ανατολικὸν (Αἰτωλικὸν) Αἰτωλοακαρνανίας. ἰδιωτικὴ ἠχογράφησις ἐκτὸς ναοῦ. ἡμερομηνία ἠχογραφήσεως 8/11/1964.

«Ποτήριον σωτηρίου», κοινωνικόν, διάρκεια 4΄ καὶ 58΄΄.

Στὴν ἀρχὴ αὐτῆς τῆς ἐγγραφῆς ὁ Μ. Χατζημᾶρκος λέγει τὰ ἑξῆς·
«[Θὰ ψάλω] ἕνα ἀργὸ μάθημα δι᾿ ὅλους ἡμᾶς, διότι πιστεύω ἀπολύτως ὅτι ἅπαντες οἱ Αἰτωλικιῶτες εἶναι ἐπαΐοντες πλέον γύρω ἀπὸ τὴν βυζαντινὴ μουσική. γιὰ τοὺς ἀπαιτητικούς! καταλάβατε; εἶναι ἕνα κοινωνικὸν τοῦ Πέτρου Πελοποννησίου, δηλαδὴ τοῦ ἀναμορφωτοῦ τῆς βυζαντινῆς μουσικῆς, ἀφιερωμένο κι αὐτὸ στὴν Παναγία. “Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι καὶ τὸ ὄνομα Κυρίου ἐπικαλέσομαι· ἀλληλούια”. αὐτὲς εἶναι οἱ λέξεις· ἀλλὰ μὲ αὐτὲς τὶς λέξεις ἔχει φτιάξει ἕνα περίφημο μάθημα μὲ ἐκλεκτὰς μελῳδίας».

Σχετικὰ μὲ τὴν προέλευσι τῶν συγκεκριμένων ἠχογραφήσεων τοῦ πρωτοψάλτου Μ. Χατζημάρκου, ἐκφράστηκε κάποιος προβληματισμός, διότι αὐτὰ τὰ ἀρχεῖα τὰ ψηφιοποίησε, ὅπως ἤδη ἔγραψα παραπάνω, ὁ Νῖκος Παπαδημητρίου καὶ τὰ προσέφερε δωρεὰν σὲ ἄλλη ἱστοσελίδα, ὅταν ἀκόμη οἱ Διάλογοι τῆς «Συμβολῆς» δὲν εἶχαν κάμει τὴν ἐμφάνισί τους στὸ διαδίκτυο. σ᾿ ἐκείνη ὅμως τὴν ἱστοσελίδα ὁ Νῖκος δὲν δημοσίευσε ἕνα ἀπὸ τὰ παρόντα ἀρχεῖα (τὸ «Σήμερον, πιστοί, χορεύσωμεν»). διατυπώθηκε λοιπὸν ἡ ἄποψις ὅτι αὐτὲς οἱ ἐγγραφὲς δὲν προέρχονται ἀπὸ τὸ δικό μου ἀρχεῖο, ἀλλὰ ὅτι τὶς βρῆκα ἐλεύθερες «ἀπὸ mp3 ποὺ κυκλοφοροῦν εὐρέως ἀπὸ χέρι σὲ χέρι»! καὶ μοῦ ζητήθηκε νὰ πιστοποιήσω ὅτι ὄντως ἔχω αὐτὸ τὸ ἀρχεῖο στὴν κατοχή μου ἀνεβάζοντας καὶ τὴν ὑπόλοιπη ἠχογράφησι!

Τέτοιου εἴδους συλλογισμοὶ ἔρχονται νὰ ἐπιβεβαιώσουν τὴν λαϊκὴ παροιμία

Σαράντα πέντε ἄνθρωποι ἑνὸς κοκόρου γνῶσι!

ἀλλὰ καὶ τὴν ἄλλη

῞Οπου λαλοῦν πολλοὶ κοκόροι ἀργεῖ νὰ ξημερώσῃ!

᾿Απορῶ· θέλουν καὶ τὰ λέγουν αὐτὰ τὰ ἐρωτήματα ἢ τοὺς ξεφεύγουν; διότι εἶναι σὰν τὰ ἀνέκδοτα ἐκείνων τῶν ἀγραμμάτων ποὺ νομίζουν ὅτι τὸ 1821 ὑπῆρχε ἠλεκτρισμός, ὅτι ὁ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανὸς ἄναψε τὴν φωτιὰ τῆς ἐπαναστάσεως πατῶντας τὸν διακόπτη τοῦ ἠλεκτρικοῦ, ἢ ὅτι ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης εἶχε ψυγεῖο καὶ μάλιστα μὲ καταψύκτη no frost!! τὸ 1964, ποὺ ἔγινε ἡ συγκεκριμένη ἠχογράφησις, καὶ τὸ 1984-85, ποὺ μοῦ παρεχωρήθη σὲ ἀντίγραφο, καὶ τὸ 1993, ποὺ τὸ ἀντέγραψε ἀπὸ ἐμένα ὁ Νῖκος Παπαδημητρίου, ὑπῆρχαν mp3; καὶ κυκλοφοροῦσαν μάλιστα «εὐρέως ἀπὸ χέρι σὲ χέρι»;

῞Ολοι γνωρίζουν ὅτι τὸ πρῶτο mp3 player παρουσιάστηκε δημοσίως γιὰ πρώτη φορὰ στὸν κόσμο στὶς 9 σεπτεμβρίου 1995, ἀλλὰ δὲν εἶχε καὶ τόση ἐπιτυχία, καὶ μόλις τὸ 1999 διαδόθηκε εὐρύτατα στὸ κοινὸ χάρις στὶς βελτιώσεις ποὺ τοῦ ἔγιναν ἐν τῷ μεταξύ. καὶ γιὰ νὰ μὴν τὰ πολυλογοῦμε, τὸ mp3 δὲν ἔχει συμπληρώσει καλὰ καλὰ μία δεκαετία παγκοσμίως, πόσο μᾶλλον στὴν ῾Ελλάδα. ὅποιος λοιπὸν ἔχει τὴν συγκεκριμένη ἠχογράφησι τοῦ Χατζημάρκου καὶ δὲν ξέρει τὸν ᾿Ανδρέα ἀπὸ τὴν Πάτρα (ποὺ ἔχει τὸ πρωτότυπο), τὴν ἔχει ἀπὸ ἐμένα. ἂν ξέρῃ γιὰ ποιόν ᾿Ανδρέα μιλάω, τότε μόνον ἴσως νὰ τὴν πῆρε ἀπευθείας ἀπὸ ἐκεῖνον (ἢ ἀπὸ τοὺς συγγενεῖς του). καὶ ὅποιος ἔχει ὅχι ὅλη τὴν ἠχογράφησι σὲ φωνοταινία, ἀλλὰ μόνον τὰ συγκεκριμένα ἠχητικὰ ἀρχεῖα μὲ αὐτὴ τὴν ἀρίθμησι καὶ τὶς προδιαγραφὲς (ὅπως τὰ ἔχει ἤδη δημοσιεύσει ὁ Νῖκος), τὰ ἔχει ἀπὸ τὴν ψηφιοποίησι ποὺ ἔκαμε ὁ φίλος Νῖκος Παπαδημητρίου καὶ ποὺ τὴν παρεχώρησε δωρεάν (καὶ πολὺ καλὰ ἔκαμε).

Δὲν ξέρω γιατί ὁ Νῖκος δὲν ἀνέβασε τὸ «Σήμερον, πιστοί, χορεύσωμεν» καὶ στὴν ἄλλη ἱστοσελίδα, ἀλλὰ τὸ ἔχω ἤδη πεῖ ὅτι τὰ δύο κομμάτια ποὺ ἐδημοσίευσα παραπάνω αὐτὸς εἶναι ποὺ τὰ μετέτρεψε σὲ ἀρχεῖα mp3 καὶ αὐτὸς μοῦ τὰ ἔστειλε ὡς εὐχάριστη ἔκπληξι. δηλαδὴ ὁ Νῖκος ἔχει καὶ τὸ «Σήμερον, πιστοί, χορεύσωμεν».

Διευκρινίζω ὅτι ἐγὼ ἀκόμη δὲν ἔχω ψηφιοποιήσει οὔτε αὐτὴν τὴν φωνοταινία, οὔτε τὶς ἄλλες 8 ἀπὸ πανηγύρια τῆς ἴδιας ἐποχῆς μὲ τὸν Μ. Χατζημᾶρκο· ἔχω μόνον αὐτὲς τὶς ψηφιοποιήσεις ποὺ μοῦ ἔστειλε ὁ Νῖκος. καὶ θὰ πρέπει νὰ γνωρίζουν ὅλοι οἱ συλλέκτες ὅτι, ἀνεξαρτήτως μὲ ποιόν τρόπο καὶ ἀπὸ ποιά ὁδὸ ἔφτασαν αὐτὰ τὰ ἀρχεῖα στὰ χέρια τους, τὸ χρωστᾶνε σὲ μᾶς τοὺς τρεῖς, στὸν ᾿Ανδρέα, σὲ μένα καὶ στὸν Νῖκο, καὶ ἂν θέλουν, ἂς ποῦν καὶ ἕνα «Κύριε, ἐλέησον» καὶ γιὰ μᾶς στὴν προσευχή τους. ἂν δὲν θέλουν, ἂς μὴν ποῦν τίποτε, ἀλλὰ ὄχι νὰ βγαίνουν νὰ λένε καὶ ἐξυπνάδες ἀπὸ πάνω.

῞Οποιος τυχὸν ἐνδιαφέρεται ἂς διαβάσῃ στὴν «Συμβολὴ» (τεῦχος 15, σ. 73) τὸ ἄρθρο μου «Πιστοὶ στὴν διδασκαλία τῆς ὀρθοδόξου ἐκκλησίας». στὶς σελίδες 77-78 ὑπάρχουν τὰ ὀνόματα τῶν μισῶν συνοικοτρόφων καὶ συμφοιτητῶν μου ἐκείνη τὴν περίοδο. ἀνάμεσά τους θὰ δῇ ὀνόματα ποὺ σήμερα εἶναι γνωστοὶ πρωτοψάλτες καὶ κληρικοί. κάποιοι ἐξ αὐτῶν ἀντέγραψαν τότε ἀπὸ τὸ ἀρχεῖό μου παλαιὲς ἠχογραφήσεις τῶν Ναυπλιώτη, Πρίγγου, Μήτρου, Μαγούρη, Χατζημάρκου καὶ ἄλλων. αὐτὲς τὶς ἠχογραφήσεις μοῦ τὶς εἶχαν δώσει ἄλλοι παλαιότερα, καὶ ἐγὼ μὲ τὴν σειρά μου τὶς ἔδωσα μὲ ὅλη μου τὴν καρδιὰ στοὺς φίλους μου καὶ συμφοιτητάς μου.

Συμπέρασμα· ὅσοι ἔχουν ἀρχεῖο παλαιῶν ἠχογραφήσεων ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΝ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ἂν πρῶτα δὲν κατοχυρώσουν μὲ κάποιον τρόπο, ὅτι αὐτὲς οἱ ἠχογραφήσεις προέρχονται ἀπὸ τὸ δικό τους ἀρχεῖο. ἕνας τέτοιος τρόπος εἶναι νὰ δημοσιεύσουν οἱ ἴδιοι μόνοι τους τὸ ἀρχεῖό τους στὸ διαδίκτυο, ὅπως ἔχω ξεκινήσει ἐγώ, ἢ ὁπουδήποτε ἀλλοῦ κρίνουν πρόσφορο. ἀλλιῶς ὑπάρχει ὁ κίνδυνος ὕστερα ἀπὸ μία δεκαετία νὰ ἔρθῃ κάποιος ἀδαὴς καὶ νὰ τοὺς πῇ· «δὲν εἶναι ἀπὸ τὰ ἀρχεῖό σου αὐτὴ ἡ ἠχογράφησις, ἀλλὰ ἐσὺ τὴν πῆρες ἀπὸ τὰ mp3 ποὺ κυκλοφοροῦσαν εὐρύτατα τὸ 1960 καὶ τὸ 1990 καὶ τὴν μετέγραψες σὲ φωνοταινία, γιὰ νὰ δημιουργήσῃς ἐντυπώσεις»! καὶ ἂντε μετὰ νὰ ἀποδείξῃς ὅτι δὲν εἶσαι ἐλέφαντας!

᾿Απὸ κάτι τέτοιες περιπτώσεις ἀπογοητεύεται κανείς, ἀπορεῖ σὲ ποιούς ἀνθρώπους ἀπευθύνεται καὶ διερωτᾶται ἂν ἔχει μείνει καθόλου λογικὴ στὸ κεφάλι μας. πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ δημιουργῆται μία ἀπορία, στὴν ὁποία ἔχω ἤδη ἀπαντήσει σαφῶς ἀπὸ πρὶν δίδοντας ὅλες τὶς πληροφορίες γιὰ τὴν προέλευσι τῆς ἠχογραφήσεως στὸ πρῶτό μου μήνυμα; καὶ μάλιστα δίδοντας λεπτομέρειες ποὺ δὲν ἔχουν ἀναφερθῆ πουθενὰ ἀλλοῦ;

῞Οπως ἔχω ἤδη προαναγγείλει σιγὰ σιγὰ θὰ ἀνεβοῦν καὶ αὐτὲς καὶ ἄλλες ἠχογραφήσεις. ὁπότε, λίγη ὑπομονή.

Dionysios έγραψε:Ψάλλει ὁ Μανόλης Χατζημᾶρκος στὸ ᾿Ανατολικὸν (Αἰτωλικὸν) Αἰτωλοακαρνανίας. ἰδιωτικὴ ἠχογράφησις ἐκτὸς ναοῦ. ἡμερομηνία ἠχογραφήσεως 8/11/1964. ἀρχεῖον ἐκκλησιαστικῶν ὕμνων Δ.Α..

«Ποτήριον σωτηρίου», κοινωνικόν
διάρκεια ἀρχείου 4΄ καὶ 58΄΄.

07 POTHRION SOTHRIOY.mp3

Τὸ κοινωνικὸν φυσικὰ τὸ ψάλλει «ἀπ᾿ ἔξω», χωρὶς νὰ ἔχῃ μπροστά του μουσικὸ κείμενο. γι᾿ αὐτὸ ὑπάρχουν καὶ κάποιες διαφορὲς μεταξὺ πρωτοτύπου καὶ παρούσης ἐκτελέσεως.

Σύντομες ἐξηγήσεις γιὰ τὶς ἠχογραφήσεις τοῦ πρωτοψάλτου ᾿Εμμανουὴλ Χατζημάρκου στὸ ᾿Ανατολικὸν (= Αἰτωλικὸν) Αἰτωλοακαρνανίας

Τὰ σπάνια ἠχητικὰ ντοκουμένα ποὺ θὰ παρουσιαστοῦν σταδιακὰ ἐδῶ ἀποτελοῦνται ἀπὸ ἰδιωτικὲς ἠχογραφήσεις σὲ πομπίνες ἐκείνου τοῦ καιροῦ ἀπὸ Πατρηνοὺς ποὺ μετέβησαν στὸ ᾿Ανατολικὸν ἐπὶ τούτῳ. τὶς συγκεκριμένες ἐγγραφὲς τὶς παρεχώρησε σὲ ἐμένα ὁ ἀγαπητὸς ᾿Ανδρέας (νῦν μοναχός), ὁ ὁποῖος μοῦ ἔδωσε ὅλες σχεδὸν τὶς σχετικὲς ἠχογραφήσεις, ἐπειδὴ τὸ ᾿Ανατολικὸν (= Αἰτωλικὸν) Αἰτωλοακαρνανίας εἶναι ἡ ἰδιαιτέρα μου πατρίδα ἡ προσωρινὴ καὶ ἐπίγειος. τὶς ἠχογραφήσεις αὐτὲς (καὶ πολλὲς ἄλλες ἀκόμη) τὶς ἔχει τώρα ἐκλεκτὸς πρωτοψάλτης τῶν Πατρῶν. ὅ,τι ἔχω ἀπὸ ἑόρτιες ἀκολουθίες (κοινῶς· πανηγύρια) μὲ Χατζημάρκου μοῦ τὸ εἶχε δώσει ὁ ᾿Ανδρέας τὸ 1989-1991 ἐκτὸς ὀλίγων ἐξαιρέσεων, ποὺ θὰ ἀναφερθοῦν στὸν οἰκεῖο τόπο.

Δημοσιεύω ἐδῶ σιγὰ σιγὰ τὶς ἠχογραφήσεις, καθὼς ἤδη ἄλλοι ἔχουν προηγηθῆ ἐμοῦ καὶ ἔχουν παρουσιάσει διαδικτυακῶς κάποια τμήματα ἀπὸ ἐκεῖνο τὸ πλούσιο καὶ σημαντικὸ ἀρχεῖο ποὺ ὑπάρχει στὴν Πάτρα, μεταξὺ αὐτῶν φυσικὰ καὶ ἠχογραφήσεις ποὺ ἐγὼ δὲν εἶχα. δημοσιεύω τὶς ἐν λόγῳ ἐγγραφὲς διὰ κοινὴν ὠφέλειαν πάντων τῶν φιλομούσων καὶ μουσικοερευνητῶν (κοινὸς τόπος ἄλλωστε αὐτό), καὶ πρὸς τέρψιν ἰδίως τῶν θιασωτῶν τοῦ καλικελάδου ᾿Εμμανουὴλ Χατζημάρκου· ἐπίσης γιὰ νὰ ἀκουστῇ ἐπιτέλους τί πραγματικὰ ἔψαλε τότε μέσα στὸν ναὸ τὴν ὥρα τῆς ἀκολουθίας καὶ τί ἔψαλε ἐκτὸς τοῦ ναοῦ, διότι ὅσα ἔχουν παρουσιαστῆ μέχρι σήμερα εἶναι ἀποσπασματικὰ καὶ συγκεχυμένα.

᾿Αφιερώνω τὶς δημοσιεύσεις αὐτοῦ τοῦ θέματος στοὺς ἁπανταχοῦ τοῦ... διαδικτύου Αἰτωλοακαρνᾶνες ἢ καταγομένους ἀπὸ τὴν Αἰτωλοακαρνανία, ἀκόμη καὶ σὲ ἐκείνους ποὺ δὲν χάνουν εὐκαιρία νὰ στρέφουν τὰ βέλη τους ἐναντίον μου μὲ ὑπονοούμενα καὶ συκοφαντίες, ἐνῷ δὲν τοὺς γνωρίζω προσωπικὰ οὔτε ἔχω ἀσχοληθῆ μαζί τους ποτὲ μέχρι τώρα, οὔτε κι ἐκεῖνοι μὲ ξέρουν προσωπικά, καὶ δὲν ἔχουμε ἀνταλλάξει ποτὲ μία κουβέντα! ἰδιαιτέρως ἀφιερώνω αὐτὲς τὶς ἠχογραφήσεις στοὺς ἁπανταχοῦ τῆς γῆς Αἰτωλικιῶτες, οἱ ὁποῖοι ἄλλωστε, σύμφωνα καὶ μὲ τὸν Μανόλη Χατζημάρκου, «εἶναι ἐπαΐοντες γύρω ἀπὸ τὴν βυζαντινὴ μουσική»!

᾿Αρχεῖον ἠχογραφήσεων καὶ ἐκκλησιαστικῶν ὕμνων Δ.Α. (φ. 92)

Πανήγυρις παμμεγίστων ταξιαρχῶν

8 νοεμβρίου 1964, κυριακὴ ζ΄ Λουκᾶ, ἦχος γ΄, ἑωθινὸν θ΄.

Πανήγυρις στὸν ναὸ τῶν ταξιαρχῶν ᾿Ανατολικοῦ (καὶ ᾿Αντελικοῦ), ἀποσπάσματα ἑσπερινοῦ καὶ ὄρθρου. ἡ ἐγγραφὴ δὲν εἶναι πολὺ καθαρή, ἴσως διότι εἶναι ἀντίγραφο ἢ λόγῳ τῆς πολυχρησίας. τὴν συγκεκριμένη ἐγγραφὴ τὴν παρεχώρησε στὶς 9 αὐγούστου 1989 ὁ ἀγαπητὸς ᾿Ανδρέας (νῦν μοναχός). ἡ ψηφιοποίησις εἶναι δική μου (χωρὶς ἀποθορυβοποίησι).

c092 a, πανηγυρικὸς ἑσπερινός, μέρος α΄.
παρουσίασις, στίχοι ἐκ τοῦ «Μακάριος ἀνήρ», «Κύριε, ἐκέκραξα» καὶ στιχηρὰ ἑσπέρια ἀναστάσιμα γ΄ ἤχου, προσόμοια τῶν ταξιαρχῶν («Τρισηλίου θεότητος», «῾Ο ποιῶν τοὺς ἀγγέλους σου», «Θρόνῳ παριστάμενος»), Δόξα· «Συγχάρητε ἡμῖν», «Κύριε, ἐλέησον» — «Παράσχου, Κύριε», ἰδιόμελον τῆς λιτῆς «Τῶν νοερῶν δυνάμεων» (ἦχος α΄), «Θεοτόκε παρθένε» τὸ ἀργὸν εἱρμολογικόν (τὸ «στιχηραρικόν») [ὁλοκληρώνεται στὴν β΄ πλευρά]
# c092 a.mp3
(28.87 MiB) Έχει μεταφορτωθεί 39 φορές

c092 b, πανηγυρικὸς ἑσπερινός (μέρος β΄) καὶ ὄρθρος.
—πανηγυρικὸς ἑσπερινός, μέρος β΄
«Πλούσιοι ἐπτώχευσαν», ἀπόστιχα ἀναστάσιμα γ΄ ἤχου, «῾Ο καρπὸς τῆς κοιλίας σου» - κράτημα (ἐκ τοῦ ἀργοῦ ὀκταήχου «Θεοτόκε παρθένε»), θεοτοκίον «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος ἀπόκρυφον», «Τὸν εὐλογοῦντα».
—πανηγυρικὸς ὄρθρος
50ὸς ψαλμός, «Ταῖς τῶν ἀποστόλων» - «᾿Αναστὰς ὁ ᾿Ιησοῦς», «Τὴν τιμιωτέραν», εἱρμὸς θ΄ ᾠδῆς καταβασιῶν, ἐξαποστειλάριον «Συγκεκλεισμένων», πασαπνοάριον καὶ στιχηρὰ ἀναστάσιμα αἴνων γ΄ ἤχου («Δεῦτε πάντα τὰ ἔθνη», «Εἰς τὸ μνῆμα σὲ ἐπεζήτησε»), προσόμοιον ταξιαρχῶν «Τῶν οὐρανίων ταγμάτων».
# c092 b.mp3.
(28.79 MiB) Έχει μεταφορτωθεί 33 φορές

Τὸ ἀργὸν εἱρμολογικὸν (ἢ στιχηραρικὸν καλούμενον) «Θεοτόκε παρθένε» τοῦ α΄ καὶ β΄ μέρους ἑνιαῖον.
c092 c, «Θεοτόκε παρθένε» ἑνιαῖον.

Σημείωσις· τὴν ἠχογράφησι χωρισμένη σὲ τμήματα βλέπε ἐδῶ.

᾿Αρχεῖον ἠχογραφήσεων καὶ ἐκκλησιαστικῶν ὕμνων Δ.Α. (φ. 267)

Χατζημᾶρκος, 8/11/1964, θεία λειτουργία, ταξιάρχαι ᾿Ανατολικοῦ (Αἰτωλικοῦ)

Tὴν συγκεκριμένη ἐγγραφὴ τὴν παρεχώρησε τὸ 1991 ὁ προαναφερθεὶς ᾿Ανδρέας. ἡ ψηφιοποίησις εἶναι δική μου (χωρὶς ἀποθορυβοποίησι).

c267 a, λειτουργία 8/11/1964, Χατζημᾶρκος, μέρος α΄.
[ξεκινᾷ λίγο μὲ τὸ δοξαστικὸν τῶν αἴνων «Ὅπου ἐπισκιάσῃ», ἀλλὰ διακόπτεται μετὰ τὶς πρῶτες φράσεις]
δοξολογία ἀργή, ἦχος α΄ τετράφωνος, ᾿Ιακώβου πρωτοψάλτου (ἀπὸ τὸν στίχο «Πρόσδεξαι τὴν δέησιν ἡμῶν» καὶ ἑξῆς)·
«Κύριε, ἐλέησον», ἦχος α΄·
δύναμις Νηλέως Καμαράδου, β΄ ἤχου (προσαρμογὴ εἰς ἦχον α΄ παθητικόν)·
ἀπόστολος 8ης νοεμβρίου, πρὸς ῾Εβραίους· «᾿Αδελφοί, εἰ ὁ δι᾿ ἀγγέλων λαληθείς»·*
χερουβικὸν εἰς ἦχον ἅγια.
# c267 a.mp3
(28.64 MiB) Έχει μεταφορτωθεί 30 φορές

Σχόλιον
* Στὴν συγκεκριμένη ἀποστολικὴ περικοπὴ ὑπάρχει ἡ φράσις «διεμαρτύρατο δέ πού τις λέγων·...». εἶναι μία φράσις ποὺ ὄντως παρέχει κάποιες δυσκολίες στὴν ἀπαγγελία. ἐδῶ ὁ Μ. Χατζημᾶρκος προσπαθῶντας νὰ ἀποφύγῃ κάποια κακοηχία τὴν παρατονίζει ἐλαφρῶς, διότι τονίζει τὸ «τις», τὸ ὁποῖο ὅμως ἔτσι ἀπὸ ἀόριστη ἀντωνυμία (ἄρα ἄτονο) τρέπεται σὲ ἐρωτηματική («τίς;» ἄρα ἔντονο). ἡ δυσκολία δημιουργεῖται ἀπὸ τὸ ὅτι ἡ φράσις «...δέ πού τις...» ἔχει δύο τόνους, ἡ λύσις τῆς δυσκολίας εἶναι, νομίζω, νὰ ἀναγνώσωμε καὶ τὶς τρεῖς λέξεις ὡς μία καὶ νά τονίσωμε μόνον τὴν πρώτη, δηλαδὴ «δέπουτις», διότι ὁ πρῶτος τόνος εἶναι κύριος (ἀποτελούμενος ἀπὸ τὴν βαρεῖα τοῦ «δὲ» καὶ τὸν ἐγκλιτικὸ τόνο τοῦ «που» = κάπου), ἐνῷ ὁ δεύτερος τόνος εἶναι ἐγκλιτικός, ἄρα δευτερεύων καὶ μὴ ἀκουόμενος, μὴ τονιζόμενος στὴν σημερινὴ προφορά.

c267 b, λειτουργία 8/11/1964, Χατζημᾶρκος, μέρος β΄.
«Κύριε, ἐλέησον» εἰς ἦχον πρωτοδεύτερον·
λειτουργικὰ εἰς ἦχον πρωτοδεύτερον·
«Ἄξιον ἐστὶν» ὁμόηχον, Φιλανθίδου·
«Εἴδομεν τὸ φῶς»· «Κύριε, ἐλέησον»* κ.λπ.
«Εἴη τὸ ὄνομα»· «Τὸν εὐλογοῦντα»·
κράτημα** Χρυσάφου· κοινωνικὸν*** «Αἰνεῖτε τὸν Κύριον».
# c267 b.mp3
(28.67 MiB) Έχει μεταφορτωθεί 30 φορές

Σχόλια
* Τὸ «Κύριε, ἐλέησον» κ.λπ. προφανῶς εἶναι τῆς τελετῆς τῆς ἀρτοκλασίας, ἡ ὁποία ἐτελέσθη πρὸ τοῦ «Εἴη τὸ ὄνομα».

** Τὸ κράτημα προφανῶς τὸ ἔψαλε μετὰ τὸ «Δι᾿ εὐχῶν» κατὰ τὴν διανομὴ τοῦ ἀντιδώρου.

*** Τὸ κοινωνικὸν φαίνεται καὶ ὡς ἠχογράφησις ὅτι εἶναι καταγραφὴ ἀπὸ ἀλλοῦ· ἄλλωστε ἐδῶ εἶναι πρόσθετο μετὰ τοὺς ὕμνους τῆς ἀπολύσεως «Εἴδομεν τὸ φῶς» καὶ «Εἴη τὸ ὄνομα» καὶ μετὰ τὸ κράτημα. προφανῶς στὴν συγκεκριμένη λειτουργία τὸ κοινωνικὸν ἐψάλη ὑπὸ τοῦ ἀριστεροῦ χοροῦ, εἰδάλως θὰ κατεγράφετο στὴν θέσι του. καὶ τέλος τὸ κοινωνικὸν πιθανώτατα θὰ ἦτο ὄχι τὸ «Αἰνεῖτε», ἀλλὰ τὸ προβλεπόμενον ὑπὸ τοῦ τυπικοῦ, ἤ τοι «῾Ο ποιῶν τοὺς ἀγγέλους», ἀκόμη καὶ ἐν κυριακῇ.

Σημείωσις. βλέπε σὲ ἑπόμενο μήνυμα τὴν ἴδια ἠχογράφησι χωρισμένη σὲ πολλὰ ἀρχεῖα.

᾿Αρχεῖον ἠχογραφήσεων καὶ ἐκκλησιαστικῶν ὕμνων Δ.Α. (φ. 271)

Χατζημᾶρκος, 8 νοεμβρίου 1964, συγκέντρωσις* ᾿Ανατολικοῦ (= Αἰτωλικοῦ). τὴν ἠχογράφησι ἀπέκτησα ὅπως ἔχω ἤδη ἐξηγήσει. ἡ παροῦσα ψηφιοποίησις εἶναι δική μου.

c271-2· Χατζημᾶρκος 8/11/1964, συγκέντρωσις Αἰτωλικοῦ, μέρος α΄.
— προσόμοια εἰσοδίων· «Σήμερον, πιστοί, χορεύσωμεν», «Σήμερον ναὸς ὁ ἔμψυχος», «Χαίρει ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ»
— καταβασίαι «Χριστὸς γεννᾶται» (σύντομοι)**.
— ἕτερον προσόμοιον τῶν εἰσοδίων «Λαμπαδηφόροι παρθένοι».
— δοξαστικὸν «Τῶν ἁγίων πατέρων».
# c271-2.mp3
(18.05 MiB) Έχει μεταφορτωθεί 27 φορές

Σχόλια

* Γιὰ τὴν ἐν λόγῳ συγκέντρωσι ἔχω δώσει πληροφορίες ἐδῶ παραπάνω.

** Στὸν εἱρμὸ τῆς 9ης ὡδῆς πολὺ μοῦ ἀρέσει ἡ φράσις «Μυστήριον ξένον». εἰδικὰ ἡ λέξις «ξένον» ἀποδίδεται λαμπρὰ μέν, ἀλλὰ μὲ ἁπλότητα καὶ σεμνοπρέπεια· τὸ ἴδιο καὶ τὸ προΰμνιον «Μεγάλυνον, ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν καὶ ἐνδοξοτέραν...»· ἰδίως νὰ προσεχθῇ ἡ φράσις «καὶ ἐνδοξοτέραν», ποὺ εἶναι ἁπλουστάτη, ἐν σχέσει μὲ ὅ,τι συνηθίζουν πολλοὶ σήμερα. γενικῶς ἂν αὐτὴ δὲν εἶναι αὐθεντικὴ ἐκκλησιαστικὴ ψαλτικὴ ἑρμηνεία, τότε δὲν ξέρω τί ἄλλο μπορεῖ νὰ εἶναι. μόνη ἐξαίρεσις ἡ ἀπόδοσις τῆς λέξεως «παράδοξον», ἡ ὁποία καὶ πάλι δὲν εἶναι ὑπερβολική. ἀσφαλῶς ἐντύπωσι προκαλεῖ τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ Μ. Χατζημᾶρκος στὸν συγκεκριμένο ὕμνο ἐμμένει στὸν πρῶτο ἦχο καὶ ἀποφεύγει τὶς πολλὲς ἐναλλαγὲς μὲ τὸ χρωματικὸ γένος. ἂς ληφθῆ δὲ ὑπόψιν ὅτι ἐδῶ ψάλλει «γιὰ τοὺς ἀπαιτητικούς», «κατ᾿ αἴτησιν τῶν φίλων τοῦ Αἰτωλικοῦ καὶ τῆς Αἰγιαλείας καὶ τῶν Πατρηνῶν», ὅπως ὁ ἴδιος λέγει στὴν παροῦσα ἠχογράφησι.


c271-3· Χατζημᾶρκος 8/11/1964, συγκέντρωσις Αἰτωλικοῦ, μέρος β΄.
— δοξολογία ἀργὴ Γεωργίου Βιολάκη ἦχος πλ. α΄ πεντάφωνος ἐναρμόνιος.
— κοινωνικὸν «Ποτήριον σωτηρίου» Πέτρου Πελοποννησίου, διασκευὴ μετὰ κρατήματος (βλέπε ἐπίσης ἐδῶ καὶ ἐδῶ).
— ἐπιφώνημα «Ἄλαλα τὰ χείλη» ἀργὸν μετὰ κρατήματος.
# c271-3.mp3
(13.63 MiB) Έχει μεταφορτωθεί 22 φορές


Σημείωσις. βλέπε σὲ ἑπόμενο μήνυμα τὴν ἴδια ἠχογράφησι χωρισμένη σὲ μικρότερα ἀρχεῖα.

᾿Αρχεῖον ἠχογραφήσεων καὶ ἐκκλησιαστικῶν ὕμνων Δ.Α. (φ. 271)

Χατζημᾶρκος, 7 νοεμβρίου 1965, ἑσπερινὸς πανηγύρεως ταξιαρχῶν ᾿Ανατολικοῦ (Αἰτωλικοῦ).

Τὰ πρῶτα «Παράσχου, Κύριε» στὴν ἀρχὴ δὲν ξέρω ἀπὸ ποῦ εἶναι· ἀπὸ κάποια ἀκολουθία πάντως. τὸ προκείμενον ποὺ ψάλλεται εἶναι τὸ τῆς κυριακῆς ἑσπέρας, ὅθεν συμπεραίνω ὅτι ἡ ἠχογράφησις εἶναι ἀπὸ τὴν πανήγυρι τοῦ 1965, ὅταν ἡ μνήμη τῶν ταξιαρχῶν ἔτυχε δευτέρα, ὁ δὲ ἑσπερινὸς ἐψάλη τῇ κυριακῇ ἑσπέρας. τὴν ἠχογράφησι ἀπέκτησα ὅπως ἔχω ἤδη ἐξηγήσει. ἡ παροῦσα ψηφιοποίησις εἶναι δική μου.

c271-4· Χατζημᾶρκος, 7/11/1965, ἑσπερινὸς πανηγύρεως ταξιαρχῶν ᾿Ανατολικοῦ (Αἰτωλικοῦ)
— «Παράσχου, Κύριε».
— ἀνοιξαντάρια Θεοδώρου Φωκαέως.
— «Κύριε, ἐλέησον».
— «Κύριε, ἐκέκραξα», στιχηραρικόν, δ΄ ἦχος, καὶ προσόμοια ὁμόηχα τῶν ἀρχαγγέλων «Τρισηλίου θεότητος», «Ὁ ποιῶν τοὺς ἀγγέλους σου», «Θρόνῳ παριστάμενος.
— προκείμενον «Ἰδοὺ δὴ εὐλογεῖτε τὸν Κύριον».
— «Κύριε, ἐλέησον», «Παράσχου, Κύριε»
# c271-4.mp3
(16.6 MiB) Έχει μεταφορτωθεί 29 φορές


Σημείωσις. τὴν ἴδια ἠχογράφησι χωρισμένη σὲ μικρότερα ἀρχεῖα βλέπε σὲ ἑπόμενο μήνυμα.

᾿Αρχεῖον ἠχογραφήσεων καὶ ἐκκλησιαστικῶν ὕμνων Δ.Α.


᾿Εμμανουὴλ Χατζημᾶρκος, συγκέντρωσις ᾿Ανατολικοῦ (Αἰτωλικοῦ)

Ἄλλη μία συγκέντρωσις στὸ ᾿Ανατολικὸν ἐντὸς αἰθούσης. τὰ χειροκροτήματα ποὺ ἀκούγονται σὲ κάθε ὕμνο εἶναι σὲ αἴθουσα καὶ ὄχι σὲ ναό. τὸ διευκρινίζω, διότι κάποιοι τὰ μπερδεύουν. δὲν γνωρίζω πότε ἔγινε αὐτὴ ἡ συγκέντρωσις. ἡ ἐγγραφὴ ἐκτείνεται στὰ πρῶτα 15 λεπτὰ τῆς φωνοταινίας, καὶ ψάλλονται ὕμνοι τοῦ πεντηκοσταρίου. στὴν ἴδια φωνοταινία μετὰ ὑπάρχει ὁ ἑσπερινὸς τῆς ὑπαπαντῆς ἐν κυριακῇ τοῦ τελώνου καὶ τοῦ φαρισαίου, α΄ ἤχου, τὸ ὁποῖο συνέβη τὸ 1969. δὲν νομίζω ὅτι εἶναι σύγχρονες οἱ δύο ἐγγραφές. ἴσως ἡ ἐν λόγῳ συγκέντρωσις τοῦ ᾿Ανατολικοῦ νὰ ἔγινε κάπου τὸ 1968.

Πρῶτα τὸ συγκεντρωτικὸ ἀρχεῖο μὲ τὴν ὅλη ἐκδήλωσι.
c268a, ἄλλη συγκέντρωσις στὸ ᾿Ανατολικόν (Αἰτωλικόν)
# c268a.mp3
(15.99 MiB) Έχει μεταφορτωθεί 28 φορές

᾿Εν συνεχείᾳ τὰ περιεχόμενα ἀναλυτικῶς.

c268-01, «᾿Ανέβη ὁ ᾿Ιησοῦς», δοξαστικὸν κυριακῆς παραλύτου.
c268-02, ἀναστάσιμα γ΄ ἤχου «Χαρᾶς τὰ πάντα πεπλήρωται», «Εἰς τὸ μνῆμα σὲ ἐπεζήτησε».
c268-03, «῾Ο τυφλὸς γεννηθείς», ἰδιόμελον κυριακῆς τυφλοῦ, β΄ ἦχος.
c268-04, «᾿Επεθύμησαν γυναῖκες», ἀνατολικὸν δ΄ ἤχου.
c268-05, «᾿Αγαπητοί μου Αἰτωλικιῶτες!», προσφώνησις τοῦ πρωτοψάλτου, καὶ ἐν συνεχείᾳ τὸ «Χαίρετε, λαοί», ἀναστάσιμον β΄ ἤχου. τελευταῖος χαιρετισμὸς καὶ εὐχὲς τοῦ πρωτοψάλτου πρὸς τοὺς παρευρισκομένους.