Περὶ βαρέως διατονικοῦ ἦχου ἔχω γράψει ἐκτενῶς ἐν τῷ παρελθόντι.
Τὰ συμπεράσματά μου εἶναι τὰ ἐξῆς
== ἔχει ἰδιόμορφον κλίμακαν (πχ τὸ Λέσβιον σύστημα ἐθεώρει τὸν ἦχον αὐτὸν ὡς ξεχωριστόν)
== ἀκούγεται
==== ὡς χρωματικός, καὶ χρησιμοποιεῖ, ἐν τοιαύτῃ περιπτώσῃ, ὄπως άναφέρει ὁ μαθητὴς τοῦ Ψάχου, Χαντζηθεόδωρος
====== ἀλλὰ ΔΕΝ χρησιμοποιεῖ ΣΥΝΕΧΩΣ τά ἀνοιχτὰ διαστήματα τῆς ὁμοίας διφωνίας τοῦ δευτέρου ἦχου
==== ὡς ἐναρμόνιος,
====== μετὰ κλιτοῦ ἐπὶ τοῦ Δι ἐν ἀναβάσει
====== μετὰ ἐναρμονίου φθορᾶς ἐπὶ τοῦ ἄνω Ζω,
======== μὲ ὑπερμείζωνας τόνους Ζω-Νη καὶ Νη-Πα διὰ τοὺς περισσοτέρους ἐκτελεστάς
====== σπανίως δὲ μετὰ σπάθης ἐπὶ τοῦ Γα
==== ὡς χρωματικός, μετὰ ζυγοῦ ἐπὶ τοῦ ἄνω Πα
== θεωρεῖται βαρὺς ἐπειδὴ τὸ πεντάχορδον αὐτοῦ εἶναι ἐλλειπές
Ἐπίσης
===ὁ Πεντάφωνος καὶ ἐπτάφωνος διαφέρουν τοῦ Πρωτοβαρέως
Κατὰ συνέπειαν
=== ἐν τῷ Πενταφώνῳ
==== ὁ Γα παραμένει σχεδὸν είς τὴν διατονικὴν αὐτοῦ θέσιν
==== οἱ δὲ ὑπόλοιποι (Δι, Βου, Πα, Νη) προσεγγίζουσιν τὸν Ζω (Xαμηλώνωνται)
=== τὸ ἴσον ΔΕΝ ἀλλάζει, διὀτι τὸ ἰσοκράτημα ἐπὶ τοῦ Πα μετατρέπει τὸ μέλος εἰς ἦχον πρῶτον παθητικόν, καταλήγοντα ἐπὶ τοῦ Ζω, ἤτοι, ἦχον ΠΡΩΤΟΒΑΡΗΝ
==== ὁ δὲ ἑπτάφωνος δημιουργείται
==== μὲ τὴν ἀναβασιν τοῦ Δι ἐις τὴν φυσικὴν αὐτοῦ θέσιν, μὲ τὸν Γα πλησίον αὐτοῦ
====== μὲ τὴν ἀνάβασιν τοῦ Ζω ἐις τὴν φυσικὴν αὐτοῦ θέσιν, μὲ τὸν Κε πλησίον αὐτοῦ
Ἄνωθι τοὺ Ζω, τὰ διαστήματα ποικήλουν
==== ἦτε ὡς ἀντιφωνία == ἢτοι διαστήματα έλλατωμένα διὰ το Ζω-Νη-Πα
==== ἦτε δημιουργώντας ἐπαυξημένον πεντάχορδον διὰ τοῦ φυσικοῦ Δι (χρώα ζυγοῦ ἐπὶ τοῦ ἄνω Πα)
==== ἦτε δημιουργώντας σχέσιν μετὰ τοῦ ἐλλατωμένου Γα (φθορὰ Ζω ἐναρμονίου ἐπὶ τοῦ ἀντιφωνοῦντος διατονικοῦ Ζω)
Αἱ δὲ φθοραὶ τοῦ κάτωθι πενταχόρδου προσεγγίζωσιν τὸ αὐτὸ καὶ ἴδιον ἰδιόῥυθμον ἄκουσμα.
Τὶ ψάλλουσιν οἱ περισσότεροι
== Ἰάκωβος =β ἦχον εἰς τὸ Τὀν Δεσπότην
== ἄλλοι== παθητικοΠρωτόβαρυν μετὰ φυσικοῦ Γα
== ἄλλοι== συνεχὲς Γα ὑψωμένον
ΓΚΜ == αὐτὰ τὰ ὁποία καὶ κυρήσει...
Καλὴ Τεσσαρακοστή.
ἀρχεία
(
http://analogion.com/forum/showpost.php ... stcount=60)
Πνέων πατριαρχικοῦ ὕφους ἀὴρ // ἐντελῶς ἐξηφάνισται // Σίμωνος κάρα τε καὶ πέτρας αἰθὴρ.
Γεώργιος Κων/νου ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ