symbole.gr

«εὐχὴ συναπτὴ» (ὑποτύπωσις Στουδίου θ' αἰ. ἔκδ. Α. Dmitrievskij Opisanie...τ. 1 σ. 238, τυπικὸν τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας θ'-ι' αἰ. ἔκδ. J. Mateos Le typicon de la grande eglise Roma 1962-1963 τ. 1 σσ. 18, 26, 46, 138, 146, 148, 154, 176, 222, 256, 258, 286, 324, 340, 360, 370, τ. 2 σσ. 4, 64, 126, 136, 200, χφ. Δρεσδης Α104 τυπικὸν τῆς μεγάλης ἐκκλησίας ια' αἰ. σ. 50), ὄχι καιρὸς μέλους.

Τὰ διακονικὰ ἐκφωνοῦνταν ἀπὸ ἄμβωνος ( Dmitrievskij τ. 1 σ. 880, τ. 2 σσ. 304, 308, 309) στὸ μέσον τοῦ ναοῦ πρὸς τὸ λαὸ (Ἰ. Φουντούλη Ἀπαντήσεις τ. Β' σ. 230, Λειτουργικὴ Α' σ. 262, Λειτουργία τῶν προηγιασμένων δώρων Ἰακώβου τοῦ ἀδελφοθέου σ. 46), ὡς παραινέσεις-ὁδηγίες προσευχῆς. Πρὸς τὸ θυσιαστήριο ἐκφωνοῦνται τὰ διακονικὰ ποὺ δὲν ἀπευθύνονται στὸ λαό («Ἀντιλαβοῦ...», ἐκτενεῖς, αἰτήσεις λιτῆς καὶ «Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαὸν σου...» τοῦ ὄρθρου) (στάση λιτανείας βλ. Ἰ. Φουντούλη Λειτουργικὴ Α' σ. 46).

Στις συναπτές και τις εκφωνήσεις διαβάζουμε πολλές φορές σε διάφορα τυπικά ή εγχειρίδια πρέπει να απαντούμε με το:
"Κύριε ελέησον", "Παράσχου Κύριε", "Σοι Κύριε", "Αμήν" κλπ. εμμελώς στο ύφος της εκφωνητικής απαγγελίας.
Πώς κρίνεται την ύπαρξη των τριπλών "Κύριε ελέησον" της Λιτής σε ήχο β΄;

Πρόσφορη.

κ. Θεοδωράκη αν κατάλαβα καλά εννοείται πώς η λιτή ψαλμωδία (και επαναλαμβανόμενη...) του τριπλού ¨Κύριε ελέησον¨ για τις Λιτές είναι κάτι το εξαιρετικό σε σχέση με τα ¨Κύριε ελέησον¨, ¨Παράσχου Κύριε¨, ¨Σοι Κύριε¨, ¨Αμήν¨ των ακολουθιών για αυτό και την θεωρείται και πρόσφορη.
Προσωπικά το συνδέω και με το λεγόμενο Μέγα ¨Κύριε Ελέησον¨ της Λιτής που δυστυχώς υπέστη στην πράξη μεγάλη φθορά.

Ναὶ αὐτὸ ἐννοῶ καὶ ὅτι ὁ β' ἦχος προσφέρεται περισσότερο γιὰ λιτὲς ἐκφωνήσεις τῶν διακονικῶν.