(Το θέμα το είχαμε συζητήσει παλαιότερα δεν ξέρω αν υπάρχει κάποια πηγή από την παλαιά συζήτηση)
Στο Τ.Α.Σ. του 1685 (διατάξεις τριωδίου) και στο εν χρήσει Τριώδιον βλέπω το ¨Θεοτόκε Παρθένε¨ εκ γ΄ σε κάθε εσπερινό του Σαββάτου.
Μάλιστα την Κυριακή της Γ΄ Νηστειών υπάρχει η σημείωση και στο Τ.Α.Σ. (1685) και στο Τριώδιον ¨Θεοτόκε Παρθένε¨ εκ β΄ και του Σταυρού άπαξ.
Στον Όρθρο την ίδια μέρα Αναστάσιμον Απολυτίκιον Δόξα ¨Σώσον Κύριε¨ Και νυν ¨Του Γαβριήλ¨.
Αυτή η πράξη του Τριωδίου (όπου το Θεοτοκίο ψάλλεται) γιατί δεν εφαρμόζεται λ.χ. σε άλλες περιπτώσεις Μεθεόρτων Δεσποτικών Εορτών;
ή και αντίστροφα γιατί κι εδώ δεν εφαρμόζεται ότι
π.χ. και την Α΄ Αυγούστου (που μάλιστα δεν είναι και τόσο διαδεδομένη εορτή) και να επισφραγίζονται τα Απολυτίκια με το Απολυτίκιον του Σταυρού;
Πρόκειται για ιδιορρυθμία της περιόδου;
Τα Τυπικά Μεσσήνης και Ευεργέτιδος φαίνεται πως επισφραγίζουν το Αναστάσιμο Απολυτίκιον με του Σταυρού, ενώ παρόμοιες πράξεις υπάρχουν και στα μεσώδια Καθίσματα.