symbole.gr

Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ ἁγίῳ Πνεύματι. Ἁγίῳ Πνεύματι...

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις...δόξα σοι. Δόξα σοι τῷ δείξαντι τὸ φῶς...

Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου Σῶτερ σῶσον ἡμᾶς. Σῶσον ἡμᾶς Υἱέ Θεοῦ...
(ἤ) Ὁ μονογενὴς Υἱὸς...σῶσον ἡμᾶς. Σῶσον ἡμᾶς Υἱέ Θεοῦ...

...τὸν τρισάγιον ὕμνον προσάδοντες... Ἅγιος ἅγιος ἅγιος...

Ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ἀπολυτίκιο τῆς Ὑπαπαντῆς, τὸ μόνο ἀπολυτίκιο δεσποτικῆς ἑορτῆς μὲ ἀναφορὰ στὴ Θεοτόκο εἶναι αὐτὸ τῆς Μεταμορφώσεως, ἑορτῆς χωρὶς ἄμεση σχέση μὲ τὴ Θεοτόκο. Πρέπει νὰ εἶναι προαναγγελία τῆς ἑορτῆς τῆς κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, ἡ ὁποία μαρτυρεῖται στὶς 15 Αὐγούστου ἀπὸ τὸ 460 (Γ. Φίλια Οἱ θεομητορικὲς ἑορτὲς στὴ λατρεία τῆς ἐκκλησίας σ. 128), ἐνῶ ἡ Μεταμόρφωση μαρτυρεῖται στὶς 6 Αὐγούστου ἀπὸ τὸ 518 (Τὸ Χριστιανικὸν ἑορτολόγιον Πρακτικὰ τοῦ η’ πανελληνίου λειτουργικοῦ συμποσίου σ. 247).

Ἀπολυτίκιο Γεννεσίου τῆς Θεοτόκου.
Προαναγγελία γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ.

Ἡ γέννησίς σου Θεοτόκε, χαρὰν ἐμήνυσε πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ· ἐκ σοῦ γὰρ ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ λύσας τὴν κατάραν, ἔδωκε τὴν εὐλογίαν, καὶ καταργήσας τὸν θάνατον, ἐδωρήσατο ἡμῖν ζωὴν τὴν αἰώνιον.





Ἀπολυτίκιο Ὑπαπαντῆς .
Προαναγγελία ἀνάστασης.

Χαῖρε κεχαριτωμένη Θεοτόκε Παρθένε· ἐκ σοῦ γὰρ ἀνέτειλεν ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, φωτίζων τοὺς ἐν σκότει. Εὐφραίνου καὶ σὺ Πρεσβύτα δίκαιε, δεξάμενος ἐν ἀγκάλαις τὸν ἐλευθερωτὴν τῶν ψυχῶν ἡμῶν, χαριζόμενον ἡμῖν καὶ τὴν Ἀνάστασιν.





Ἀπολυτίκιο Σταυροπροσκύνησης.
Προαναγγελία Σταύρωσης.

Τὴν ἄχραντον εἰκόνα σου προσκυνοῦμεν ἀγαθέ, αἰτούμενοι συγχώρησιν τῶν πταισμάτων ἡμῶν, Χριστὲ ὁ Θεός· βουλήσει γὰρ ηὐδόκησας σαρκὶ ἀνελθεῖν ἐν τῷ Σταυρῷ, ἵνα ῥύσῃ οὓς ἔπλασας ἐκ τῆς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ· ὅθεν εὐχαρίστως βοῶμέν σοι· Χαρᾶς ἐπλήρωσας τὰ πάντα, ὁ Σωτὴρ ἡμῶν, παραγενόμενος εἰς τὸ σῶσαι τὸν Κόσμον.




Ἀπολυτίκιο Κυριακῆς τοῦ Θωμᾶ.
Προαναγγελία Πεντηκοστῆς.

Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος ἡ ζωὴ ἐκ τάφου ἀνέτειλας Χριστὲ ὁ Θεός, καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισμένων, τοῖς Μαθηταῖς ἐπέστης ἡ πάντων ἀνάστασις, πνεῦμα εὐθὲς δι' αὐτῶν ἐγκαινίζων ἡμῖν, κατὰ τὸ μέγα σου ἔλεος.




Ἀπολυτίκιο Ἀνάληψης.
Προαναγγελία Πεντηκοστῆς.

Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, χαροποιήσας τοὺς Μαθητάς, τῇ ἐπαγγελίᾳ τοῦ ἁγίου Πνεύματος· βεβαιωθέντων αὐτῶν διὰ τῆς εὐλογίας, ὅτι σὺ εἶ ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ λυτρωτὴς τοῦ κόσμου.




Ἀπολυτίκιο Πεντηκοστῆς.
Προαναγγελία ἑορτῆς τῶν ἀποστόλων.

Εὐλογητὸς εἶ, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ πανσόφους τοὺς ἁλιεῖς ἀναδείξας, καταπέμψας αὐτοῖς τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, καὶ δι' αὐτῶν τὴν οἰκουμένην σαγηνεύσας, φιλάνθρωπε, δόξα σοι.

Ἡ ἀκολουθία τῆς τραπέζης γιὰ τὸ δεῖπνο τελειώνει μὲ τὴν ἱερατικὴ εὐχή:

«Μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός, τῇ αὐτοῦ χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ, πάντοτε· νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».

ποὺ προαναγγέλει τὸν ὕμνο:

«Μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός, γνῶτε ἔθνη καὶ ἡττᾶσθε, ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός»

τοῦ μεγάλου ἀποδείπνου, τὸ ὁποῖο ἀρχικὰ ἐτελεῖτο καθημερινὰ ὅλο τὸ ἔτος μετὰ τὸ δεῖπνο.

Τὸ τελευταῖο στιχηρὸ τῆς Πεντηκοστῆς

«Τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, φῶς, καὶ ζωή...δι' οὗ Προφῆται ἅπαντες, καὶ Θεοῦ Ἀπόστολοι, μετὰ Μαρτύρων ἐστέφθησαν...»

προαναγγέλει τὴν ἐρχόμενη Κυριακὴ τῶν ἁγίων πάντων, ποὺ ἀρχικὰ δὲν ἀναφερόταν σὲ ὁσίους καὶ ἱεράρχες.