Σελίδα 1 από 1

π. Ἀνδρέας Κονᾶνος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε: Τρί 24 Φεβ 2015, 21:33:11
από MTheodorakis
Περνοῦν καλὰ σ' αὐτὴ τὴ ζωή, αὐτοὶ ποὺ παίρνουν τὰ μαθήματα τοῦ Θεοῦ καὶ μπαίνουν στὸ δικό του κλίμα

(π. Ἀνδρέας Κονάνος, Δυνάμωσε τὴν ψυχή σου, ἔκδοση β', σ. 37).


Μὴ ζητᾶτε ἀπὸ τοὺς ἄλλους νὰ κάνουν ὑπερβάσεις, ἐπειδὴ ἐσεῖς τοὺς τὸ λέτε καὶ μόνο

(ὅπ.πρ. σ. 116).


Δὲν μποροῦμε νὰ κάνουμε κάτι ἐμεῖς μὲ τὸ ζόρι νὰ ὡριμάσει, πρὶν ἔρθει ἡ ὥρα του

(σ. 117).


Χαρακτηριστικὸ τοῦ διαβόλου εἶναι νὰ σὲ κάνει νὰ ξεχνᾶς

(σ. 128).


Μὴν πεῖς ποτὲ στὸ Θεὸ πράγματα ποὺ δὲν τὰ παίρνεις στὰ σοβαρὰ

(σ. 137).


Γιὰ νὰ ζήσεις, πρέπει νὰ μάθεις τὰ μυστικὰ τῆς ζωῆς

(σ. 145).


Νὰ μὴ σὲ κλέβουν οἱ δουλειὲς

(σ. 146).


Ἄν βγάλεις τὸ ἄγχος ἀπὸ μέσα σου, θὰ εἶσαι πανέμορφος

(σ. 147).


Μὴν ἀφήνεις τὴν ἐλπίδα στὴν ψυχή σου νὰ πεθάνει. Περίμενε λιγάκι

(σ. 168).


Γιατί νὰ θέλεις νὰ πάρεις; Μάθε νὰ δίνεις!

(σ. 183).

Re: π. Ἀνδρέας Κονᾶνος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε: Πέμ 26 Φεβ 2015, 17:08:53
από MTheodorakis
Ἄν βροῦμε τὴν ἀγάπη, οὔ τε θὰ καταπιέζουμε οὔ τε θὰ καταπιεζόμαστε

(π. Ἀνδρέας Κονᾶνος, Ἀγάπη γιὰ πάντα, ἔκδοση α' 2012, σ. 113).


Κοίτα πῶς φέρθηκε ὁ Χριστὸς στὸ Γολγοθᾶ. Ἁπλώνει τὰ χέρια του. Οὔ τε σὲ σφίγγει, οὔ τε σὲ πιέζει, οὔ τε σὲ κατευθύνει, οὔ τε σὲ δένει...Σ' ἀφήνω ἔτσι ὅπως ἔχω τὰ χέρια μου ἀνοιχτὰ καὶ σοῦ λέω: ἤ ἔλα ἤ φύγε. Ὅπως θὲς τὸ παίρνεις

(ὅπ. πρ. σ. 127).


Μ' ἀρέσει πολὺ μὲ τους μαθητές τοῦ Κυρίου, ποὺ ὁ Κύριος δὲν τοὺς δημιούργησε ἕνα κλίμα στρατῶνα δίπλα του...Παιδιὰ ἦταν οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι

(σ. 131).


Τὰ παιδιά σας νὰ βλέπουν μέσα στὰ μάτια σας ἕνα Θεὸ ὡραῖο

(σ. 135).


Νᾶ 'σαι ἄνετος, ἀλλὰ ὄχι ὁ ἴδιος, στάσιμος

(σ. 140).


Νὰ δεχόμαστε ὅ,τι μᾶς φέρνει ὁ Θεός, μὲ σιγουριὰ ὅτι θᾶ 'ναι γιὰ τὸ καλό μας

(σ. 173).


Μπορεῖ αὐτὸ τὸ ὄχι τέλειο ἐξωτερικὸ παρουσιαστικό σου, νᾶ 'ναι μιὰ προστασία τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴ ζωή σου

(σ. 176).


Μπορεῖς στὸ παιδὶ ποὺ θὰ μεγαλώσεις νὰ δείξεις ἕνα τέτοιο κλίμα γύρω σου, ὥς τε νὰ πάρει αὐτὴ τὴν ὑποψία τῆς ἁγιότητας;...Μπορεῖς νὰ ἐμπνεύσεις ἁγιότητα σ' αὐτὸ τὸ παιδί;

(σ. 213).


Τὸ τσιγάρο δημιουργεῖ ἕνα ἀνάλογο ἤθος καὶ ἀνάλογο ὕφος...Τὸ πιοτό, ἐπίσης

(σ. 217).