Διάφορα " εις οσμήν ευωδίας πνευματικής "

Κανόνες Δ. Συζήτησης
῾Η χρῆσις τοῦ δημοσιευομένου ὑλικοῦ καὶ τῶν συνημμένων ἀρχείων διέπεται ἀπὸ τοὺς παρακάτω ὅρους·
α) γιὰ τὰ πνευματικὰ δικαιώματα viewtopic.php?f=138&t=430&p=1237#p1236
β) γιὰ τὰ ἐμπορικὰ δικαιώματα viewtopic.php?f=138&t=430&p=1237#p1237

Διάφορα " εις οσμήν ευωδίας πνευματικής "

Δημοσίευσηαπό Ιωαννίδης Δημήτριος » Δευτ 23 Μαρ 2009, 09:41:14

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ


Πολλές φορές, αναρωτιούνται αρκετοί άνθρωποι, για το ποιοί είναι οι συντελεστές, που μπορούν να φτιάξουν μια ευτυχισμένη οικογένεια.
Άλλοι πάλι, λένε : Μα, είναι δυνατό αυτό ; Υπάρχει περίπτωση, στη σημερινή εποχή, να χτιστεί μια οικογένεια ευτυχισμένη ;
Και απαντούμε. Ναι, υπάρχουν όχι μία περίπτωση, αλλά πολλές. Αλλά καλύτερα, ας δούμε μερικές :

1) Ευτυχισμένη, είναι η οικογένεια εκείνη που έχει παιδιά, των οποίων οι γονείς, τα αγαπούν τόσο πολύ, ώστε να τα διδάξουν τη διαφορά μεταξύ του καλού και του κακού.
2) Ευτυχισμένη, είναι η οικογένεια που οι γονείς, ξέρουν πάντα, που βρίσκονται τα παιδιά τους.
3) Ευτυχισμένη, είναι η οικογένεια στην οποία, όλοι συμμερίζον- ται την ευθύνη για το καλό του συνόλου.
4) Ευτυχισμένος, είναι ο πατέρας που ξοδεύει καιρό, για να παίζει και να γελάει με τα παιδιά του.
5) Ευτυχισμένη, είναι η οικογένεια που τα παιδιά, αγαπούν και σέβονται τους γονείς τους, των οποίων τα ιδεώδη, είναι σαφώς καλύτερα από αυτά που θα μπορούσαν να έχουν τα ίδια.
6) Ευτυχισμένη, είναι η μάνα εκείνη, που τη σέβεται ο άνδρας και τα παιδιά της.
7) Ευτυχισμένη, είναι η οικογένεια στην οποία τα παιδιά, έχουν αποκτήσει από δική τους πείρα, την αξία του χρήματος.
8) Ευτυχισμένη, είναι η οικογένεια στην οποία οι γονείς, έχουν οδηγήσει τα παιδιά τους, στην αναγέννηση που προσφέρει ο Χριστός, και τα καθοδηγούν πνευματικά, μέρα με την ημέρα.
9) Ευτυχισμένη, είναι η οικογένεια, στην οποία ο χριστός, είναι ο Κύριος του σπιτιού.


ΕΚ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ
ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΟΥ
Τελευταία επεξεργασία απο Ιωαννίδης Δημήτριος την Δευτ 23 Μαρ 2009, 10:27:17, επεξεργάστηκε 1 φορές συνολικά.
Δημήτριος Ιωαννίδης
Άρχων Πρωτοψάλτης της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως
Ιωαννίδης Δημήτριος
 
Δημοσ.: 554
Εγγραφη: Τετ 21 Ιαν 2009, 11:47:12

Re: Διάφορα " εις οσμήν ευωδίας πνευματικής "

Δημοσίευσηαπό Ιωαννίδης Δημήτριος » Δευτ 23 Μαρ 2009, 09:45:43

Κ Ο Ι Τ Α Ζ Ε Ψ Η Λ Α

Ένα ναυτόπουλο, που ήταν άπειρο ακόμα στα θαλασσινά ταξίδια, διετάχθη μια μέρα από τον καπετάνιο του πλοίου, ν’ ανεβεί ψηλά στο κατάρτι.
Μπορείς ; Τον ρώτησε ο λοστρόμος.
Εγώ στο χωριό μου, ανέβαινα στις πιο ψηλές κορφές των δένδρων και εδώ δεν θ’ ανεβώ ; Είπε, και αναρρίχθηκε στο κατάρτι.
Έφθασε πολύ ψηλά, αλλά μόλις είδε τη θάλασσα κάτω να γυαλίζει και αισθάνθηκε την αστάθεια του καταρτιού, έχασε την ψυχραιμία του και άρχισε να τρέμει και να ζαλίζεται.
Μην κοιτάς κάτω, κοίτα πάντα ψηλά, ακούστηκε η βροντερή φωνή του καπετάνιου.
Το ναυτόπουλο υπάκουσε, του πέρασε η ζάλη και έφθασε στην πιο ψηλή κορφή.
Κοίτα πάντα ψηλά, αν θέλεις ν’ ανέβεις ψηλά.
Ναι, παιδί μου. Τα « ψηλά » είναι ο στόχος που καταξιώνει τα νειάτα.
Γιατί νειάτα και ιδανικά, είναι δύο όμορφα πράγματα και όταν συνυπάρχουν, είναι χάρμα οφθαλμών.
Ψηλά !
Κάτω, είναι ο κόσμος που συσκοτίζει την κρυστάλλινη διαύγεια της αγνής σκέψης.
Όμως εσύ, κοίτα ψηλά.
Κάτω, είναι η αμαρτία, που θέλει να σε μεθύσει με την γλυκύτητά της και να της καταθέσει σαν τίμημα την αθάνατη ψυχή σου.
Όμως εσύ, κοίτα ψηλά.
Κάτω, είναι η σαρκική ζωή, που θέλει να σε μεταβάλει μόνο σε ένστικτο και ορμές.
Όμως εσύ, κοίτα ψηλά.
Κάτω, είναι η μπαγκέτα της θεάς μόδας, που επιδιώκει να σε μαζοποιήσει και να σε παραμορφώσει.
Όμως εσύ, κοίτα χηλά.
Κάτω, είναι το φθηνό και εφήμερο, που μηχανεύεται μύριους τρόπους για να σε παγιδεύσει.
Όμως εσύ, κοίτα ψηλά.
Κάτω, είναι τα χάπια της ευτυχίας, που θέλουν να σε θανατώσουν.
Όμως εσύ, κοίτα ψηλά.
Κάτω, είναι το ψέμα, που σε καλεί προκλητικά, σαν να είναι ο μόνος τρόπος επιτυχίας.
Όμως εσύ, κοίτα ψηλά.
Κάτω, η έλλειψη αυτοσεβασμού, λανσάρεται σαν φυσικότητα και ειλικρίνεια και θέλει να σε αποπροσανατολίσει.
Όμως εσύ, κοίτα ψηλά.
Κάτω, το « φάγωμεν, πίωμεν, αύριον αποθνήσομεν » , σαν φιλοσοφία ζωής, θέλει να σε μεταποιήσει σε χώμα.
Όμως εσύ, κοίτα ψηλά.
Κάτω, το σύνθημα της « ήσσονος προσπαθείας », σαν πιο έξυπνος τρόπος ζωής, επιδιώκει να σε αποχαυνώσει.
Όμως εσύ, κοίτα ψηλά.
Κάτω, η χυδαιολογία, σαν πιο ενδεδειγμένος τρόπος εκφράσεως, θέλει να αφανίσει την αξιοπρέπειά σου.
Όμως εσύ, κοίτα ψηλά.
Κοίτα ψηλά και οι επιλογές σου, θα είναι πάντα σωστές.
Κοίτα ψηλά και θ’ αγαπήσεις τη ζωή, έστω και αν είναι γεμάτη δυσκολίες.
Λένε, πως τα ψόφια ψάρια, ακολουθούν το ρεύμα του νερού, ενώ τα ζωντανά, πάνε κόντρα.
Πήγαινε κι’ εσύ κόντρα στο ρεύμα του κακού και κοίτα ψηλά.
Έτσι θ’ αντέξεις στον αγώνα για την αρετή.
Κοίτα ψηλά και θα είσαι ελεύθερος.
Ναι, παιδί μου. Κοίτα ψηλά.
Αυτός είναι ο προορισμός σου !



ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ
ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΟΥ
Τελευταία επεξεργασία απο Ιωαννίδης Δημήτριος την Δευτ 23 Μαρ 2009, 10:28:34, επεξεργάστηκε 1 φορές συνολικά.
Δημήτριος Ιωαννίδης
Άρχων Πρωτοψάλτης της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως
Ιωαννίδης Δημήτριος
 
Δημοσ.: 554
Εγγραφη: Τετ 21 Ιαν 2009, 11:47:12

Re: Διάφορα " εις οσμήν ευωδίας πνευματικής "

Δημοσίευσηαπό Ιωαννίδης Δημήτριος » Δευτ 23 Μαρ 2009, 09:49:14

ΠΩΣ ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΤΑΙ Η ΑΓΑΠΗ

Η βάση της Χριστιανικής Θρησκείας, είναι η αγάπη.
Ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, μας δίδαξε το « Αγαπάτε αλλήλους ».
Ο Απόστολος των Εθνών Παύλος, μας δίνει στην προς Κορινθίους Α΄. Επιστολή του, τον υπέροχο ύμνο της αγάπης.
Τι είναι όμως η αγάπη ; Πώς μπορούμε να ξεφύγουμε από τη θεωρητική της πλευρά ;
Η αγάπη είναι ένα νόμισμα, που εξαργυρώνεται ανάλογα με την περίσταση. Η αγάπη, είναι η γλώσσα του Θεού, που όμως οι άλλοι για να την καταλάβουν, θέλουν να τους την μεταφράσουμε στη δική τους γλώσσα ή καλύτερα, στη δική τους ανάγκη.
Ας δούμε λοιπόν, πως μπορούμε να μεταφράσουμε αυτή την αγάπη, ανάλογα με τις διάφορες ανάγκες των συνανθρώπων μας.
Η αγάπη για τους γ ο ν ε ί ς, μεταφράζεται σε υ π α κ ο ή.
Η αγάπη για τους φ ί λ ο υ ς, μεταφράζεται σε π ρ ο σ φ ο ρ ά.
Η αγάπη για τους α ρ ρ ώ σ τ ο υ ς, μεταφράζεται σε επισκέψεις, σε λόγια παρηγοριάς, σε μετάγγιση αίματος,
σε αγορά φαρμάκων και γενικά, σε σ υ μ π ό ν ι α.
Η αγάπη για τους α δ ι κ ο υ μ έ ν ο υ ς, μεταφράζεται σε σ υ μ π α ρ ά σ τ α σ η.
Η αγάπη γι’ αυτούς οι οποίοι κ ι ν δ υ ν ε ύ ο υ ν, μεταφράζεται σε θ υ σ ί α ή και α υ τ ο θ υ σ ί α, προκειμένου να σώσουμε τη ζωή τους.
Η αγάπη για τους φ τ ω χ ο ύ ς, μεταφράζεται σε ε λ ε η μ ο σ ύ ν η.
Η αγάπη για τους α μ α ρ τ ω λ ο ύ ς και παραστρατημένους, μεταφράζεται σε προσπάθεια για την επιστροφή και μ ε τ ά ν ο ι ά τους.
Τον τρόπο, τον γνωρίζουμε όλοι ! Να τους οδηγήσουμε στο Μυστήριο της Χάριτος και της Αγάπης. Την Εξομολόγηση.
Η αγάπη για τους π ε ι ν α σ μ έ ν ο υ ς, μεταφράζεται σε τ ρ ο φ ή.
Για τους γ υ μ ν ο ύ ς, σε ρ ο ύ χ α. Για τους φ υ λ α κ ι σ μ έ ν ο υ ς, σε ε π ί σ κ ε ψ η. Για τους δ ι ψ α σ μ έ ν ο υ ς, σε ν ε ρ ό.
Για τους ά σ τ ε γ ο υ ς, σε σ τ έ γ η και για τους ξ έ ν ο υ ς, σε φ ι λ ο ξ ε ν ί α. Άλλωστε, όλη θυμόμαστε αυτή τη μετάφραση
Της αγάπης, που μας έδωσε ο Χριστός, στη γνωστή περικοπή της μελλούσης κρίσεως : « Επείνασα και εδώκατέ μοι φαγείν….».
Η αγάπη για τους ε χ θ ρ ο ύ ς μας, μεταφράζεται σε σ υ γ γ ν ώ μ η και σ υ γ χ ώ ρ η σ η.
Η αγάπη για τους π λ α ν ε μ έ ν ο υ ς και α ι ρ ε τ ι κ ο ύ ς, μεταφράζεται σε ι ε ρ α π ο σ τ ο λ ή, για τη μετάδοση της αλήθειας
Η αγάπη για την Π α τ ρ ί δ α, μεταφράζεται σε φ ι λ ο π α τ ρ ί α.
Η αγάπη για το Θ ε ό, μεταφράζεται σε λ α τ ρ ε ί α και ο μ ο λ ο γ ί α.
Η αγάπη για τον Ο υ ρ α ν ό, μεταφράζεται σε π ό θ ο και λ α χ τ ά ρ α, να βρεθούμε εκεί, όταν θα φύγουμε απ’ αυτό τον μά-ταιο και πρόσκαιρο κόσμο.




ΕΚ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ
ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΟΥ
Τελευταία επεξεργασία απο Ιωαννίδης Δημήτριος την Δευτ 23 Μαρ 2009, 10:29:10, επεξεργάστηκε 1 φορές συνολικά.
Δημήτριος Ιωαννίδης
Άρχων Πρωτοψάλτης της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως
Ιωαννίδης Δημήτριος
 
Δημοσ.: 554
Εγγραφη: Τετ 21 Ιαν 2009, 11:47:12

Re: Διάφορα " εις οσμήν ευωδίας πνευματικής "

Δημοσίευσηαπό Ιωαννίδης Δημήτριος » Δευτ 23 Μαρ 2009, 09:50:18

ΜΗ ΞΕΧΝΑΣ

1) Τήν αξία του χρόνου
2) Τήν επιτυχία της επιμονης
3) Τήν ευχαρίστηση της εργασίας
4) Τήν επιβλητικότητα του χαρακτηρα
5) Τή δύναμη της καλοσύνης
6) Τήν επίδραση του παραδείγματος
7) Τήν εκτέλεση του καθήκοντος
8) Τή φρονιμότητα της οικονομίας
9) Τή χρηστότητα της υπομονης
10) Τήν αξιοποίηση του ταλέντου
11) Τή χαρά της δημιουργίας
Τελευταία επεξεργασία απο Ιωαννίδης Δημήτριος την Δευτ 23 Μαρ 2009, 10:29:40, επεξεργάστηκε 1 φορές συνολικά.
Δημήτριος Ιωαννίδης
Άρχων Πρωτοψάλτης της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως
Ιωαννίδης Δημήτριος
 
Δημοσ.: 554
Εγγραφη: Τετ 21 Ιαν 2009, 11:47:12

Re: Διάφορα " εις οσμήν ευωδίας πνευματικής "

Δημοσίευσηαπό Ιωαννίδης Δημήτριος » Δευτ 23 Μαρ 2009, 10:01:18

Ο Ζ Ω Ο Δ Ο Χ Ο Σ Τ Α Φ Ο Σ

« Η Ζωή εν Τάφω » ακούσαμε τη Μεγάλη Παρασκευή στην Ακολουθία του Επιταφίου.
« Χριστός Ανέστη » ακούσαμε το βράδυ της Αναστάσεως.
Και τα δυό, είναι χαρμόσυνα μηνύματα. Από τότε που άδειασε ο πρώτος τάφος, πιστεύουμε ότι μια μέρα, θα αδειάσουν κι’ όλοι οι άλλοι τάφοι. Θα αδειάσουν, όχι για να φιλοξενήσουν άλλους νεκρούς, αλλά για να μείνουν μια για πάντα αδειανοί.
Ο Τάφος του Χριστού, βρέθηκε « κ ε ν ό ς ». Και ακριβώς, επειδή είναι « κ ε ν ό ς » ( με έψιλον ), είναι και « κ α ι ν ό ς » ( με άλφα – ιώτα ), που σημαίνει καινούργιος. Είναι μια νέα πραγματικότητα.
Αυτός που κένωσε και άδειασε το δικό του τάφο, αυτός μια μέρα, θα κενώσει και θα αδειάσει και τους τάφους των ανθρώπων.
Θα αδειάσει όλους τους τάφους και μέσα απ’ αυτούς, θα πάρει τα νεκρά σώματα, και όπως ανέστησε το νεκρό σώμα του Χρι-στού, που ήταν θαμμένο μέσα στον Τάφο, έτσι θ’ αναστήσει και τα σώματα όλων των νεκρών, την ημέρα της κοινής ανάστασης. Αυτό, το βεβαιώνει ο Απόστολος Παύλος : « Ο εγείρας τον Χριστόν εκ νεκρών, ζ ω ο π ο ι ή σ ε ι και τα σώματα υμών » ( Ρωμ. Η΄ , 11 ).
Αυτός που καινοποίησε τον Τάφο του ( που έκανε δηλαδή καινούργιο τον τάφο του ), αυτός καινοποιεί και τους ανθρώπους. Κάνει δηλαδή, καινούργιους τους ανθρώπους « Νεοποιεί τους γηγενείς ».
« Η Ζωή εν Τάφω » ! Για τον Τάφο του Χριστού, είμαστε βέβαιοι. Επίσης, είμαστε βέβαιοι και για τη Ζωή, που κρυβόταν μέσα στον τάφο. Όσο βέβαιοι είμαστε, ότι ο τάφος που λέγεται Γ ή, κρύβει μέσα του κατά την περίοδο του χειμώνα, εκατομμύρια ζωές, εκατομμύρια θαμμένους σπόρους, που την Άνοιξη
θ’ αναστηθούν, θα φυτρώσουν, τόσο βέβαιοι είμαστε, ότι στον Τάφο, κρυβόταν η Ζ ω ή. Όσο βέβαιοι είμαστε, ότι μέσα στ’ αυγό, που μοιάζει σαν σφραγισμένος τάφος, κρύβεται η ζωή, άλλο τόσο είμαστε βέβαιοι, ότι μέσα σ’ εκείνον τον Τάφο, τον Τάφο του Χριστού, κρυβόταν η Ζ ω ή.
Τις αλήθειες γύρω από την Ανάσταση του Χριστού και την προέκτασή της στη δική μας την ανάσταση, παρουσιάζει ο Απόστολος Παύλος στο 15ο Κεφάλαιο της Α΄. προς Κορινθίους Επιστολής, που είναι τόσο ωραίο, ώστε να έχει χαρακτηριστεί, σαν « ο ύμνος της Αναστάσεως ».
Να τα βασικά σημεία του Κεφαλαίου αυτού :
Ο Χριστός αναστήθηκε κ α τ ά τ α ς Γ ρ α φ ά ς.
Προφητευμένα όλα τα στάδια της ζωής του Χριστού. Αν μαζέ-ψουμε όλες τις προφητείες που αναφέρονται στην εν γένει ζωή του Χριστού, θα φτιάξουμε την τέλεια εικόνα Του. Μια πλήρη βιογραφία. Και αυτό, έχει πολύ μεγάλη σημασία. Δεν έχουμε γιά κανένα άλλο πρόσωπο της Ιστορίας προφητείες.
Μόνο ο Χριστός είναι τέλεια προφητευμένος στην Παλαιά Διαθήκη. ΚΑΙ ο Σταυρικός θάνατος, ΚΑΙ η ταφή αλλά ΚΑΙ η Ανάστασή του προφητεύτηκαν. Γι’ αυτό, ο Παύλος λέει : « Χριστός απέθανεν υπέρ των αμαρτιών ημών κατά τας Γραφάς, και ότι ετάφη και εγήγερται τη Τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς » ( Στ΄. 3 – 4 ).
Ο Χριστός, είναι ο Χριστός των Γραφών. Μόνο μεσ’ την Αγία Γραφή, γνωρίζουμε τον αληθινό Θεό.
Τον αναστημένο Χριστό, δεν τον είδαν μόνο οι Άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης. Τον είδαν και οι Απόστολοι της Καινής Διαθήκης. Όπως με θαυματουργικό τρόπο φανερώθηκε στους Προφήτες, έτσι θαυματουργικά, φανερώθηκε μετά την Ανάστασή Του, στους Αποστόλους και σε άλλους πιστούς.
Γι’ αυτές τις ε μ φ α ν ί σ ε ι ς του Χριστού, κάνει λόγο ο Παύλος. Και είναι πολλές αυτές οι ε μ φ α ν ί σ ε ι ς, για να είναι ατράνταχτη η απόδειξη της Αναστάσεως. Εμφανίστηκε πολλές φορές, σε πολλά μέρη, με πολλούς τρόπους και σε πολλά πρόσωπα.
Έτσι, α π ο κ λ ε ί ε τ α ι οποιαδήποτε άλλη εξήγηση για τον άδειο Τάφο. Να οι εμφανίσεις που μνημονεύει ο Παύλος στο Κεφάλαιο αυτό : Στον Πέτρο, στους Δώδεκα Αποστόλους, σε πεντακόσιους αδελφούς, στον Ιάκωβο και ξανά, σ’ όλους τους Αποστόλους.
Και σαν τελευταία εμφάνιση, παρουσιάζει την εμφάνιση του Ιη-σού, στον ίδιο τον Παύλο. Και εκεί ο Παύλος, μιλάει με βαθειά ταπείνωση για τον εαυτό του
( Στ΄. 8 – 11 ).
Αλλά καλό θα ήταν πρίν προχωρήσουμε, να δούμε τι συνέβη πρίν και κατά την Ανάσταση, σ’ έναν άλλο χώρο. Στον χώρο όπου βρέθηκε για λίγες μέρες ο Χριστός. Στο καταχθόνιο βασίλειο του Άδη.
Το Σταυροαναστάσιμο πνεύμα αυτού του μήνα, συνοψίζεται άριστα σ’ ένα τροπάριο του Κανόνα του Μεγάλου Σαββάτου, που λέει : « Ο Άδης Λόγε συναντήσας σοι, επικράνθη, βροτόν ορών τεθεωμένον, κατάστικτον τοις μώλωψι και πανσθενουργόν, τω φρικτώ της μορφής δε διαπεφώνηκεν » ( Και νυν Δ΄. Ωδής ).
Ο ποιητής του υπέροχου τούτου τροπαρίου, με άφθαστη δεξιοτεχνία και με εμπνευσμένη λογοτεχνική φράση, που συγκλονίζει την ψυχή, παρουσιάζει τον Άδη, τον οποίο προσωποποιεί, να συναντά τον αναμάρτητο Αναστάντα Κύριον, τον σαρκωθέντα Λόγο, ο οποίος περιπολεί στο σκοτεινό εκείνο βασίλειο.
Αντικρύζοντάς τον, πικραίνεται βαθιά.. Διότι έβλεπε θέαμα πρωτόφαντο και εντελώς παράδοξο. Έβλεπε έναν άνθρωπο, που είχε θεωθεί. Έναν άνθρωπο, που ήταν κατάστικτος από τις πληγές του
Σταυρού, συγχρόνως όμως και παντοδύναμο κατά τη θεότητα.
Δεν έβλεπε απλή ψυχή, που να υπακούει στη δύναμή του, όπως των θνητών εκείνων, που κατέπινε προηγουμένως, αλλά ψυχή διαφορετική, θεοδύναμη, θεοδώρητη, ενωμένη άρρηκτα με τη θεότητα, να ακτινοβολεί τη λάμψη του άκτιστου Τριαδικού Φωτός.
Έβλεπε εξωτερικά μέν άνθρωπο, που έφερε τα ίχνη και τις κα-κώσεις φρικτού και επώδυνου θανάτου. Κατανοούσε όμως παράλληλα στον καταπληγωμένο παράδοξο επισκέπτη του, και τα σημεία της υπεραπείρου θεότητος, όπως επίσης, και μια παντοδύναμη και πανίσχυρη θεία ενέργεια, η οποία συγκλόνιζε και συνέθλιβε, τα απύθμενα σκοτεινά βάθη του. Και μπροστά σ’ αυτό το φοβερό θέαμα, συνταράχτηκε. Έμεινε εμβρόντητος. Έπεσε άφωνος. Νεκρός !
Και εμείς, τα μέλη της Εκκλησίας, οι πιστοί όλων των αιώνων, όσοι ένιωσαν τη λύτρωση και τη χαρά της Αναστάσεως, με βαθειά κατάνυξη, ταπεινή πίστη και άγιο ενθουσιασμό, αναφωνούμε : « Δόξα σοι, ο Θεός ημών, Δόξα σοι ! ».
Θεμέλιο η Ανάσταση. Και αυτή η Ανάσταση του Χριστού, είναι βασική προϋπόθεση, για δύο πράγματα :
Για την αλήθεια των λόγων μας και για την ανάσταση όλων των νεκρών.
Εάν δεν αναστήθηκε ο Χριστός, το λόγια μας είναι μάταια και η πίστη στον ίδιο το Χριστό, είναι άχρηστη.
Εάν δεν αναστήθηκε ο Χριστός, τότε ούτε και οι νεκροί θ’ αναστηθούν.
Ο Παύλος στους στίχους 12 – 19, παρουσιάζει μια θαυμαστή συλλογιστική. Με το υποθετικό « ε ά ν » εισάγει ωραιότατους συλλογισμούς, που έχουν μια ωραία αλληλουχία κι ο καθένας είναι, ένα επιχείρημα λογικό.
Ας δούμε μερικά από αυτά τα « ε ά ν » του Παύλου :
- Αν λένε ότι ο Χριστός αναστήθηκε απ’ τους νεκρούς, πώς ισχυρίζονται ότι η ανάσταση νεκρών δεν υπάρχει ;
- Αν δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών, ούτε ο Χριστός έχει αναστηθεί.
- Αν ο Χριστός δεν αναστήθηκε, τότε τα λόγια μας, είναι χωρίς περιεχόμενο και η πίστη μας χωρίς θεμέλια.
- Αν ο Χριστός δεν αναστήθηκε, τότε εμείς οι Απόστολοι, είμαιστε απατεώνες.
- Αν δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών, τότε εμείς είμαστε τα μεγαλύτερα κορό`ι`δα, γιατί χάνουμε κι’ αυτή τη ζωή και την άλλη.
Απ’ το νέο Αδάμ, κληρονομούμε τη ζωή. Ύστερα απ’ τα υποθετικά « ε ά ν », ο Παύλος βγάζει το μεγαλειώδες συμπέρασμα :
« Νυνί δέ Χριστός εγήγερται εκ νεκρών, απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο » ( στ. 20 ).
Ο Χριστός, είναι βέβαιο ότι αναστήθηκε, και η Ανάστασή Του, είναι η α π α ρ χ ή. Όπως στους καρπούς της γής υπάρχουν μερικοί που βγαίνουν πρώτοι, οι λεγόμενοι πρώιμοι, έτσι και ο Χριστός, είναι ο πρώιμος καρπός της Αναστάσεως. Θα έρθει η ώρα, που θα ωριμάσει η ανάσταση για όλους τους ανθρώπους.
Η ανάσταση των νεκρών, θα γίνει λίγο πρίν απ’ τη Δευτέρα Παρουσία. Και θα γίνει α σ τ ρ α π ι α ί α. Όπως ανοιγοκλείνεις τα μάτια σου, σε τόση λίγη ώρα, θα γίνει η αλλαγή.
Θ’ αναστηθούν οι νεκροί και θα ντυθούν τα ρούχα της αφθαρσί-ας και της αθανασίας.
Θ’ ακούσουν τις σάλπιγγες και θα ξυπνήσουν.
Να η μεγαλειώδης στιγμή της μεγάλης αλλαγής, όπως μας την περιγράφει ο Παύλος :
« Εν ατόμω, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι. Σαλπίσει γάρ, και οι νεκροί εγερθήσονται άφθαρτοι, και ημείς αλλαγησόμεθα » ( Στ΄. 52 ).
Θα εξαφανιστεί τελείως ο θ ά ν α τ ο ς. Τότε πιά, δεν θα υπάρχει θάνατος. Αν τώρα χρησιμοποιείται σαν χωρισμός της ψυχής απ’ το σώμα και σαν γέφυρα που μας οδηγεί στην άλλη ζωή, τότε δεν θα υπάρχει. Τα σώματα θα έχουν ενωθεί με τις ψυχές. Θα έχει αφαιρεθεί το κεντρί του θανάτου, η αμαρτία. Και έτσι, θα καταργηθεί ολότελα ο θάνατος. Και τότε, θα εφαρμοστεί τέλεια αυτό που λέει ο Προφήτης Ησα`ί`ας : « Πού σου θάνατε το κέντρον ; Πού σου Άδη το νίκος » ; ( Στ΄. 55 ).
Ο Χριστός πέθανε και αναστήθηκε. Κι’ εμείς θα πεθάνουμε και θ’ αναστηθούμε. Με μια διαφορά : Ο Χριστός ΜΙΑ φορά πέθανε και ΜΙΑ φορά αναστήθηκε. Εμείς, δ υ ό φ ο ρ έ ς π ε θ α ί ν ο υ μ ε και δ υ ό φ ο ρ έ ς π ρ έ π ε ι ν’ α ν α σ τ η θ ο ύ μ ε.
Ο ένας θάνατος, είναι ο θάνατος της αμαρτίας, που μας χωρίζει από το Θεό. Ο άλλος θάνατος, είναι ο φυσικός, που χωρίζει την ψυχή απ’ το σώμα.
Η μια ανάσταση, είναι η απαλλαγή μας απ’ την αμαρτία. Η άλλη ανάσταση, είναι η κοινή ανάσταση όλων των σωμάτων.
Εδώ όμως, γεννιούνται μερικά ερωτήματα :
Ποιό απ’ τα δυό, είναι δυσκολώτερο ;
Το ν’ αναστηθεί ένας αμαρτωλός απ’ τον τάφο των παθών και ν’ αλλάξει ζωή, ή το ν’ αναστηθεί το νεκρό σώμα ;
Ποια απ’ τις δυό αυτές αναστάσεις, είναι η δυσκολώτερη ;
Ασφαλώς η πρώτη. Η δεύτερη, είτε το θέλει ο άνθρωπος είτε όχι, θα γίνει οπωσδήποτε. Όπως κανένας δεν τον ρώτησε όταν γεννήθηκε, έτσι κανένας δεν θα τον ρωτήσει κι’ όταν αναστηθεί. Ενώ η πρώτη ανάσταση για να γίνει, πρέπει να το θέλει ο ίδιος ο άνθρωπος.
Για να μην είναι λοιπόν δύσκολη η ανάσταση, χρειάζεται να γί-νουν πολλά σε διάφορους τύπους ανθρώπων :
- Να γίνει εγκρατής ο μέθυσος.
- Να γίνει πράος ο θυμώδης.
- Να γίνει ελεήμονας ο φιλάργυρος.
- Να γίνει σεμνός ο διεφθαρμένος.
- Να γίνει ήρεμος ο βλάσφημος.
- Να γίνει πιστός ο άπιστος.
- Να γίνει φιλάνθρωπος ο κλέφτης.
- Να γίνει άγιος ο αλήτης.
- Να γίνει ευεργετικός ο ληστής.
Αυτή η ανάσταση είναι δύσκολη, αλλά έχει γίνει σε πολλούς ανθρώπους. Οι περισσότεροι Άγιοι της Εκκλησίας μας, είναι αναστημένοι από τον τάφο της αμαρτίας. Είναι καρποί της ανάστασης, που λέγεται μ ε τ ά ν ο ι α.
Αφού λοιπόν έγινε η δύσκολη ανάσταση, δεν μπορεί να γίνει η άλλη, η ευκολώτερη, η ανάσταση των σωμάτων ;
Ο κόσμος όμως, περιμένει να δεί και τη δική μας ανάσταση.
Να ζήσουμε μια καινούργια ζωή. « Εν καινότητι ζωής περιπατήσωμεν » ( Ρωμ. 6, 4 ).
Ο Χριστός, είναι αυτή η ίδια η Ζ ω ή ε ν Τ ά φ ω !
Κι’ εμείς να το ξέρετε. Θα είμαστε η ζωή εν τάφω. Μέσα στον τάφο του σύγχρονου κόσμου, ανάμεσα σε μια γενιά πεθαμένη, ανάμεσα σε νέους που τους νέκρωσε η απιστία και τους μάρανε η διαφθορά, εμείς πρέπει να κινούμεθα σαν τα π α ι δ ι ά τ η ς Ζ ω ή ς. Ζωντανοί με το Ζ ω ν τ α ν ό.
Και να καλούμε στις προσευχές μας τον Ζωντανό Ιησού, να έρθει στον τάφο της σύγχρονης κοινωνίας, για ν’ αναστήσει όλους τους πνευματικά πεθαμένους.
Έλα, Κύριε Ιησού ! Είσαι η Ζ ω ή !
Σε ζητάνε οι άνθρωποι, που ζούνε το θάνατο της αμαρτίας.
Έλα, Κύριε Ιησού ! Είσαι η Χ α ρ ά !
Σε ζητάνε οι άνθρωποι, που ζούνε βυθισμένοι στη μελαγχολία.
Έλα, Κύριε Ιησού ! Σε περιμένουμε. Μην αργήσεις.
« Ε ν κ α ι ν ό τ η τ ι ζ ω ή ς π ε ρ ι π α τ ή σ ω μ ε ν » ( Ρωμ. Στ΄. 4 ).


ΕΚ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ
ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΟΥ
Τελευταία επεξεργασία απο Ιωαννίδης Δημήτριος την Δευτ 23 Μαρ 2009, 10:30:05, επεξεργάστηκε 1 φορές συνολικά.
Δημήτριος Ιωαννίδης
Άρχων Πρωτοψάλτης της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως
Ιωαννίδης Δημήτριος
 
Δημοσ.: 554
Εγγραφη: Τετ 21 Ιαν 2009, 11:47:12

Re: Διάφορα " εις οσμήν ευωδίας πνευματικής "

Δημοσίευσηαπό Ιωαννίδης Δημήτριος » Δευτ 23 Μαρ 2009, 10:10:46

ΟΔΗΓΟΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ

Το μικρό αυτό έντυπο που κρατάς αγαπητέ, δεν είναι μία πραγμα-τεία για το Μέγιστο και Ιερώτατο Μυστήριο της Μετανοίας – Εξομολογήσεως.
Προϋποθέτει μελέτη και γνώση παρομοίων διαφωτιστικών βιβλίων ή κειμένων, όπως και λύση σχετικών αποριών, έπειτα από συζήτηση με έμπειρα σ’ αυτά τα θέματα, πρόσωπα.
Είναι απλώς ένα σύντομο υ π ο μ ν η σ τ ι κ ό, για μία καλύτερη και πιο συγκεκριμένη π ρ ο ε τ ο ι μ α σ ί α, για το Ιερό Μυστήριο.
Ωστόσο, με δυό λόγια, πρέπει να ξέρεις πως η μεγαλύτερη επιστήμη, αλλά και η δυσκολότερη τέχνη, είναι να γνωρίσεις αληθινά τον εαυτό σου, αλλά και να μην τον στερήσεις από το μεγαλύτερο αγαθό, που πραγματικά διψά κάθε ανθρώπινη ψυχή.
Τη λύτρωση.
Αυτή τη λύτρωση, που χαρίζει μόνος ο Θεάνθρωπος Λυτρωτής.
Ο Ιησούς Χριστός, που ο ίδιος ίδρυσε και ενομοθέτησε σαν μοναδικό λυτρωτικό μέσο, στην Εκκλησία Του.
Τη Μετάνοια – Εξομολόγηση.
Γι’ αυτό, πρέπει να υπερπηδήσεις τα οποιοδήποτε και οσαδήποτε εμ-πόδια, που σου φράζουν το δρόμο προς το Ιερό Εξομολογητήριο. Εδώ, σε περιμένει με στοργή, ο αντιπρόσωπος του Χριστού, ο Πνευματικός, που σαν άνθρωπος, γνωρίζει να συμπαθεί και να κατανοεί, τους συναμαρτωλούς αδελφούς του.
Γι’ αυτό πέταξε μακρυά σου, κάθε σκέψη ντροπής ή φόβου.
Γιατί να ντραπείς ή να φοβηθείς, όταν η ψυχή σου πάσχει και υπο-φέρει από τις φοβερές συνέπειες της πολύμορφης αμαρτίας ;
Όταν όχι μιά, αλλά πολλές αρρώστιες σε βασανίζουν, απέφυγες ποτέ το γιατρό και το Νοσοκομείο από ντροπή ;
Αλλά πάλι, μην παρασυρθείς από μερικούς που ζητούν να τους διαβαστεί μια « Ευχή », χωρίς προηγούμενη Εξομολόγηση.
Όπου και όταν αυτό γίνεται, από άγνοια ή παράβαση, είναι φοβερή αμαρτία και θεομπαιξία.
Με πίστη λοιπόν και ειλικρίνεια, προχώρησε στο Ιερό Εξομολογητήριο, και να είσαι απόλυτα βέβαιος, πως η άπειρη αγάπη του Εσταυρωμένου Λυτρωτή, θα σε δεχθεί και θα σε απαλλάξει από το βάρος που σε πιέζει.
Εκείνος, είπε : « Δεύτε πρός με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμέ-νοι, καγώ αναπαύσω υμάς ».

Ε Σ Υ, Κ Α Ι Ο Θ Ε Ο Σ

1) Πιστεύεις στο Θεό, στην Αγία Τριάδα, στη Θεότητα του Χριστού και του Αγίου Πνεύματος ; Πιστεύεις στην Εκκλησία και τα Μυστήριά Της ;
Πιστεύεις ότι υπάρχει Παράδεισος και Κόλαση ;
2) Εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου πάντοτε και ιδιαίτερα στις δύσκολες περιστάσεις της ζωής σου στην Πρόνοια του Θεού ή απογοητεύεσαι και δείχνεις ολιγοπιστία ;
3) Μήπως στις θλίψεις, τις ασθένειες και τις δοκιμασίες της ζωής σου, γογγύζεις εναντίον του Θεού και χάνεις την πίστη και το θάρρος σου ;
4) Μήπως πιστεύεις στα Μέντιουμ, στις Χαρτορίχτρες, στους Αστρολόγους, στους Μάγους ή στις Μάγισσες, στη Χειρομαντεία, στις Καφετζούδες ;
Μήπως είπες σ’ άλλους να πιστεύουν και να καταφεύγουν σ’ αυτά ;
5) Μήπως πιστεύεις στις προλήψεις και δεισιδαιμονίες και θεωρείς σαν κακό σημάδι, το τρίξιμο των ξύλων, το βούισμα των αυτιών, το ούρλιασμα του σκύλου, τη συνάντηση του Ιερέως τη μαύρη γάτα ή το λεγόμενο ποδαρικό ;
6) Μήπως πιστεύεις στην τύχη ;
7) Κάνεις την προσευχή σου πρωί – βράδυ, όπως επίσης και στο τραπέζι ; Μήπως ντρέπεσαι να κάνεις το Σταυρό σου μπροστά στους άλλους, π. χ. στο εστιατόριο ή έξω από μια Εκκλησία που τυχαίνει να περνάς ;
8) Μελετάς την Αγία Γραφή, καθώς επίσης και διάφορα θρησκευτικά βιβλία ;
9) Εκκλησιάζεσαι τις Κυριακές και τις Μεγάλες Εορτές ;
10) Παρακολουθείς από την αρχή μέχρι το τέλος τη Θεία Λειτουργία ή πηγαίνεις αργά και φεύγεις πριν να τελειώσει ;
11) Στην Εκκλησία πηγαίνεις ντυμένος ( η ) με σεμνή ενδυμασία ; Προσέχεις να μη γελάς και να μη συζητάς με τους άλλους, έστω και αν τελείται Γάμος ή Βάπτιση ;
12) Μήπως εμποδίζεις από τον Εκκλησιασμό το ( τη ) σύζυγό σου, τα παιδιά σου ή λες στους γνωστούς σου να μην πηγαίνουν στην Εκκλησία ;
13) Κοινωνείς τακτικά ή μια φορά το χρόνο και αυτή χωρίς να εξομολογηθείς ;
14) Μήπως ορκίζεσαι χωρίς λόγο ή και ψεύτικα και δεν ετήρησες τον όρκο που έδωσες ή το τάξιμο ;
15) Μήπως βλασφημείς το όνομα του Χριστού, της Παναγίας και των άλλων Αγίων μας ;
16) Νηστεύεις, εάν δεν έχεις σοβαρούς λόγους υγείας, τις Τετάρτες και Παρασκευές και τις Τεσσαρακοστές ;
17) Μήπως πετάς θρησκευτικά βιβλία ή περιοδικά σε ακάθαρτους τόπους ;

ΕΣΥ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ

1) Μήπως έχεις μίσος και αντιπάθεια εναντίον κάποιου που σου έκανε κακό ή σε έβρισε πάνω στο θυμό του ;
2) Μήπως είσαι καχύποπτος και χωρίς αιτία υποπτεύεσαι τους γύρω σου, ότι δήθεν μιλούν για σένα, ότι δεν σε θέλουν, ότι δεν σε αγαπούν ή ότι δεν σε συμπαθούν ;
3) Μήπως ζηλεύεις και στεναχωριέσαι για την πρόοδο, την ευτυχία, την ομορφιά και τα αγαθά των άλλων ;
4) Μήπως μένεις ασυγκίνητος μπροστά στη δυστυχία και την ανάγκη του πλησίον σου ;
5) Στις συναλλαγές σου με τους άλλους ( συνεταίρους, συνεργάτες ή πελάτες ) είσαι τίμιος, ευθύς, ειλικρινής και ακέραιος ;
6) Μήπως συκοφάντησες ή κατηγόρησες το συνάνθρωπό σου ;
7) Μήπως ειρωνεύεσαι και χλευάζεις τους ευσεβείς εκείνους που νηστεύουν και αγωνίζονται να ζούν Χριστιανική ζωή ;
Ή και εκείνους που έχουν φυσικά ή πνευματικά ελαττώματα ;
8) Ενώ άκουσες κάποια πληροφορία ή κατηγορία εναντίον άλλου, μήπως τη μετέδωσες και έβλαψες έστω και άθελά σου, την υπόληψη και την τιμή του συνανθρώπου σου ;
9) Μήπως κατακρίνεις τη συμπεριφορά, τις πράξεις, τα σφάλματα ή ελαττώματα των άλλων, όταν απουσιάζουν, έστω και αν είναι αλήθεια αυτά που λες ;
10) Μήπως καταράστηκες κάποιον που σου έκανε κακό ή και τον εαυτό σου τον ίδιο, σε δύσκολες περιστάσεις της ζωής σου ή την ώρα και τη στιγμή που γεννήθηκες ;
11) Μήπως στέλνεις τους άλλους στο « Διάβολο » ή εύχεσαι να πάθουν κακό, ή τους « μουντζώνεις » ;
12) Σέβεσαι τους γονείς σου ; Τους φροντίζεις ; Ανέχεσαι, αν έχουν τις γεροντικές αδυναμίες τους ; Τους βοηθάς στις σωματικές και πνευματικές τους ανάγκες ; Φροντίζεις να εκκλησιάζονται και να κοινωνούν τακτικά ; Μήπως τους έχεις εγκαταλείψει άστοργα ;
13) Μήπως παρέσυρες τους γονείς σου και έγραψαν σε σένα πιο πολλή περιουσία και έτσι αδίκησες τ’ αδέλφια σου ;
14) Μήπως επάνω στο θυμό σου εκτύπησες κανένα με τα χέρια ή έθιξες με τα λόγια ;
15) Εκτελείς συνειδητά το επάγγελμά σου ή την αποστολή σου ;
16) Μήπως κλέβεις ; Μήπως παρακίνησες ή βοήθησες άλλον να κλέψει ή δέχτηκες να καλύψεις τον κλέφτη ή πήρες εν γνώσει σου κλεμμένα πράγματα ;
17) Μήπως είσαι αγνώμων και αχάριστος προς τον Θεό και γενικά προς τους ευεργέτες σου ;
18) Μήπως κάνεις κακές παρέες και αμαρτωλές συναναστροφές ; Μηπως έσπρωξες κανέναν, είτε με λόγια είτε με το παράδειγμά σου, στην αμαρτία ;
19) Μήπως έχεις κάνει πλαστογραφία ; Μήπως έχεις καταχραστεί το Δημόσιο ; Μήπως δανείστηκες χρήματα ή άλλα αντικείμενα και δεν τα έχεις επιστρέψει ;
20) Μήπως έκανες ποτέ φόνο, με οποιονδήποτε τρόπο ;
21) Μήπως ανακατεύεσαι στη ζωή των άλλων ή στη δουλειά τους ή στην οικογένειά τους και γίνεσαι πρόξενος τσακωμών και ανωμαλιών ;
22) Ελεείς τους φτωχούς, τα ορφανά, τους γέροντες, τους πολυτέκνους ή τις φτωχές οικογένειες που γνωρίζεις ;

Ο ΕΑΥΤΟΣ ΣΟΥ

1) Μήπως είσαι προσκολλημένος στην ύλη και τα επίγεια αγαθά ;
2) Μήπως είσαι φιλάργυρος και φιλοχρήματος ;
3) Μήπως είσαι πλεονέκτης ;
4) Μήπως είσαι σπάταλος ; Θυμάσαι να δίνεις στους φτωχούς, αυτά που σου περισσεύουν ;
5) Μήπως έχεις μεγαλομανία ;
6) Μήπως σου αρέσει να επιδεικνύεσαι δείχνοντας τα ρούχα σου, τα πλούτη σου, τις επιτυχίες σου ή τους βαθμούς των παιδιών σου ;
7) Μήπως επιδιώκεις το θαυμασμό και τη δόξα των άλλων ανθρώπων ;
8) Δέχεσαι ευχαρίστως τους επαίνους και θέλεις οι άλλοι να σε κολακεύουν, να λένε ότι σαν και σένα δεν υπάρχει άλλος ;
9) Θίγεσαι όταν σου υποδεικνύουν τα σφάλματά σου και πικραίνεσαι όταν σε ελέγχουν και σε παρατηρούν οι μεγαλύτεροί σου ;
10) Μήπως είσαι πείσμων, ισχυρογνώμων, εγωιστής, υπερήφανος και ατομιστής ; Πρόσεξε τα αμαρτήματα αυτά, γιατί η διάγνωσή τους, είναι δύσκολη.
11) Μήπως χαρτοπαίζεις, έστω και άνευ χρημάτων, με πρόσωπα του σπιτιού σου ή συγγενικά « για να σκοτώσεις την ώρα σου », όπως λένε μερικοί ;
12) Μήπως έχεις μολύνει το σώμα σου και την ψυχή σου με σαρκικά αμαρτήματα ;
13) Μήπως παρακολουθείς από την τηλεόραση ή τον κινηματογράφο, βρώμικα θεάματα :
14) Μήπως διαβάζεις αισχρά βιβλία και περιοδικά ;
15) Μήπως σκέφτηκες ποτέ να αυτοκτονήσεις ;
16) Μήπως είσαι κοιλιόδουλος ;
17) Μήπως είσαι τεμπέλης, αμελής ή ράθυμος ;
18) Μήπως εκφράζεσαι με λέξεις απρεπείς, αισχρές, υβριστικές, είτε χάριν αστειότητος είτε για να βρίσεις και να εξευτελίσεις κάποιον ;
19) Έχεις πνεύμα αυταπαρνήσεως ;
20) Διώχνεις από το μυαλό σου τις κακές σκέψεις που έρχονται να μολύνουν την καρδιά σου ;
21) Προσέχεις τα μάτια σου, να μην περιεργάζονται προκλητικές εικόνες ή πρόσωπα ;
22) Προσέχεις τα αυτιά σου να μην ακούν άπρεπα πράγματα ;
23) Μήπως ντύνεσαι άσεμνα ; Αν είσαι γυναίκα, μήπως ντύνεσαι ανδρικά ή με ρούχα προκλητικά και σκανδαλίζεις με την εμφάνισή σου και μάλιστα μπαίνεις έτσι και σε χώρους Ιερούς ; Αν είσαι άνδρας, μήπως έχεις έξαλλη εμφάνιση ;
24) Μήπως χορεύεις έξαλλους και αμαρτωλούς χορούς ; Μήπως τραγουδάς ή ακούς αισχρά τραγούδια ;
25) Μήπως είσαι μέθυσος ;
26) Μήπως καπνίζεις ; Το κάπνισμα φθείρει την πολύτιμη υγεία μας, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί αμαρτωλή σπατάλη.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΖΥΓΟΥΣ

1) Διατηρείτε τη συζυγική πίστη ; Είναι φοβερό, όταν ο ένας από τους συζύγους δημιουργεί παράνομες σχέσεις.
2) Μήπως ο ένας από τους δύο προσέβαλε ή ελύπησε τον άλλον ενώπιον άλλων ή και ιδιαιτέρως ;
3) Μήπως δεν ανέχεστε τις τυχόν αδυναμίες ο ένας του άλλου ; Μηπως δείχνετε σκληρότητα ;
4) Μήπως εσύ ο σύζυγος προτρέπεις τη σύζυγό σου να ακολουθεί κατά γράμμα τη μόδα και κάθε τι που είναι εξωφρενικό και αντίθετο προς το Νόμο του Θεού ; Μήπως εσύ η σύζυγος παρασύρεις το σύζυγό σου σε διασκεδάσεις, απαιτείς να σου δίνει τα μέσα για ν’ ακολουθείς τη μόδα και την κοσμική ζωή ;
5) Σκέπτεστε τον αγώνα που έχει ο ένας έξω από το σπίτι και ο άλλος μέσα σ’ αυτό, ώστε να βοηθάτε ο ένας τον άλλον σ’ αυτόν τον αγώνα, ξεκουράζοντας ο ένας τον άλλον σωματικά ;
6) Ως σύζυγος, μήπως έχεις μερικές φορές υπερβολικές αξιώσεις, οι οποίες είναι εξευτελιστικές για τις συζυγικές σχέσεις ; Κάνετε εγκράτεια κατά τις Κυριακές, τις Εορτές και τις ημέρες των Νηστειών γενικά ;
7) Μήπως δεν αφήνεις την ( τον ) σύζυγό σου να πηγαίνει στην Εκκλησία ή σε θρησκευτικές συγκεντρώσεις και ομιλίες ;
8) Τα παιδιά σας, τα ανατρέφετε « εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου » ;
9) Τα οδηγείτε στην Εκκλησία, στην Ιερά Εξομολόγηση, τη συχνή Θεία Κοινωνία, το Κατηχητικό ; Τα διδάσκετε με τα λόγια και με το παράδειγμά σας στην αρετή ; Τα μάθατε να προσεύχονται το πρωί, το βρά-δυ, όπως και στο φαγητό, με προσοχή και ευλάβεια ;
10) Προσέχετε τι διαβάζουν ; Φροντίζετε να τους παίρνετε βιβλία και περιοδικά Εθνικοθρησκευτικού περιεχομένου ;
11) Προσέχετε με ποιους συναναστρέφονται και ποιους έχουν φίλους ;
12) Μήπως τα οδηγείτε σε θεάματα αμαρτωλά και τα αφήνετε να παρακολουθούν απεριόριστα και ενεξέλεγκτα τηλεόραση ;
13) Τα διδάσκετε την ταπεινοφροσύνη και προσέχετε να ντύνονται σεμνά ;
14) Μήπως τα καταριέστε όταν σας πικραίνουν ; Μήπως τα στέλνετε στον « Διάβολο » ;
15) Μήπως έχετε κάνει εκτρώσεις ή αποφεύγετε να κάνετε παιδιά ;
16) Μήπως αδικήσατε τα παιδιά σας κατά τη διανομή της περιουσίας σας ;
17) Συ ο σύζυγος, μήπως νομίζεις ότι το καθήκον της ανατροφής και της μορφώσεως των παιδιών σας, ανήκει μόνο στη σύζυγο ; Γνωρίζεις ότι έχεις και σύ καθήκον να νουθετείς, να τα διαβάζεις και να τα απασχολείς, για να ξεκουράζεις τη σύζυγό σου, αλλά και για να νοιώθουν και αυτά, την παρουσία σου, ώστε να συγκρατούνται και να μην παρασύρονται στο κακό ;
18) Μήπως τα μουντζώνετε και τα μαλώνετε με άπρεπες λέξεις ;
19) Ο κάθε ένας από σας, αγαπά και τιμά τους γονείς του άλλου ; Μη-πως επεμβαίνουν οι γονείς και οι συγγενείς σας στην οικογένειά σας και γίνονται αιτία να δημιουργούνται διχόνοιες και παρεξηγήσεις με-ταξύ σας ;
20) Μήπως επεμβαίνετε στην οικογένεια του παιδιού σας ;
21)Μήπως ο ( η ) σύζυγός σας είναι βλάσφημος ; Κάντε υπομονή και αγωνιστείτε για να κόψει την καταραμένη αυτή συνήθεια.

ΑΓΑΠΗΤΕ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΔΕΛΦΕ

Βλέπεις πόσα πράγματα έχεις να σκεφτείς ;
Και πόσα ακόμα θα ανακαλύψεις, όταν μείνεις μόνος σου και θελήσεις να κρίνεις και να ψάξεις βαθιά τον εαυτό σου !
Μην αμελήσεις να το κάνεις. Αυτή είναι η μεγαλύτερη βοήθεια που μπορείς και πρέπει να προσφέρεις στον εαυτό σου και στους άλλους.
Σου εύχομαι ο Πανάγαθος Θεός, να σε φωτίσει και να σε δυναμώσει στον ανηφορικό, αλλά ωραίο αυτό δρόμο, που περνά απ’ το Ιερό Εξομολογητήριο και οδηγεί κατ’ ευθείαν στον Ουρανό και μέσα στην πλατειά αγκαλιά του Σωτήρα Χριστού μας.


ΕΚ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ
ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΟΥ
Τελευταία επεξεργασία απο Ιωαννίδης Δημήτριος την Δευτ 23 Μαρ 2009, 10:30:36, επεξεργάστηκε 1 φορές συνολικά.
Δημήτριος Ιωαννίδης
Άρχων Πρωτοψάλτης της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως
Ιωαννίδης Δημήτριος
 
Δημοσ.: 554
Εγγραφη: Τετ 21 Ιαν 2009, 11:47:12

Re: Διάφορα " εις οσμήν ευωδίας πνευματικής "

Δημοσίευσηαπό Ιωαννίδης Δημήτριος » Δευτ 23 Μαρ 2009, 10:26:05

ΠΕΡΙ ΝΗΣΤΕΙΑΣ

1) Τά παντοειδή εδέσματα, διηρέθησαν υπό τών τά πάντα καλώς διαταξαμένων Θείων Πατέρων, εις έξ βαθμίδας, αποτελούσας τήν κατωτέρω κλίμακα :
α) Κατάλυσις κρέατος.
β) Κατάλυσις τυρού.
γ) Κατάλυσις ιχθύος.
δ) Κατάλυσις ελαίου.
ε) Κατάλυσις οίνου, καί
στ) Ξηροφαγία.
Τούτων η πρώτη βαθμίς τού κρέατος, περιλαμβάνει πάντα τά διά κρέατος παρασκευαζόμενα φαγητά, εν αίς δ’ ημέραις γίνεται κατάλυσις κρέατος, επιτρέπεται καί εις πάντα τά κατώτερα τούτου κατάλυσις, ήτοι εις τυρόν, ιχθύς, έλαιον καί οίνον.
Η δευτέρα βαθμίς τού τυρού, περιλαμβάνει τόν τυρόν, τό γάλα, τά ωά, τό βούτυρον καί πάντα τά δι’ αυτών παρασκευαζόμενα, εν αίς δ’ ημέραις διατάσσεται κατάλυσις τυρού, κρέας μεν ούκ εσθίομεν, πάντων δέ τών κατωτέρων, ήτοι ιχθύος, ελαίου καί οίνου κατάλυσις γίνεται.
Η τρίτη βαθμίς τού ιχθύος, περιλαμβάνει πάντα τά δι’ αυτού παρασκευαζόμενα εδέσματα. Όταν δέ γίνεται κατάλυσις ιχθύος, απαγορεύεται μέν η τού κρέατος καί τυρού, επιτρέπεται δέ η τών κατωτέρων, ήτοι τού ελαίου καί οίνου.
Η τετάρτη βαθμίς τού ελαίου, περιλαμβάνει πάντα τά δι’ αυτού παρασκευαζόμενα, επιτρεπομένης δέ τής καταλύσεως εις έλαιον, συνεπάγεται καί η εις οίνον κατάλυσις, ουχί όμως καί είς τί τών ανωτέρων, ήτοι ιχθύος, τυρού καί κρέατος.
Η πέμπτη βαθμίς τού οίνου, περιλαμβάνει τήν εν τή τραπέζη μετρίαν πόσιν τού οίνου. Όταν δέ εις οίνον μόνον διατάσσηται κατάλυσις, απαγορεύεται πάσα ανωτέρα βαθμίς, ήτοι τό έλαιον, ιχθύες, τυρός καί κρέας.
Η έκτη τέλος βαθμίς τής ξηροφαγίας, δηλοί τήν διατροφήν ημών, διά μόνον άρτον σύν άλατι καί λαχάνοις.
Δεί γινώσκειν ότι η τού κρέατος κατάλυσις, μόνον τοίς λα`ι`κοίς επιτρέπεται. Τοίς μοναχοίς, τό κρέας όλως απαγορεύεται.
Διό καί εν αίς ημέραις τό κρέας επιτρέπεται, οι μοναχοί μέχρι τής βαθμίδος τού τυρού καταλύουσι, ώσπερ παρέδωσαν οι Θείοι Πατέρες.
2) Τέσσαρες εισίν αι νηστείαι τού όλου Ενιαυτού, αι διά τού κοινού ονόματος Τεσσαρακοστή γνωσταί.
α) Η Αγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, αρχομένη από τής Δευτέρας μετά τήν Κυριακήν τής Τυρινής, καί λήγουσα τώ Αγίω καί Μεγάλω Σαββάτω.
β) Η νηστεία τού τεσσαρακονθημέρου τών Χριστουγέννων, αρχομένη από τής 15 Νοεμβρίου καί λήγουσα τήν 24 Δεκεμβρίου.
γ) Η νηστεία τών Αγίων Αποστόλων, αρχομένη από τής Δευτέρας μετά τήν Κυριακήν τών Αγίων Πάντων, καί λήγουσα τήν 28 Ιουνίου συμπεριλαμβανομένης καί ταύτης.
δ) Η νηστεία τού δεκαπενθημέρου τής Κοιμήσεως τής Θεοτόκου, αρχομένη από τής 1 Αυγούστου καί λήγουσα τήν 14 τού αυτού, συμπεριλαμβανομένης καί ταύτης.
3) Η εν τή Αγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή τηρουμένη νη- στεία εστίν η επομένη :
Τή Δευτέρα καί τή Τρίτη τής Α΄. εβδομάδος, ήτις καί Καθαρά καλείται, ούχ ιστώμεν τράπεζαν όλως μένοντες νήστεις, με-χρι τής Τετάρτης εσπέρας, ότε μετά τήν απόλυσιν τής Προηγιασμένης, εσθίομεν ξηροφαγίαν.
Από δέ τής Πέμπτης τής Α΄. εβδομάδος μέχρι τού Σαββάτου τού Λαζάρου, εξαιρέσει τών Σαββάτων καί Κυριακών, καθ’ εκάστην γίνεται ξηροφαγία. Ιστώμεν δέ άπαξ μόνον τής ημέρας τράπεζαν, εσθίοντες μετά τήν τού εσπερινού απόλυσιν.
Τά Σάββατα καί τάς Κυριακάς, κατάλυσις οίνου καί ελαίου, καί τράπεζα δίς τής ημέρας.
Τή Τετάρτη δέ πρό τού Μεγάλου Κανόνος, ως καί τή Παρασκευή τής αυτής εβδομάδος πρό τού Ακαθίστου, ξηροφαγία μεν καί τράπεζα άπαξ τής ημέρας, πλήν κατάλυσις οίνου μόνου, διά τόν κόπον τής γενομένης αγρυπνίας.
Τό Σάββατον τού Λαζάρου, κατάλυσις οίνου καί ελαίου, καί τράπεζα δίς τής ημέρας.
Τήν Κυριακήν των Βα`ί`ων, κατάλυσις ιχθύος, και τράπεζα δίς της ημέρας.
Τήν Μεγάλην Δευτέραν, Μεγάλην Τρίτην καί Μεγάλην Τετάρτην, ξηροφαγία καθ’ εκάστην, καί τράπεζα άπαξ τής ημέρας.
Τήν Μεγάλην Πέμπτην, κατάλυσις οίνου καί ελαίου, καί τράπεζα άπαξ τής ημέρας.
Τήν Μεγάλην Παρασκευήν, ούχ ιστώμεν όλως τράπεζαν, διαμένοντες νήστεις δι’ όλης τής ημέρας.
Τό Μέγα Σάββατον, ξηροφαγία καί μόνον άπαξ τής ημέρας, εσπέρας δηλαδή, μετά τήν απόλυσιν τής Λειτουργίας.
4) Εν τή νηστεία τών Χριστουγέννων, νηστεύομεν ούτω :
Τή πρώτη ημέρα, ήτοι τή 15 Νοεμβρίου, εάν τύχη εν οιαδήποτε άλλη ημέρα πλήν Σαββάτου καί Κυριακής, ξηροφαγία καί τράπεζα άπαξ τής ημέρας μετά τήν απόλυσιν τού εσπερινού.
Ωσαύτως μετά τήν πρώτην ημέραν, εν εκάστη Δευτέρα, Τε-τάρτη καί Παρασκευή, ξηροφαγία. Καί ει μέν εν αυταίς ψάλλεται « Αλληλούια », ιστώμεν ενάτην καί εσθίομεν άπαξ τής ημέρας, μετά τήν απόλυσιν τού εσπερινού, είτε γίνεται τό πρωί λειτουργία, είτε μή. Εάν δέ, ψάλλεται « Θεός Κύριος », ούκ έστι δέ Μεγάλη Δοξολογία, γίνεται μέν ξηροφαγία, πλήν τράπεζα δίς τής ημέρας.
Εκάστην δέ Τρίτην καί Πέμπτην, κατάλυσις οίνου καί ελαίου, καί τράπεζα δίς τής ημέρας.
Τά δέ Σάββατα καί τάς Κυριακάς τής νηστείας ταύτης, κατάλυσις ιχθύος, καί τράπεζα δίς τής ημέρας.
Όταν αι Μεγάλαι Ώραι τής παραμονής τών Χριστουγέννων ψάλλωνται τήν 22 ή τήν 23 Δεκεμβρίου, εν ταύτη τή ημέρα ιστώμεν ενάτην, εσθίοντες άπαξ τής ημέρας ξηροφαγίαν.
Τήν 24 Δεκεμβρίου, παραμονή τών Χριστουγέννων, ει τύχοι εκτός Σαββάτου καί Κυριακής, ιστώμεν ενάτην καί εσθίομεν εσπέρας μόνον εν ξηροφαγία, πίνοντες καί οίνον διά τόν κό-πον τής αγρυπνίας. Ει δέ εστί Σάββατον ή Κυριακή, τό πρωί μετά τήν απόλυσιν τής λειτουργίας, ούκ εισερχόμεθα εις τήν τράπεζαν, αλλά καθήμενοι εν τή Εκκλησία, λαμβάνομεν πα-ρά τού κελλαρίτου ανά έν κλάσμα μέτριον άρτον καί ανά 6 ισχάδων ή φοινίκων καί από ενός ποτηρίου οίνου. Τό δέ εσπέρας, μετά τήν απόλυσιν τού εσπερινού, εισερχόμεθα εις τήν τράπεζαν εσθίοντες έλαιον καί οίνον.
5) Εν τή νηστεία τών Αγίων Αποστόλων, ούτω νηστεύομεν :
Εκάστην Δευτέραν, Τετάρτην καί Παρασκευήν, γίνεται ξηρο-φαγία. Καί ει μέν εστιν εν αυταίς « Αλληλούια », εσθίομεν ά-παξ τής ημέρας μετά τήν τού εσπερινού απόλυσιν. Ει δέ εστί « Θεός Κύριος », γίνεται μέν ξηροφαγία ( μή ούσης Μεγάλης Δοξολογίας ), πλήν εσθίομεν δίς τής ημέρας.
Εκάστην Τρίτην καί Πέμπτην, κατάλυσις οίνου καί ελαίου καί τράπεζα δίς τής ημέρας.
Έκαστον Σάββατον καί εκάστην Κυριακήν, κατάλυσις ιχθύος καί τράπεζα δίς τής ημέρας.
6) Εν τή νηστεία τού Αυγούστου τή δεκαπενθημέρω, νηστεύομεν ούτω :
Εκάστην Τετάρτην καί Παρασκευήν ξηροφαγία καί τράπεζα δίς τής ημέρας.
Εκάστην Δευτέραν, Τρίτην, Πέμπτην, Σάββατον καί Κυριακήν, κατάλυσις οίνου καί ελαίου, καί τράπεζα δίς τής ημέρας.
7) Πλήν τών ανωτέρω τεσσάρων νηστειών, καθ’ άς η νηστεία τηρείται εν συνεχεία τών ημερών αυτών, οι Θείοι Απόστολοι ώρισαν καί τήν επομένην :
Εκάστην Τετάρτην καί Παρασκευήν τού όλου Ενιαυτού, ξηροφαγία καί τράπεζα δίς τής εβδομάδος.
Τάς λοιπάς ημέρας τής εβδομάδος, ήτοι Δευτέραν, Τρίτην, Πέμπτην, Σάββατον καί Κυριακήν, κατάλυσις εις πάντα καί τράπεζα δίς τής εβδομάδος.
8) Κατά τό δωδεκαήμερον, ήτοι από τής 25 Δεκεμβρίου μέχρι τής 4 Ιανουαρίου συμπεριλαμβανομένης καί ταύτης, ωσαύτως καί τήν 6 Ιανουαρίου εν τή εορτή τών Θεοφανείων, γίνεται κατάλυσις εις πάντα, καί εν αυταίς έτι ταίς Τετάρταις καί Παρασκευαίς, ταίς εντός τού δωδεκαημέρου ούσαις, τράπεζα δέ, δίς τής ημέρας.
Τή δέ 5 Ιανουαρίου, παραμονή ούση τών Φώτων, ει μέν τύχοι εκτός Σαββάτου καί Κυριακής, τηρείται νηστεία καί ιστώμεν ενάτην εσθίοντες μετά τήν απόλυσιν τού εσπερινού ξηροφαγίαν, πίνοντες δέ καί οίνον διά τόν κόπον τής αγρυπνίας. Ει δέ τύχοι εν Σαββάτω ή Κυριακή, τό μέν πρωί μετά τήν απόλυσιν τής λειτουργίας ούκ εισερχόμεθα εις τήν τράπεζαν, αλλ’ εν τή Εκκλησία καθήμενοι λαμβάνομεν παρά τού κελλαρίτου, ανά έν κλάσμα μέτριον άρτου καί ολίγας ισχάδας πίνοντες καί από έν ποτήριον οίνου, τό δέ εσπέρας μετά τήν απόλυ-σιν τού εσπερινού, εισερχόμεθα εις τήν τράπεζαν, ένθα γίνεται κατάλυσις οίνου καί ελαίου.
Εν δέ τήν 4 ή τήν 3 Ιανουαρίου, όταν μία εξ αυτών τύχη εν Παρασκευή, ότε εν ταύτη αναγινώσκονται αι Μεγάλαι Ώραι τών Θεοφανείων, ου νηστεύομεν μέν, αλλ’ ιστώμεν ενάτην ε-σθίοντες άπαξ τής ημέρας μετά τήν απόλυσιν τού εσπερινού, καταλύοντες εις πάντα.
9) Εν τή εβδομάδι από τής Κυριακής τού Τελώνου καί Φαρισαίου, μέχρι τής Κυριακής τού Ασώτου, τή καί προφωνησίμω καλουμένη, γίνεται καθ’ εκάστην καί εν αυτή τή Τετάρτη καί τή Παρασκευή, κατάλυσις εις πάντα καί τράπεζα δίς τής ημέρας.
Τούτ’ αυτό γίνεται καί εν τή εβδομάδι τής Πεντηκοστής, ήτοι από τής Κυριακής τής Πεντηκοστής, μέχρι τής Κυριακής τών Αγίων Πάντων.
10) Εν τή εβδομάδι τής Απόκρεω, ήτοι από τής Κυριακής τού Ασώτου μέχρι τής Κυριακής τής Απόκρεω, γίνεται κατάλυσις εις πάντα καί τράπεζα δίς τής ημέρας, πλήν τής Τετάρτης καί τής Παρασκευής αυτής, εν αίς ξηροφαγία, τράπεζα δέ, δίς τής ημέρας.
11) Εν τή εβδομάδι τής Τυρινής, ήτοι από τής Δευτέρας μετά τήν Κυριακήν τής Απόκρεω άχρι τής Κυριακής τής Τυρινής, καθ’ εκάστην γίνεται κατάλυσις τυρού καί ωών, κρέατος δέ, απέχομεν. Καί εν μέν τή Τετάρτη καί Παρασκευή, ιστώμεν ενάτην καί εσθίομεν άπαξ τής ημέρας μετά τήν απόλυσιν τού εσπερινού, καταλύοντες εις τυρόν καί ωά. Εν δέ ταίς λοιπαίς ημέραις, τράπεζα δίς τής ημέρας.
12) Τη εβδομάδι τής Διακαινησίμου, ήτοι από τής Κυριακής τού Πάσχα μέχρι τού Σαββάτου, καθ’ εκάστην καί αυτή τή Τετάρτη καί Παρασκευή, κατάλυσις εις πάντα, καί τράπεζα δίς τής ημέρας.
13) Τήν 14 Σεπτεμβρίου, εορτή τής Υψώσεως τού Σταυρού, εν οία ημέρα τύχη, είτε Σαββάτω, είτε Κυριακή, είτε εν άλλη τινί, γίνεται κατάλυσις μόνου οίνου καί ελαίου, τράπεζα δέ, δίς τής ημέρας.
14) Ωσαύτως τήν 29 Αυγούστου, μνήμη τής τού Προδρόμου εορτής, εν οία ημέρα τής εβδομάδος τύχη, γίνεται κατάλυσις μόνου οίνου καί ελαίου, τράπεζα δέ, δίς τής ημέρας.
15) Εν ταίς Θεομητορικαίς εορταίς, τής Γεννήσεως τής Θεοτόκου, τών Εισοδίων, τού Ευαγγελισμού, τής Υπαπαντής καί τής Κοιμήσεως, ει μέν τύχωσιν εκτός νηστείας, γίνεται κατάλυσις ιχθύος καί τράπεζα δίς τής ημέρας. Πλήν τού Ευαγγελισμού, εν ή ει μέν τύχοι εν Σαββάτω ή Κυριακή, γίνεται κατάλυσις ιχθύος καί τράπεζα δίς τής ημέρας. Ει δέ τύχοι εν άλλη τής εβδομάδος ημέρα, γίνεται μέν κατάλυσις ιχθύος, εσθίομεν όμως άπαξ τής ημέρας μετά τήν απόλυσιν τού εσπερινού. Εάν δέ τύχη τή Μεγάλη Εβδομάδι, πλήν της Παρασκευής καί τού Σαββάτου, κατάλυσις οίνου καί ελαίου μόνον, καί τράπεζα άπαξ τής ημέρας. Ει δέ τύχοι τή Μεγάλη Παρασκευή ή τώ Μεγάλω Σαββάτω, κατάλυσις μόνου οίνου καί τράπεζα άπαξ τής ημέρας. Εν δέ τή εορτή τής Υπαπαντής, ει τύχοι τή Καθαρά Δευ-τέρα, κατάλυσις οίνου καί ελαίου μόνου, καί τράπεζα άπαξ τής ημέρας, διά τήν έναρξιν τής νηστείας.
17) Εν ταίς μνήμαις τών λοιπών Αγίων καί εν ταίς λοιπαίς εορταίς, εάν έχωσι Μεγάλην Δοξολογίαν, γίνεται κατάλυσις οίνου καί ελαίου, καί τράπεζα δίς τής ημέρας, είπερ δηλονότι τύχωσιν εν Τετάρτη ή Παρασκευή ή εν άλλη τινί νηστεία.
Εν μνήμη δέ Αγίου εορταζομένου τυγχανούση τή Αγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ει μέν εστί πρώτη εβδομάς κατάλυσις οίνου, καί τράπεζα άπαξ τής ημέρας. Εν δέ ταίς λοιπαίς εβδομάσι, κατάλυσις οίνου καί ελαίου καί τράπεζα άπαξ τής ημέρας. Εν δέ τοίς Σάββασι καί Κυριακαίς, κατάλυσις ελαίου καί τράπεζα δίς.
Εάν δέ ή η εορτή τής Υπαπαντής ή μνήμη Αγίου εορταζομένου τύχη τή Τετάρτη ή Παρασκευή τής Τυρινής, τράπεζα δίς της ημέρας καί κατάλυσις εις τυρόν, ως προεγράφη.
18) Τήν παραμονήν τών Δεσποτικών εορτών, τής Υψώσεως τού Σταυρού, τής Μεταμορφώσεως τού Σωτήρος καί τών Θεομητο-ρικών τής Γεννήσεως τής Θεοτόκου, τών Εισοδίων, τής Υπαπαντής, τού Ευαγγελισμού καί τής Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ως καί τήν παραμονήν πάσης μνήμης Αγίου εορταζομένου μετ’ αγρυπνίας, εσπέρας πρό τής αγρυπνίας καί μετά τόν εσπερινόν, εν τώ δείπνω γίνεται κατάλυσις οίνου καί ελαίου, είπερ δηλονότι εστί Τετάρτη, ή Παρασκευή, ή άλλη τις νηστεία, καί τούτο διά τόν κόπον τής τελεσθησομένης αγρυπνίας.
Εάν όμως ο Ευαγγελισμός τύχη τή Μεγάλη Τρίτη, ή Μεγάλη Τετάρτη, ή Μεγάλη Πέμπτη, τήν παραμονήν εσπέρας κατάλυσις οίνου μόνου, διά τό τών ημερών αιδέσιμον. Ωσαύτως καί εάν τύχη τή Κυριακή τού Πάσχα, αφ’ εσπέρας ξηροφαγία καί από ενός κρασοβολίου οίνου, ως συνήθως.


ΕΚ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ
ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΟΥ
Δημήτριος Ιωαννίδης
Άρχων Πρωτοψάλτης της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως
Ιωαννίδης Δημήτριος
 
Δημοσ.: 554
Εγγραφη: Τετ 21 Ιαν 2009, 11:47:12

Re: Διάφορα " εις οσμήν ευωδίας πνευματικής "

Δημοσίευσηαπό Ιωαννίδης Δημήτριος » Δευτ 23 Μαρ 2009, 10:34:16

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ « Ο Χ Ι »


Φίλε μου, σκέφτηκες ποτέ τό μέγεθος τού τιμήματος πού πληρώνεις,
μέ τά « ΟΧΙ », πού λές σέ διάφορα πράγματα ;

Σκέφτηκες ποτέ, ότι τά διάφορα « ΟΧΙ » πού λές, μπορούν νά σημαδέψουν τήν ίδια τήν αιωνιότητα ;

Βοηθώντας σε, θά σού θυμίσω μερικά απ’ αυτά :

Εάν λές « ΟΧΙ » στήν Ειλικρίνεια,
δέν έχεις φωτεινότητα στό βλέμμα σου.
Εάν λές « ΟΧΙ » στήν Ανιδιοτέλεια,
δέν δοκιμάζεις τήν αληθινή φιλία.
Εάν λές « ΟΧΙ » στήν Αγαθοεργία,
αρνείσαι τίς θερμές ανθρώπινες σχέσεις.
Εάν λές « ΟΧΙ » στήν Συγχωρητικότητα,
αγνοείς τίς θερμές ανθρώπινες σχέσεις.
Εάν λές « ΟΧΙ » στήν Αγνότητα,
δέν γεύεσαι τήν αληθινή αγάπη.
Εάν λές « ΟΧΙ» στήν αγάπη σου γιά τό Θεό,
θά έχεις μιά πορεία, χωρίς ουράνιους στόχους.
Εάν λές « ΟΧΙ » στήν μελέτη τού Θείου Λόγου,
αυτοκαταδικάζεσαι σέ πνευματική λιμοκτονία.
Εάν λές « ΟΧΙ » στόν Εκκλησιασμό,
στερείσαι τής ευεργετικής επικοινωνίας.
Εάν λές « ΟΧΙ » στήν Εξομολόγηση,
δέν είναι δυνατόν νά ζείς γαληνεμένη ζωή.
Εάν λές « ΟΧΙ » στήν Θεία Κοινωνία,
σού λείπει η πρόγευση τού Παραδείσου.

Αλήθεια, ποιά είναι τά δικά σου « ΟΧΙ » ;


ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ
ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΟΥ
Δημήτριος Ιωαννίδης
Άρχων Πρωτοψάλτης της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως
Ιωαννίδης Δημήτριος
 
Δημοσ.: 554
Εγγραφη: Τετ 21 Ιαν 2009, 11:47:12

Re: Διάφορα " εις οσμήν ευωδίας πνευματικής "

Δημοσίευσηαπό Ιωαννίδης Δημήτριος » Δευτ 23 Μαρ 2009, 10:42:59

Π Ο Ι Ο Σ ;


Κάποιος, εξέφρασε κάποτε την απορία :
Πού ξέρει το φάρμακο που παίρνουμε αν πονάει το μάτι ή το αυτί, το στομάχι ή το συκώτι μου και πηγαίνει εκεί ;
Όσο απλή και « παιδαριώδης » αν φαίνεται η απορία αυτή, όμως πραγματικά είναι ένα ζήτημα.
Και μάλιστα θα λέγαμε ζήτημα σοβαρό, το πώς κινείται το φάρμακο, πώς απορροφάται εκεί που χρειάζεται και το πώς ενεργεί.
Αυτό ισχύει και για τις τροφές.
Πώς η κάθε μια πηγαίνει εκεί που χρειάζεται ;
Πώς δεν γίνονται δεκτά τα άχρηστα ;
Ξέρουν οι τροφές και τα φάρμακα, πού πρέπει να πάνε ;
Και με ποιο τρόπο κινούνται προς τα εκεί ; Ή μήπως τα διάφορα με-λη του σώματός μας, γνωρίζουν τι τους χρειάζεται και μόλις περνούν τα διάφορα συστατικά από κοντά τους, τα διαλέγουν και τα κατακρατούν ; Και καλά. Εντάξει. Το βρήκαν και το κράτησαν. Πώς το αφομοιώνουν και το μετατρέπουν σε δύναμη και σε θρέψιμο των ιστών τους ;
Έχουν τον νού, τη γνώση και τη δύναμη οι τροφές και τα φάρμακα, για να κάνουν αυτό που πρέπει ή ο οργανισμός να κινηθεί και να εργαστεί με σοφία βιολόγου ή εν πάσει περιπτώσει ειδικού γιατρού ;
Όχι βέβαια.
Τότε ποιος οργάνωσε τούτα τα πράγματα ;
Ποιος τα κινεί ;

ΠΟΙΟΣ ;

Πήγα κάποτε στον οδοντογιατρό επειδή με ενοχλούσε κάποιο δόντι.
Ύστερα από πολλή προσπάθεια για θεραπεία, είδαμε ότι δεν γινόταν τίποτα, οπότε μου έβαλε ένεση, πήρε την τανάλια και μου το έβγαλε.
Έφτυσα λίγο αίμα.
Έ, λοιπόν ; Θα ρωτήσετε. Έγινε κάποιο θαύμα ;
Ως εδώ, όχι βέβαια. Ας δούμε όμως παρακάτω :
Το αίμα που έμεινε μέσα στο φατνίο ( εκεί που καθόταν το δόντι ), τώρα που βγήκε αυτό, θα μετατραπεί σε κόκκαλο, συνυφασμένο με τα πλαϊνά του, μου είπε ο οδοντογιατρός.
Έτσι και έγινε : Το αίμα έγινε κόκκαλο, όσο ακριβώς ήταν το κενό.
Ούτε λιγότερο, ούτε περισσότερο. Χωρίς προεξοχές. Στρωτό και γερό και ωραίο, ικανό να δεχτεί την πίεση του μασήματος ! Αυτό, πρώτη μου φορά το έβλεπα και το άκουγα. Και το είπα με θαυμασμό και εξακολουθώ να το λέω :
Ένα θαύμα, μεσ’ το στόμα μου ! Το αίμα έγινε κόκκαλο !
Το είπα και σ’ έναν άλλο φίλο μου οδοντογιατρό.
Στην οδονιατρική σχολή, μου είπε, έχουμε ένα σύγγραμμα με 200 σε-λίδες, για την κίνηση που κάνει ένα δόντι, προκειμένου να βγεί στη θέση του.
Την οδοντοφυ`ί`α. 200 ολόκληρες σελίδες ! Και μη ρωτάς τι είναι εκείνο που το διαμορφώνει, το κατασκευάζει, του δίνει το χρήσιμο σχήμα στη θέση που θα βγεί κ.λ.π.
Θαύμα δημιουργικής και ευεργετικής διεργασίας. Μυστήριο αγάπης !
Για ένα δόντι μόνο !
Ποιος το κάνει αυτό το θαύμα μέσ’ το στόμα μου τότε στην κατάλ-ληλη στιγμή που είναι ανάγκη ;

ΠΟΙΟΣ ;

Πολλές κινήσεις – λειτουργίες του οργανισμού μας, γίνονται στην ώρα τους και με το ρυθμό τους, εξασφαλίζοντας ετσι, τη ζωή στο σώμα μας.
Αναφέρουμε άλλη μία απ’ αυτές :
Μόλις γίνει η πέψη στο στομάχι μας, ανοίγει ο πυλωρός ( αλήθεια, πού έμαθε ότι είναι η κατάλληλη στιγμή ; ) και περνούν οι χωνεμένες τροφές στο λεπτό έντερο. Το τι γίνεται εκεί, είναι μια άλλη μεγαλειώδης υπόθεση.
Εκτός από τις καθημερινές τακτές ενέργειες, υπάρχουν και έκτακτες, κατά την ανάγκη της στιγμής. Να μερικές :

1) Μόλις γεννηθεί το βρέφος, την ίδια στιγμή, φυτρώνει μέσα στο σωλήνα, που επικοινωνούσε με τη μητέρα του, ένα κρεατάκι και τον κλείνει εντελώς, και παίρνει πιά ανάσα από το έξω της μήτρας περιβάλλον. Αν δεν γινόταν αυτό, το παιδί θα έσκαγε !
Πού το πληροφορήθηκε το κρεατάκι πάνω στην κρίσιμη ώρα, και πώς ξεφύτρωσε εκεί, και πώς κινήθηκε και έφραξε καλά το σωλήνα ;
Ποιος το ειδοποίησε ; Με ποιο τρόπο ;
Ποιος το δημιούργησε ;

ΠΟΙΟΣ ;

2) Η γυναίκα αποκτά γάλα όταν γίνει μητέρα. Και μάλιστα, όχι τις δύο πρώτες ημέρες, κατά τις οποίες το βρέφος, δεν σηκώνει ακόμα γάλα, αλλά τρέφεται μόνο με χαμομήλι.
Το γάλα έρχεται την τρίτη ημέρα. Την ημέρα που το βρέφος ζητάει πραγματική τροφή.
Πού το πληροφορήθηκαν οι μαστοί της ;
Και πώς το γάλα αυτό, γίνεται στο βρέφος, εδώ μυαλουδάκι, εκεί ματάκια, μυτούλα, χέρια, πόδια, δάκτυλα, καρδιά και όλα τα υπόλοι-πα τόσο πολύτιμα όργανα ;
Ποιος το μετατρέπει και το κάνει κατάλληλο για την ανάπτυξη του μωρού ;

ΠΟΙΟΣ ;

3) Αν πάει κάτι στις αναπνευστικές οδούς μας, μας πιάνει αμέσως βήχας – είναι η άμεση προσπάθεια του οργανισμού μας, προκειμένου να διώξει τον κίνδυνο του πνιγμού.
Πώς το πληροφορήθηκε ;
Πώς προκλήθηκε ο βήχας ; Ποιός τον προκάλεσε ; Και γιατί ;
Οπωσδήποτε, θα είναι κάποιος που ενδιαφέρεται για τη ζωή μας.
Ποιος είν’ αυτός ;

ΠΟΙΟΣ ;

4) Μόλις μπεί κάτι στο μάτι μας, αμέσως εκείνο χύνει δάκρυα, για να παρασύρει το αντικείμενο προς τα έξω.
Εδώ, γεννιώνται μέσα μας, τα ίδια ερωτηματικά με προηγουμένως.
Ποιος ξεκίνησε όλη αυτή τη διαδικασία ;

ΠΟΙΟΣ ;

5) Όταν δούμε φαγητό, εκείνη την ώρα, δημιουργείται μέσα στο στο-μα μας, σάλιο. Αυτό γίνεται για να προετοιμάσει το φαγητό, για τη διαδικασία της πέψης, και παράγονται γαστρικά υγρά, για να το χωνέψουν.
Ποιος συντονίζει τις ενέργειες ;

ΠΟΙΟΣ ;

6) Μόλις πάρουμε κάτι βαρύ και ακατάλληλο για το στομάχι μας, ή κάτι μολυσμένο, κινείται ο μηχανισμός του εμέτου και το αποβάλλουμε.
Ποιος τα κανονίζει όλ’ αυτά ;

ΠΟΙΟΣ ;

7) Όταν μας πέφτει κάτι ή γλυστράμε για να πέσουμε, αυτόματα και αντανακλαστικά, στο δευτερόλεπτο, προτού προφθάσουμε να σκεφτούμε, κάνουμε την κατάλληλη κίνηση, για να αποφύγουμε το κακό.
Ποιος μας κάνει όλες αυτές ( και θα μπορούσαμε να αναφέρουμε χίλιες δυό ακόμα ) τις χρησιμότατες, σωτήριες και ζωηφόρες επίκαιρες επεμβάσεις ;

ΠΟΙΟΣ ;

Μα ! Καλά. Ακόμα δεν κατάλαβες τι γίνεται ;
ΟΛΑ ! ΜΑ ΟΛΑ, ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ !
ΟΛΑ ΣΟΥ ΛΕΝΕ, ΟΤΙ ΜΕΣΑ ΣΟΥ, ΕΧΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ !
ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ, ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΣ ΣΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ !


ΕΚ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ
ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΟΥ
Δημήτριος Ιωαννίδης
Άρχων Πρωτοψάλτης της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως
Ιωαννίδης Δημήτριος
 
Δημοσ.: 554
Εγγραφη: Τετ 21 Ιαν 2009, 11:47:12

Re: Διάφορα " εις οσμήν ευωδίας πνευματικής "

Δημοσίευσηαπό Dionysios » Τρί 09 Μάιος 2017, 20:06:42

᾿Ενδιαφέροντα καὶ ἀξιόλογα ἄρθρα τοῦ ἡγουμένου τῆς ἐν Ἄθῳ μονῆς Δοχειαρίου ἀρχιμανδρίτου Γρηγορίου "τοῦ ᾿Αρχιπελαγίτου".

Οἱ ἡγεμονίσκοι (σημερινό, 9/5/2017)

῾Η γυναίκα (4/5/2017)

Αἱχμὲς γιὰ θεολόγους (3/4/2017)

῾Η Εὐρωπαϊκὴ ῞Ενωσι καὶ ἡ ῾Ελλάδα — Τὰ "τσιμπιτά" (13/3/2017)
Διονύσιος ᾿Ανατολικιώτης, http://www.symbole.gr
e-mail: symbole@mail.com — Skype: dionysios-anat
«γηράσκω ἀεί διορθούμενος», τρίτη 11/7/2000
Άβαταρ μέλους
Dionysios
 
Δημοσ.: 3950
Εγγραφη: Πέμ 11 Σεπ 2008, 21:30:05
Τοποθεσια: ᾿Αθῆναι


Επιστροφή στην Θέματα ὁμιλητικῆς

Μελη σε συνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση : Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 1 επισκέπτης

cron