Ἀσματικὸν τυπικὸν καὶ Κυριακὴ προσευχή.

Κανόνες Δ. Συζήτησης
῾Η χρῆσις τοῦ δημοσιευομένου ὑλικοῦ καὶ τῶν συνημμένων ἀρχείων διέπεται ἀπὸ τοὺς παρακάτω ὅρους·
α) γιὰ τὰ πνευματικὰ δικαιώματα viewtopic.php?f=138&t=430&p=1237#p1236
β) γιὰ τὰ ἐμπορικὰ δικαιώματα viewtopic.php?f=138&t=430&p=1237#p1237

Ἀσματικὸν τυπικὸν καὶ Κυριακὴ προσευχή.

Δημοσίευσηαπό MTheodorakis » Σάβ 18 Οκτ 2008, 22:40:07

Γιατί ἡ Κυριακὴ προσευχὴ ἀπουσιάζει ἀπὸ τὶς ἀκολουθίες τοῦ νυχθημέρου τοῦ ἀσματικοῦ τυπικοῦ;
MTheodorakis
 
Δημοσ.: 924
Εγγραφη: Παρ 17 Οκτ 2008, 11:31:57

Re: Ἀσματικὸν τυπικὸν καὶ Κυριακὴ προσευχή.

Δημοσίευσηαπό Dionysios » Δευτ 20 Οκτ 2008, 02:24:09

α) ᾿Απάντησις· προσωπικῶς δὲν ξέρω.

β) ᾿Ερώτησις· γνωρίζομε τόσο καλὰ τὴν δομὴ διαχρονικῶς τῶν ἀκολουθιῶν τοῦ ᾀσματικοῦ τυπικοῦ, ὥστε νὰ εἴμαστε βέβαιοι ὅτι ἀπουσίαζε πάντοτε ἡ κυριακὴ προσευχὴ ἀπὸ αὐτές;

γ) Δύο σκέψεις· 1) Συνήθως στὶς ἀκολουθίες τοῦ μοναστικοῦ τυπικοῦ ἡ κυριακὴ προσευχὴ ὑπάρχει στὴν σταθερὴ μορφὴ τρισάγιον-Παναγία Τριὰς-κυριακὴ προσευχή. αὐτὸ ὅμως εἶναι ἕνα ὕστερο σχῆμα, ποὺ δὲν ὑπῆρχε πάντοτε. μήπως λοιπὸν ἡ ὕπαρξις τῆς κυριακῆς προσευχῆς καὶ σ᾿ αὐτὲς τὶς ἀκολουθίες εἶναι μεταγενεστέρα προσθήκη; μήπως δηλαδὴ ἡ ὕπαρξις τῆς κυριακῆς προσευχῆς εἶναι ἀποτέλεσμα ἐξελίξεως τῶν ἀκολουθιῶν τοῦ μοναστικοῦ τυπικοῦ, ἡ ὁποία ἐξέλιξις δὲν ἔγινε στὶς ἀκολουθίες τοῦ ᾀσματικοῦ τυπικοῦ, διότι ἀπὸ τῆς εἰκονομαχίας ἤρξατο ἡ ὑποχώρησις τῶν ἀκολουθιῶν αὐτοῦ τοῦ τύπου ἔναντι τοῦ μοναστικοῦ; μήπως δὲν συνέβη καὶ κάτι παρόμοιον μὲ τὸ σύμβολον τῆς πίστεως, τὸ ὁποῖον ἀρχικῶς δὲν ὑπῆρχεν εἰς τὰς ἀκολουθίας τοῦ μεσονυκτικοῦ καὶ τοῦ ἀποδείπνου;

γ2)Στὶς ἀκολουθίες τοῦ μοναστικοῦ τύπου ἡ κυριακὴ προσευχὴ δὲν φαίνεται νὰ ἔχῃ κεντρικὴν θέσιν. ἀντιθέτως εἶναι κεντρικὸν σημεῖον τοῦ μυστηρίου τῆς λειτουργίας, ἀλλὰ καὶ τοῦ βαπτίσματος καὶ τοῦ γάμου, τὰ ὁποῖα ἐπίσης συνεδέοντο μὲ τὴν λειτουργίαν (κατὰ βάσιν οἱ ἀκολουθίες καὶ τῶν τριῶν αὐτῶν μυστηρίων ἀνήκουν στὸ ᾀσματικὸν τυπικόν). ἡ κυριακὴ προσευχὴ ἀναδεικνύεται καὶ ἑρμηνεύεται λειτουργικῶς καὶ χριστολογικῶς ἐντὸς τῆς λειτουργίας καὶ μόνον. μήπως λοιπὸν ὅταν ἐτελεῖτο λειτουργία ἐθεωρεῖτο περιττὴ ἡ ἐπανάληψις τῆς κυρ. προσευχῆς σὲ ἄλλη ἀκολουθία; (σήμερα ἐν Ἄθῳ στὴν τεσσαρακοστή, τυπικὰ πρὸ τοῦ ἑσπερινοῦ τῆς προηγιασμένης.) καὶ ὅταν δὲν ἐτελεῖτο ἡ λειτουργία, μήπως δὲν ἤθελαν νὰ ποῦν αὐτὴν τὴν προσευχή, ὡς ἄνευ ἀντικειμένου πλέον;
Διονύσιος ᾿Ανατολικιώτης, http://www.symbole.gr
e-mail: symbole@mail.com — Skype: dionysios-anat
«γηράσκω ἀεί διορθούμενος», τρίτη 11/7/2000
Άβαταρ μέλους
Dionysios
 
Δημοσ.: 3950
Εγγραφη: Πέμ 11 Σεπ 2008, 21:30:05
Τοποθεσια: ᾿Αθῆναι

Re: Ἀσματικὸν τυπικὸν καὶ Κυριακὴ προσευχή.

Δημοσίευσηαπό MTheodorakis » Σάβ 08 Νοέμ 2008, 12:57:44

Ἡ Κυριακὴ προσευχὴ εἶναι τὸ τυπικὸν του Κυρίου καὶ ἀπαντᾶται στοὺς πρώιμους μοναχικοὺς κανόνες τοῦ Μ. Παχωμίου (+347 Β.Ε.Π.Ε.Σ. τ. 40 σ. 116), ὁσίου Βενεδίκτου (+543 Ἁγίου Βενεδίκτου Κανονισμὸς ὀρθόδοξου μοναχικοῦ βίου σσ. 72-73, 75), Νείλου τοῦ σιναΐτου (584-594 Γεροντικὸν τοῦ Σινὰ σσ. 290, 292) καὶ στὸ «Ὡρολόγιον κατὰ τὸν κανόνα τῆς λαύρας τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Σάβα» (χφ. Σινὰ 863 θ' αἰ. ἔκδ. Mateos J. Un Horologion inedit de Saint-Sabas στὸ Studi e testi 233 vol. 3 1964 σσ. 48, 50, 55).
MTheodorakis
 
Δημοσ.: 924
Εγγραφη: Παρ 17 Οκτ 2008, 11:31:57

Re: Ἀσματικὸν τυπικὸν καὶ Κυριακὴ προσευχή.

Δημοσίευσηαπό Dionysios » Σάβ 08 Νοέμ 2008, 18:12:58

Πολὺ ὡραῖα εἶναι αὐτά, Μανόλη. ἴσως πρέπει νὰ ἐξετάσωμε λίγο τὸ πλαίσιο τὸ ὁποῖο περιγράφουν αὐτὲς οἱ πηγές. στὸν κανονισμὸ τοῦ ὁσίου Βενεδίκτου τὸ τυπικὸν ποὺ περιγράφεται εἶναι ὑπὸ διαμόρφωσιν. ὁ ὅσιος φαίνεται διαμορφωτής του. ἡ ἐπίδρασις (καὶ ἀντιγραφὴ) ἐκ τοῦ τότε ᾀσματικοῦ τυπικοῦ νομίζω ὅτι εἶναι ὑπαρκτή, ἐκτὸς ἂν ἐσὺ ποὺ ἔχεις ἀσχοληθῆ μὲ τὸ ἀντικείμενο θεωρεῖς λαθεμένη μίαν τέτοια σκέψι. ὁ ὅσιος ἐπισημαίνει δύο σημεῖα, στὰ ὁποῖα πρέπει ἀπαραιτήτως νὰ λέγεται ἡ κυριακὴ προσευχή. οἱ ἀκολουθίες αὐτὲς εἶναι μὲν κοινὴ προσευχή, ἀλλὰ δὲν ἔχουν ἀκόμη καθιερωθῆ ὡς ἐκκλησιαστικὲς ἀκολουθίες. ἁπλῶς εἶναι ἕνα σκαλὶ πιὸ πάνω ἀπὸ τὴν ἀτομικὴ προσευχή. ἔχουν χαρακτῆρα τοπικόν, τρόπον τινὰ ἰδιωτικόν, τῆς μοναστικῆς κοινότητος. γι᾿ αὐτὸ ὁ ὅσιος φαίνεται ἐδῶ εἰσηγητὴς τῆς κυριακῆς προσευχῆς (σημαντικὸ στοιχεῖο). εἶναι ἐμφανὲς ἀπὸ τὸ κείμενόν του ὅτι δὲν εἶναι καθιερωμένη ἡ προσευχὴ αὐτὴ στὴν μοναστικὴ τάξι τῆς ἐποχῆς του. μήπως καὶ αὐτὸ εἶναι μία ἐπιπλέον ἔνδειξις ὅτι στὸ ᾀσματικὸν τυπικὸν δὲν ὑπῆρχε τὸ «Πάτερ ἡμῶν» πλὴν τῆς λειτουργίας; καὶ εἴμαστε ἤδη στὸν 6ο αἰῶνα. 200 χρόνια ἀργότερα, μετὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ Βενεδίκτου, ἀρχίζει πλέον τὸ ᾀσματικὸν τυπικὸν νὰ ὑποχωρῇ ἔναντι τοῦ μοναστηριακοῦ.
Διονύσιος ᾿Ανατολικιώτης, http://www.symbole.gr
e-mail: symbole@mail.com — Skype: dionysios-anat
«γηράσκω ἀεί διορθούμενος», τρίτη 11/7/2000
Άβαταρ μέλους
Dionysios
 
Δημοσ.: 3950
Εγγραφη: Πέμ 11 Σεπ 2008, 21:30:05
Τοποθεσια: ᾿Αθῆναι

Re: Ἀσματικὸν τυπικὸν καὶ Κυριακὴ προσευχή.

Δημοσίευσηαπό MTheodorakis » Σάβ 08 Νοέμ 2008, 20:24:07

Δὲν ἀποκλείω τὶς ἀπόψεις σου.
MTheodorakis
 
Δημοσ.: 924
Εγγραφη: Παρ 17 Οκτ 2008, 11:31:57

Re: Ἀσματικὸν τυπικὸν καὶ Κυριακὴ προσευχή.

Δημοσίευσηαπό Dionysios » Κυρ 09 Νοέμ 2008, 18:26:07

Μερικὰ ἀκόμη στοιχεῖα ποὺ βρῆκα σχετικῶς μὲ τὸ παρὸν θέμα.

Μετὰ τὴν Καινὴν Διαθήκην, ἐν τῇ ᾿Αποστολικῇ Διδαχῇ (8,2· κείμενον τῶν ἀρχῶν τοῦ 2ου αἰῶνος· «Συμβολὴ» 3,81) ἔχομεν μᾶλλον τὴν ἀρχαιοτέραν μνείαν τῆς κυριακῆς προσευχῆς ἀλλ᾿ ἐν τῇ κατ᾿ ἰδίαν προσευχῇ τῶν πιστῶν (τρὶς τῆς ἡμέρας)· ἡ σύστασις αὕτη ἀπευθύνεται πρὸς βεβαπτισμένους πιστούς, διότι ἐν τῇ προηγουμένῃ παραγράφῳ γίνεται λόγος περὶ τοῦ βαπτίσματος· ἄλλωστε ὅλη ἡ Διδαχὴ πρὸς βεβαπτισμένους ἀπευθύνεται. πάντως εἰς τὴν περὶ εὐχαριστίας παράγραφον (§9) οὐδεμία μνεία γίνεται τῆς κυριακῆς προσευχῆς.

῾Η χρῆσις ἔν τε τῇ ἀνατολῇ καὶ τῇ δύσει τῆς κυριακῆς προσευχῆς ἐν τῇ λειτουργίᾳ σαφῶς μαρτυρεῖται ἀπὸ τοῦ 4ου αἰῶνος καὶ μετέπειτα (Κυρίλλου ᾿Ιεροσολύμων, «Κατηχήσεις» 23η [ἢ μυστ. 5η],11-18· ᾿Αμβροσίου «Κατηχήσεις»· ᾿Ιωάννου χρυσοστόμου, «Εἰς Γένεσιν» 27,8)

Ἔκτοτε ἐν τῇ ἀρχαίᾳ ἐκκλησίᾳ ἡ κυριακὴ προσευχὴ ἦτο μέρος τῆς λειτουργίας, ἡ ὁποία δὲν ἔπρεπε (καὶ δὲν πρέπει φυσικὰ οὔτε καὶ σήμερον) νὰ κοινολογῆται εἰς τοὺς ἀμυήτους ἤ τοι τοὺς μὴ χριστιανούς, τοὺς ἀβαπτίστους. τοῦτο ἐξηγεῖ διατί καὶ σήμερον ἐν τῇ λειτουργίᾳ ἡ κυριακὴ προσευχὴ εὑρίσκεται εἰς θέσιν πολὺ μετὰ τὴν ἀποχώρησιν τῶν κατηχουμένων.

῾Η κυριακὴ προσευχὴ ἦτο μέρος καὶ τῶν λοιπῶν μυστηρίων (τὰ ὁποῖα ἐπίσης ἦσαν συνδεδεμένα μετὰ τῆς λειτουργίας), τὰ ὁποῖα ὡσαύτως δὲν ἔπρεπε (καὶ δὲν πρέπει) νὰ κοινολογοῦνται εἰς τοὺς ἀβαπτίστους. οὕτως ἀναφέρεται εἰς τὰ μυστήρια τοῦ βαπτίσματος καὶ τοῦ γάμου. καὶ ἐνῷ ἡ κυριακὴ προσευχὴ ἀπουσιάζει ἀπὸ τὸ διάγραμμα τῆς λειτουργίας τὸ παρεχόμενον ὑπὸ τοῦ ψευδεπιγράφου κειμένου «Διαταγαὶ τῶν ἁγίων ἀποστόλων» (5ου αἰῶνος), ἀναφέρεται ὅμως ἐν τῷ μυστηρίῳ τοῦ βαπτίσματος ὄντος βεβαίως συνδεδεμένου μετὰ τῆς θείας εὐχαριστίας.

῞Οθεν ἡ κυριακὴ προσευχὴ ἦτο ἀκοινολόγητος ὅπως καὶ τὸ σύμβολον τῆς πίστεως, εἰς ὡρισμένας δὲ ἐπαρχίας (κυρίως ἐν τῇ δύσει) παρεδίδετο αὕτη εἰς τοὺς φωτιζομένους μαζὶ μὲ τὸ σύμβολον τῆς πίστεως εἰς εἰδικὴν τελετὴν ὀλίγας ἡμέρας πρὸ τῆς βαπτίσεώς των ἐν τῇ ἑορτῇ τοῦ πάσχα.

῾Η τετάρτη σύνοδος ἐν Τολέδῳ κατὰ τὸν 7ον αἰῶνα ὁρίζει νὰ ἀπαγγέλλεται ἡ κυριακὴ προσευχὴ μόνον κατὰ τὰς λειτουργίας, καὶ ὄχι μόνον τῶν κυριακῶν ἀλλὰ ὅλου τοῦ ἔτους. τὸ ἀπασχολῆσαν τὴν σύνοδον καὶ γενικώτερον τὴν δύσιν ἐν ἐκείνῃ τῇ ἐποχῇ θέμα δὲν ἦτο ἂν ἐπιτρέπεται νὰ λέγεται ἡ κυριακὴ προσευχὴ καὶ ἐκτὸς τῆς λειτουργίας (τοιοῦτόν τι ἦτο μᾶλλον ἀδιανόητον τότε, δι᾿ ὃν λόγον θὰ ἀναφέρω κατωτέρω), ἀλλ᾿ εἰς ποῖον σημεῖον αὐτῆς θὰ λέγεται καθὼς καὶ ὁ τρόπος ἐκφορᾶς (ἢ μυστικῶς ὑπὸ μόνου τοῦ λειτουργοῦ, ἢ κατ᾿ ἀπαγγελίαν εἴτε ὑπὸ πάντων ὁμοῦ τῶν πιστῶν εἴτε πάλιν ὑπὸ μόνου τοῦ λειτουργοῦ εἴτε διαλογικῶς). γενικῶς ἡ δύσις ἀνέκαθεν συνεμορφοῦτο πρὸς τὴν ἐν Κωνσταντινουπόλει πρᾶξιν καὶ ἐξέλιξιν.

Κατὰ τὰ ἀνωτέρω ἡ κυριακὴ προσευχὴ ἐλέγετο ὑπὸ τῶν χριστιανῶν τρὶς τῆς ἡμέρας (πρωὶ μεσημβρία ἑσπέρας) εἰς τὴν ἰδιωτικήν των προσευχήν. εἰς τὴν δημοσίαν προσευχὴν ἐντάσσεται ἀπὸ τοῦ 4ου περίπου αἰῶνος εἰς τὰ μυστήρια μόνον, ἰδίᾳ δὲ εἰς τὴν λειτουργίαν, ἀλλὰ εἶναι ἀκοινολόγητος εἰς τοὺς ἀβαπτίστους, ἀκόμη καὶ τοὺς κατηχουμένους, ὅπως καὶ τὸ σύμβολον τῆς πίστεως. εἰς τὰς μὴ μυστηριακὰς ἐν τῷ ναῷ ἀκολουθίας, ὅπου οὐδὲν κωλύει τὴν συμμετοχὴν τῶν κατηχουμένων, ἀποφεύγεται ἐπιμελῶς ἡ ἔνταξις τῆς κυριακῆς προσευχῆς. οὗτος φαίνεται ὅτι εἶναι ὁ λόγος δι᾿ ὃν ἡ κυριακὴ προσευχὴ ἀπουσιάζει ἀπὸ τὰς καθ᾿ ἡμέραν μὴ μυστηριακὰς ἀκολουθίας τοῦ ἀρχαίου ᾀσματικοῦ τύπου.

Εἰς τὰς μοναστικὰς ὅμως κοινότητας ἀπὸ τοῦ 4ου αἰῶνος καὶ ἑξῆς αἱ ἰδιωτικαὶ προσευχαὶ ἀπὸ ἀτομικαὶ γίνονται ὅλης τῆς κοινότητος καὶ σταδιακῶς λαμβάνουν τὸν χαρακτῆρα τῶν ἐν τῷ ναῷ ἀκολουθιῶν, οὐδὲν δὲ κωλύει τὴν εἰσαγωγὴν ἐν αὐταῖς ταῖς ἀκολουθίαις καὶ τῆς κυριακῆς προσευχῆς, διότι πάντες οἱ μετέχοντες μοναχοὶ εἶναι καὶ βεβαπτισμένοι ἐξ ὁρισμοῦ. ὁ κατὰ τὸ πρῶτον ἥμισυ τοῦ 6ου αἰῶνος ἀκμάσας ὅσιος Βενέδικτος ἐν τῷ κανονισμῷ αὐτοῦ ἐξηγεῖ καὶ τοὺς λόγους διὰ τοὺς ὁποίους λαμβάνει τὴν πρωτοβουλίαν νὰ εἰσαγάγῃ τὴν κυριακὴν προσευχὴν εἰς τὸν ὄρθρον καὶ τὸν ἑσπερινόν. εἰς τὰς λοιπὰς ἀκολουθίας τῶν μοναχῶν του ἀκόμη δὲν ἔχει εἰσαχθῆ ὁλόκληρος αὕτη, ἀλλὰ μόνον τὸ τελευταῖον τμῆμα αὐτῆς διαλογικῶς, ὅ περ κατὰ τὴν τοιαύτην μορφὴν φαίνεται δάνειον ἐκ τῆς λειτουργίας τοῦ μοζαραβικοῦ τύπου(;).

Σημειωτέον ὅτι κατὰ τοὺς πρώτους αἰῶνας τοῦ μοναχισμοῦ, ἡ ἰδιότης τοῦ μοναχοῦ εἶναι ἀσυμβίβαστος πρὸς τὴν ἱερωσύνην, δι᾿ ὃ καὶ ὁ ὅσιος Βενέδικτος ἔχει ἁπλῶς τὴν μοναχικὴν κουρὰν μηδεμίαν μυστηριακὴν χειροτονίαν φέρων (ὁ τίτλος τοῦ ἀρχιμανδρίτου, ὑφ᾿ ὃν φέρεται εἴς τινας μεταγενεστέρας συναξαριακὰς ἀναγραφάς, σημαίνει ἁπλῶς ἡγούμενος, διότι ἐκείνην τὴν ἐποχὴν δὲν ἐδίδετο εἰς χειροτονημένους κληρικούς), ἄρα αἱ πρὸς μοναχοὺς σχετικαὶ ὁδηγίαι προσευχῶν τῶν πρώτων διδασκάλων τοῦ μοναχισμοῦ ἔχουν σαφῶς καὶ κυρίως τὸν χαρακτῆρα τῆς ὁμοθυμαδὸν ἰδιωτικῆς προσευχῆς ἐκτὸς ναοῦ. εὐνόητον ὅτι οἱ μοναχοὶ εἰς τὰς ἰδιωτικάς των προσευχὰς πράττουν ὅ,τι καὶ ὅλοι οἱ ἐν τῷ κόσμῳ χριστιανοὶ τῆς ἐποχῆς των, ἤ τοι λέγουν τὴν κυριακὴν προσευχὴν τρὶς τῆς ἡμέρας τοὐλάχιστον, κατόπιν δὲ εἰς πᾶσαν προσευχὴν αὐτῶν.

᾿Εν συμπεράσματι, ἐκ συνδυασμοῦ οὕτω τῶν ἐν τῷ ναῷ ἐνοριακῶν ἀκολουθιῶν καὶ τῶν ἰδιωτικῶν προσευχῶν τῶν μοναχῶν ἀπαρτιζόμεναι σταδιακῶς αἱ ἀκολουθίαι ἐκεῖναι, αἱ ὁποῖαι ἀργότερον θὰ ἀποτελέσουν τὸ λεγόμενον μοναστικὸν τυπικόν, περιλαμβάνουν τόσον τὴν κυριακὴν προσευχὴν ὅσον καὶ τὸ σύμβολον τῆς πίστεως (ἀπόδειπνον, μεσονυκτικόν). σημεῖον ἐπαφῆς καὶ βάσις ἐπιδράσεως πρέπει νὰ θεωρηθῇ κυρίως ἡ κατεξοχὴν μοναχικὴ ἀκολουθία «τῶν τυπικῶν», ἥ τις ὡς ὑποκατάστατον τῆς θείας λειτουργίας διὰ τὴν ἄνευ ἱερέως κοινωνίαν τῶν μοναχῶν κεῖται μεθόριον μεταξὺ ἰδιωτικῆς προσευχῆς καὶ λατρευτικῆς ἀκολουθίας, ἰδίᾳ καθ᾿ ἣν μορφὴν ἔχει διασωθῆ εἰς τὸν κώδικα Σινὰ 863 (9ου αἰῶνος) κατὰ τὴν τάξιν τῆς λαύρας τοῦ ἁγίου Σάββα.

῾Ο κατὰ τὸν 7ον αἰῶνα «ἐκχριστιανισμὸς» καὶ τῶν τελευταίων εἰδωλολατρῶν τῆς αὐτοκρατορίας καὶ ἡ κατὰ τὸν 8ον καὶ 9ον αἰῶνα ἐπικράτησις τῆς ἐκκλησιαστικῆς διδασκαλίας ἔναντι τῆς εἰκονομαχίας σηματοδοτοῦν τὴν σταδιακὴν ὑποχώρησιν τοῦ ἀρχαίου ᾀσματικοῦ τυπικοῦ ἔναντι τοῦ μοναστικοῦ, ὁπότε ἀκωλύτως εἰσάγονται εἰς ἐνοριακὴν χρῆσιν τύποι ἐνάρξεων καὶ ἀπολύσεων καὶ ὁλοκλήρων ἀκολουθιῶν ἐκ τῶν μονῶν, ἄρα καὶ ἡ ἐκτὸς τῶν μυστηριῶν χρῆσις τῆς κυριακῆς προσευχῆς.

Βοηθήματα
Π. Ν. Τρεμπέλα, «Λειτουργικοὶ τύποι... ᾿Ανατολῆς», σ. 35, 48, 77, 198-200, 206, 280· «Λειτουργικοὶ τύποι τῆς Δύσεως...», σ. 75-76, 93-94, 109, 163, 195, 216, 279· «᾿Απὸ τὴν ὀρθόδοξον λατρείαν» σ. 359
᾿Ι. Μ. Φουντούλη, «Λειτουργία ᾿Αποστ. Διαταγῶν», σ. 16· ΑΛΑ 4,484· 5,596.

Ταῦτα ἔγραψα καὶ ἐδημοσίευσα σήμερον, κυριακὴν 9ην νοεμβρίου τοῦ σωτηρίου ἔτους 2008, διὰ τὸν Κύριον καὶ διὰ τὴν ἐν Κυρίῳ φιλίαν μας, ἀγαπητὲ Μανόλη. τὰ ἀνωτέρω στοιχεῖα δικαιώνουν καὶ τὰς ἰδικάς σου πολὺ εὐστόχους παρατηρήσεις καὶ ἐν μέρει τὰς ἰδικάς μου σκέψεις, καὶ διορθώνουν αὐτάς. νὰ εἶσαι καλὰ καὶ πολὺ σὲ εὐχαριστῶ. Δ
Διονύσιος ᾿Ανατολικιώτης, http://www.symbole.gr
e-mail: symbole@mail.com — Skype: dionysios-anat
«γηράσκω ἀεί διορθούμενος», τρίτη 11/7/2000
Άβαταρ μέλους
Dionysios
 
Δημοσ.: 3950
Εγγραφη: Πέμ 11 Σεπ 2008, 21:30:05
Τοποθεσια: ᾿Αθῆναι

Re: Ἀσματικὸν τυπικὸν καὶ Κυριακὴ προσευχή.

Δημοσίευσηαπό MTheodorakis » Κυρ 09 Νοέμ 2008, 18:52:47

Εὐχαριστοῦμε πολὺ Διονύσιε.
MTheodorakis
 
Δημοσ.: 924
Εγγραφη: Παρ 17 Οκτ 2008, 11:31:57

Re: Ἀσματικὸν τυπικὸν καὶ Κυριακὴ προσευχή.

Δημοσίευσηαπό MTheodorakis » Κυρ 09 Νοέμ 2008, 19:28:57

Πράγματι οἱ κατηχούμενοι ἀπελύοντο στὸ τέλος τῶν ἀσματικῶν ἀκολουθιῶν, ὅπως φαίνεται σὲ ὅλα τὰ ἀρχαία εὐχολόγια καὶ στὸ Π.Τρεμπέλα Μικρὸν εὐχολόγιον τ. 2 σσ. 252-253 καὶ 278-279.
MTheodorakis
 
Δημοσ.: 924
Εγγραφη: Παρ 17 Οκτ 2008, 11:31:57

Re: Ἀσματικὸν τυπικὸν καὶ Κυριακὴ προσευχή.

Δημοσίευσηαπό MTheodorakis » Τρί 11 Νοέμ 2008, 00:19:16

Στὸν ὄρθρο (τῶν πιστῶν καὶ τῶν κατηχουμένων) μέχρι τὸν ια' αἰ. δὲν ὑπῆρχε ἡ βασιλικὴ ἀκολουθία, τὰ δὲ «τοῦ στίχου» ἦταν ἡ, τυχὸν, λιτὴ μετὰ τὸ τέλος τοῦ ὄρθρου (καὶ τοῦ ἑσπερινοῦ), ὁπότε ἡ Κυριακὴ προσευχὴ δὲν προβλεπόταν.
MTheodorakis
 
Δημοσ.: 924
Εγγραφη: Παρ 17 Οκτ 2008, 11:31:57

Re: Ἀσματικὸν τυπικὸν καὶ Κυριακὴ προσευχή.

Δημοσίευσηαπό MTheodorakis » Κυρ 16 Νοέμ 2008, 00:09:02

Γιὰ τοὺς κατηχουμένους δὲν ἰσχύει τὸ «ἐλάβετε Πνεῦμα υἱοθεσίας» (Ρμ. η', 15), «πῶς οὖν ἐπικαλέσονται εἰς ὅν οὐκ ἐπίστευσαν;» (Ρμ. ι', 14).
MTheodorakis
 
Δημοσ.: 924
Εγγραφη: Παρ 17 Οκτ 2008, 11:31:57


Επιστροφή στην ᾿Αρχαῖον ᾀσματικόν τυπικόν

Μελη σε συνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 0 επισκέπτες

cron