Τὸ f΄ ἀναστάσιμον ἐξαποστειλάριον εἰς πολλὰς ἐκδόσεις ὑπάρχει μὲ λάθη. ἀπὸ τὰς ἐκδόσεις αὐτὰς ἀντεγράφησαν τὰ λάθη καὶ εἰς τὸ διαδίκτυον.
᾿Ιδοὺ τὸ ὀρθὸν κείμενον τοῦ ἐν λόγῳ ἐξαποστειλαρίου·
Δεικνύων ὅτι ἄνθρωπος, σῶτερ εἶ κατ' οὐσίαν, ἀναστὰς ἐκ τοῦ μνήματος, βρώσεως συμμετέσχες, καὶ μέσον στὰς ἐδίδασκες, μετάνοιαν κηρύσσειν· εὐθὺς δὲ πρὸς οὐράνιον, ἀνελήφθης Πατέρα, καὶ μαθηταῖς, πέμπειν τὸν Παράκλητον ἐπηγγείλω, ὑπέρθεε Θεάνθρωπε, δόξα τῇ σῇ ἐγέρσει.
῾Η λάθος παραλλαγὴ τοῦ κειμένου εἶναι ἡ ἀκόλουθος· «Δεικνύων ὅτι ἄνθρωπος, σῶτερ εἶ κατ' οὐσίαν, ἐν μέσῳ στὰς ἐδίδασκες, ἀναστὰς ἐκ τοῦ τάφου, καὶ βρώσεως συμμετέσχες, βάπτισμα μετανοίας, εὐθὺς δὲ πρὸς οὐράνιον, ἀνελήφθης Πατέρα, καὶ μαθηταῖς πέμπειν τὸν Παράκλητον ἐπηγγείλω, ὑπέρθεε Θεάνθρωπε, δόξα τῇ σῇ ἐγέρσει».
Γιὰ πολλοὺς λόγους τὸ δεύτερον κείμενον εἶναι λάθος. πέραν τοῦ ἀσυντάκτου τοῦ κειμένου ἀναφέρω ἀκόμη ἕνα· βάπτισμα μετανοίας ἦτο τὸ βάπτισμα τοῦ ᾿Ιωάννου τοῦ προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ. τὸ βάπτισμα τοῦ Χριστοῦ εἶναι βάπτισμα ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν καὶ σωτηρίας. τὸ μὲν ἕνα ἦτο ἀτελές, ἦτο προτύπωσις καὶ σκιά, τὸ δὲ ἄλλο εἶναι τέλειον καὶ πλῆρες, οὐσία καὶ ἥλιος καὶ φῶς καὶ λαμπρότης.
Τὸ διωρθωμένον κείμενον ὑπάρχει τοὐλάχιστον ἀπὸ τοῦ 1976 χάρις εἰς τὸν μακαριστὸν τυπικάριον Γεώργιον Μπεκατῶρον. προσωπικῶς ἔχω προβῆ πολλάκις εἰς διόρθωσιν τοῦ ἐξαποστειλαρίου τούτου εἰς σχετικὰς ἐκδόσεις. ἐνθυμοῦμαι τὸ πρῶτον τὴν διόρθωσιν εἰς τὸν συνέκδημον τοῦ «᾿Αστέρος» διὰ τὴν κατὰ τὸ 1998 (νομίζω) ἐπανέκδοσιν. ἀτυχῶς παρατηρῶ μίαν ἄκριτον στάσιν πολλῶν ἐν τῷ χώρῳ τῆς ἐκκλησίας νὰ διαιωνίζουν τὰ λάθη τῶν λειτουργικῶν κειμένων καὶ ἀκολουθιῶν. θὰ ἔλεγε κανεὶς ὅτι ἕλκονται ὑπὸ τοῦ λάθους μὲ μίαν ἀδιανόητον ἐσωτερικὴν διεργασίαν καὶ προσκολλῶνται παθολογικῶς εἰς αὐτό. δὲν ξέρω τί νὰ εἴπω καὶ τί ἐξήγησιν νὰ δώσω εἰς τὸ φαινόμενον, ἀλλὰ εἶναι ὄντως ἀπορίας ἄξιον.
Παραθέτω διωρθωμένον τὸ f΄ ἐξαποστειλάριον, καὶ ἐλπίζω οἱ παντὸς βαθμοῦ καὶ πάσης θέσεως ἐκκλησιαστικοὶ ποιμένες, οἱ εὐκόλως καὶ δαψιλῶς συγχαίροντες καὶ ἐπισήμως ἐπευλογοῦντες πάντα ἐρασιτέχνην ἀσχολούμενον περὶ τὰ λειτουργικὰ κείμενα, μαζὶ μὲ τὰ ἐγκωμιαστικὰ σχόλιά των νὰ ὑποδείξουν ἢ ἀκόμη καὶ νὰ ἀπαιτήσουν καὶ τὴν διόρθωσιν τῶν λαθῶν καὶ τὴν συμμόρφωσιν μὲ τὸ ὀρθὸν τυπικόν. (διατί ὄχι; μόνον διὰ κάθε παράτυπον ἐπιθυμίαν των δύνανται νὰ ἀπαιτοῦν ὑπακοὴν ἀνερυθριάστως;) ὁ ἐρασιτεχνισμὸς μπορεῖ νὰ ἐξυπηρετῇ πρὸς στιγμὴν μίαν ἀνάγκην, ἰδίως ὅταν «ὑπάρχουν καβούρια στὴν τσέπη» τῶν ἁρμοδίων (διότι εἰς πολλὰς περιπτώσεις περὶ αὐτοῦ πρόκειται δυστυχῶς), μακροπρόθεσμα ὅμως βλάπτει σοβαρῶς τὴν τάξιν τῆς ἐκκλησιαστικῆς λατρείας (ἴσως ὄχι καὶ πολὺ μακροπρόθεσμα).