MTheodorakis έγραψε:Τὸ προεόρτιο κοντάκιο τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου (24 Μαρτίου) εἶναι σχεδὸν τὸ ἴδιο μὲ τὸ θεοτοκίο μετὰ τὰ καθίσματα μετὰ τὸν πολυέλεο τοῦ Μ. Ἀντωνίου (17 Ἰανουαρίου· ἐπισήμανση Δημητρίου Καλπακίδη).
῾Ωραία ἡ παρατήρησι τοῦ Δημητρίου Καλπακίδη. ἴσως δὲν εἶναι καὶ τόσο περίεργο νὰ συμβαίνῃ αὐτό, διότι ἀπολυτίκια, καθίσματα καὶ κοντάκια στὴν πραγματικότητα ἀνήκουν στὸ ἴδιο εἶδος ὑμνογραφίας καὶ δὲν εἶναι σπάνιες οἱ περιπτώσεις νὰ ἐναλλάσσουν θέσεις. τὸ "Κατεπλάγη ᾿Ιωσήφ" εἶναι κάθισμα ἀλλὰ τὸ προσ-όμοιό του "῾Η ἀμνάς σου ᾿Ιησοῦ" εἶναι ἀπολυτίκιον. τὸ "Τῇ ὑπερμάχῳ" εἶναι κοντάκιον, ἀλλὰ πολλὰ προσόμοιά του χρησιμοποιοῦνται ὡς απολυτίκια (εἰδικὰ ἀπὸ τὸν μακαριστὸ ὑμνογράφο Γεράσιμο Μικραγιαννανίτη). καὶ ὅλα τὰ θεοτοκία τῶν ἀναστασίμων ἀπολυτικίων (δηλ. θεοτοκία ἀπολυτίκια) γίνονται καὶ καθίσματα στὴν ἀκολουθία τοῦ σαββάτου. τὸ ἀναστάσιμον κάθισμα τοῦ βαρέος ἤχου "᾿Εσφραγισμένου τοῦ μνήματος" εἶναι τὸ ἀπολυτίκιον τῆς κυριακῆς τοῦ Θωμᾶ, ἐνῷ τὸ θεοτοκίο κάθισμα πάλι τοῦ βαρέος "Χαῖρε, κεχαριτωμένη" (ἀμφότερα τῆς β΄ στιχολογίας τῆς κυριακῆς) εἶναι τὸ ἀπολυτίκιον τῆς θεοτόκου γιὰ τὴν 1η σεπτεμβρίου (εἶναι ἀπολυτίκιο ἐκεῖ καὶ ὄχι θεοτοκίο). εἶναι γνωστὰ βέβαια αὐτά, ἀλλὰ ἡ ὑπενθύμισι μᾶς βοηθεῖ κάπως νὰ κατανοήσουμε πῶς τὸ θεομητορικὸν κοντάκιον τῆς 24ης μαρτίου εἶναι δυνατὸν νὰ χρησιμοποιηθῇ ὡς θεοτοκίον κάθισμα μιᾶς ἄλλης ἡμέρας.