ΕΠΙΛΟΓΕΣ
9. ᾿Ηχογραφήσεις ἐκκλησιαστικῆς μουσικῆς Ψάλτες στὴν Ἑλλάδα καὶ ἀνὰ τὸν κόσμο Χ Ψ Ω Μ. Χατζημᾶρκος, λειτουργία μὲ τὸν μακαριστὸ Χριστόδουλο, Βόλος 1972

PostHeaderIcon Μ. Χατζημᾶρκος, λειτουργία μὲ τὸν μακαριστὸ Χριστόδουλο, Βόλος 1972

 

᾿Αρχεῖον ἠχογραφήσεων καὶ ἐκκλησιαστικῶν ὕμνων Δ.Α.

 

    Πρόκειται γιὰ παλαιὰ ἠχογράφησι τοῦ ἔτους 1972.  οἱ ὕμνοι εἶναι δια­σκευὲς τοῦ Μανόλη Χατζημάρκου, τότε πρωτοψάλτου τοῦ μητροπολιτικοῦ ναοῦ Βόλου.  ψάλλει ὁ ἴδιος μαζὶ μὲ χορῳδία ὑπὸ τὴν διεύθυνσί του.  στὶς ἱερατικὲς ἐκφωνήσεις ἀκούεται ὁ μακαριστὸς Χριστόδουλος Παρασκευ­αΐ­δης (ἀρχιμανδρίτης τότε), ὁ ὁποῖος μόλις δύο χρόνια μετὰ (τὸ 1974) χειρο­τονήθηκε μητροπολίτης Δημητριάδος καὶ ἀργότερα ἐξελέγη ἀρχιεπίσκοπος ᾿Αθηνῶν.

    Ἐδῶ παρουσιάζεται ὁλόκληρη ἡ λειτουργία σὲ ἕνα ἀρχεῖο, ὅπως με­τα­δό­θηκε ῥαδιοφωνικῶς λίγον καιρὸ μετὰ τὴν ἐκλογὴ τοῦ Χριστοδούλου ὡς ἀρχιεπισκόπου ᾿Αθηνῶν (1998), κατὰ τὶς πληροφορίες ποὺ μοῦ ἐδό­θη­σαν.   πάντως ἡ φωνοταινία ἦταν λίγο ταλαιπωρημένη.  ὀφείλω τὴν ἠχογράφησι στὸν φίλο ᾿Ανδρέα Κόρδα.  ἡ ψηφιοποίησις εἶναι δική μου.  ὑπάρχει κά­ποιος θόρυβος, ὄχι πολὺ ἔντονος, ποὺ εἶναι χαρακτηριστικός, ὅταν μαγνη­το­φωνοῦνται ῥαδιοφωνικὲς μεταδόσεις.

 

219, Μανόλης Χατζημᾶρκος, ὕμνοι λειτουργίας, ἦχος γ΄. 219.mp3

(δημοσίευσις 21/10/2009)

 

     ῾Η ἐν λόγῳ λειτουργία χωρισμένη σὲ μικρότερα τμήματα.

219-01, «Εὐλογημένη», ἐφύμνια ἀντιφώνων, «῾Ο μονογενής».  219-01.mp3

219-02, «῞Οτι ἀγαθός» (ἐκφώνησις), ἀπολυτίκιον τοῦ Χριστοῦ σωτῆρος «Σκέπε, σῶτερ», εἰσοδικὸν «Δεῦτε προσκυνήσωμεν».  219-02.mp3

219-03, τρισάγιος ὕμνος, δύναμις τοῦ βήματος (μονῳδία ὑπὸ τοῦ χο­ράρ­χου). 219-03.mp3

219-04, χερουβικὸν γ΄ ἤχου. 219-04.mp3

219-05, πληρωτικά, κυριελεησάρια, «Παράσχου, Κύριε». 219-05.mp3

219-06, «λειτουργικὰ» γ΄ ἤχου. 219-06.mp3

219-07, ἐπινίκιος ὕμνος καὶ «Σὲ ὑμνοῦμεν», γ΄ ἤχου. 219-07.mp3

219-08, «Ἄξιον ἐστὶν» ἤχου γ΄. 219-08.mp3

219-09, «Εἷς ἅγιος» καὶ ἀντὶ κοινωνικοῦ ὁ πολυέλεος «᾿Εξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ» σὲ ἦχο πλ. α΄.  219-09.mp3

219-10, «Εἴδομεν τὸ φῶς», «Εἴη τὸ ὄνομα», «Δι᾿ εὐχῶν».  219-10.mp3

(δημοσίευσις 18/12/2009)

    Τὸ ὅτι ἀντὶ κοινωνικοῦ ψάλλεται ὁ πολυέλεος «᾿Εξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ» βεβαίως δὲν εἶναι σωστό· δὲν πρέπει νὰ ἀντικαθίσταται τὸ κοι­νω­νικὸν ἀπὸ ἄλλους ὕμνους.  δυστυχῶς τέτοιες πα­ρα­τυπίες ἔκαναν ἀπὸ ἄγνοια ὅλοι σχεδὸν οἱ μεγάλοι ψάλτες καὶ δάσκαλοι τῆς ἐποχῆς ἐκείνης (δὲν τοὺς κατηγορῶ· εἶπα ὅτι γινόταν ἀπὸ ἄγνοια), καὶ μεταδόθηκαν μετὰ αὐτὰ σὲ κάθε ἐπαρχία τῆς ῾Ελλάδος, κι ἄντε τώρα νὰ δώσῃς στοὺς σημερινοὺς νὰ καταλάβουν ὅτι ἐπὶ 40 χρόνια ἄκουγαν ἢ ἔμα­θαν καὶ ἔλεγαν κάτι λάθος καὶ ἀνάρμοστο!  ἐκεῖνο ποὺ ἐνώχλησε κἀποιους ἦ­ταν τὰ διπλᾶ κοινωνικὰ ποὺ σημείωνα στὸ τυπικὸ τοῦ 2007 καὶ τοῦ 2008, σύμφωνα μὲ τὴν λειτουργικὴ παράδοσι καὶ πάντοτε προαιρετικῶς. τὰ παράτυπα καὶ τὰ ἐ­κτὸς παραδόσεως δὲν τοὺς ἐνοχλοῦν!

(δημοσίευσις 25/10/2009)