συμβολή

Ὁ θεῖος ὁπλισμὸς τοῦ Χριστιανοῦ

6 Φεβ., Φωτίου (Β΄ Πε 1,1-10)

    Ὁ Φώτιος ἦταν ἀπὸ τοὺς σπουδαιότερους πατριάρχας τῆς Κων­σταν­τι­νου­πόλεως. Διακρινόταν κυρίως γιὰ τὴ μόρφωσή του καὶ τὶς ἄλλες ἀρετές του. Δύο ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα ἔργα του εἶναι πρώτον ἡ μετάδοση τῆς πί­στεως στοὺς Σλαύους καὶ Ρώσους καὶ δεύτερον ἡ συγκρότηση τῆς ὀγδόης οἰ­κουμενικῆς συνόδου, ποὺ ἔπληξε καίρια τὶς ἐπεκτακτικὲς κυριαρχικὲς καὶ δογματικὲς κακοδοξίες τοῦ παπισμοῦ. Εὐτυχῶς σῴζονται τὰ πρακτικὰ τῆς συνόδου, στὰ ὁποῖα μπορεῖ νὰ προστρέξει ὁ ἐνδιαφερόμενος.

    Οἱ παπικοὶ αἰσθάνθηκαν τόσο ἰσχυρὸ τὸ πλῆγμα τῆς 8ης οἰκουμενικῆς συνόδου, ὥστε φρόντισαν νὰ παραμείνει στοὺς πολλούς, ἀκόμη καὶ σ’ ἐμᾶς τοὺς Ὀρθοδόξους, ἄγνωστη ἡ σύνοδος αὐτὴ ὡς οἰκουμενική, ἀλλὰ καὶ ὁ Φώτιος ν’ ἀγνοηθεῖ ὡς ἅγιος. Στὰ μηναῖα τῆς Ἐκκλησίας μας ποὺ μέχρι τὸ 1900 ἐκδίδονταν σὲ τυπογραφεῖα τῆς παπικῆς Εὐρώπης, ἡ ἀκολουθία τῆς μνή­μης τοῦ Φωτίου ἀπουσιάζει. Μερικὴ ἀναγνώριση τῆς προσφορᾶς του τε­λευταίως ἔκανε ἡ ἱερὰ σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία στὶς 6 Φεβρουαρίου τελεῖ πανηγυρικὴ θεία λειτουργία καὶ ἀποδίδει τιμὴ στὸ πρόσωπο καὶ στὴν προσφορά του, συμπεριέλαβε δὲ καὶ τὴν ἀκολουθία του στὰ ἐκκλησιαστικὰ βιβλία.

    Ἡ ἀποστολικὴ περικοπὴ ποὺ διαβάζεται στὴ μνήμη τοῦ Φωτίου ἀπὸ τὴ δευτέρα Ἐπιστολὴ τοῦ Πέτρου, στὴν ὁποία γίνεται λόγος γιὰ τὴν πίστη τὴν ἀρετὴ τὴν ἐγκράτεια τὴν ὑπομονὴ τὴν εὐσέβεια τὴ φιλαδελφία καὶ τὴν ἀ­γά­πη, ἐκλέχθηκε προφανῶς, διότι ἐμμέσως πλὴν σαφῶς βλέπει οἱ ἀρετὲς αὐ­τὲς νὰ ἐνσαρκώνονται στὴν προσωπικότητα τοῦ μεγάλου καὶ πεφω­τι­σμένου Φωτίου.

    Πρὶν τὴν προσεγγίσουμε, ἀξίζει νὰ σημειώσουμε ὅτι τὶς Ἐπιστολές του ὁ ἀπόστολος Πέτρος, καὶ τὴν πρώτη καὶ τὴ δεύτερη, τὶς ἀπευθύνει στοὺς Χριστιανοὺς τῆς διασπορᾶς τοῦ Πόντου, τῆς Γαλατίας, τῆς Καππαδοκίας, τῆς Ἀσίας, καὶ τῆς Βιθυνίας. Γι’ αὐτὸ λέγονται καθολικές. Τὶς στέλνει δη­λα­δὴ σὲ περιοχὲς ὅπου ἐργάστηκε καὶ ἵδρυσε τὶς ἐκκλησίες αὐτὲς ὁ ἀ­πό­στολος Παῦλος, ὁ ὁποῖος αὐτὸν τὸν καιρὸ εἶναι φυλακισμένος στὴ Ρώμη καὶ περιμένει τὸν ἀποκεφαλισμό του. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος, γιὰ νὰ μὴν ὀρ­γι­άζουν ἀνενόχλητοι οἱ αἱρετικοὶ νικολαΐτες στὴ Μικρὰ Ἀσία, παρακάλεσε τὸν ἀπόστολο Πέτρο μέσῳ τοῦ Σιλουανοῦ νὰ ἀντιμετωπίσει αὐτὸς τὸ πρό­βλη­μα. Ἔτσι ὁ Πέτρος ἔγραψε τὶς δύο Ἐπιστολές του. Ἂς δοῦμε τώρα τί λέει στὴν περικοπή μας.

    Ὁ Σίμων Πέτρος, λέει, ὁ δοῦλος καὶ ἀπόστολος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, γράφω τὴν Ἐπιστολὴ αὐτὴ στοὺς Χριστιανοὺς ποὺ ἔλαχαν τὴν ἰσότιμη μ’ ἐμᾶς τοὺς ἀποστόλους πίστη, καὶ ἔχουν τὰ ἴδια προνόμια καὶ τὶς ἴδιες ὑ­πο­χρεώσεις ἀπέναντί της. Αὐτὸ συνέβη λόγῳ τῆς ἀμερόληπτης δικαιοσύνης τοῦ Θεοῦ καὶ σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ποὺ χαρίζει σὲ ὅλους μὲ δι­και­ο­σύνη τὰ ἴδια πνευματικὰ ἀγαθά. Σᾶς εὔχομαι, λέει ὁ Ἀπόστολος, ἡ χάρη καὶ ἡ εἰρήνη νὰ αὐξηθοῦν σ’ ἐσᾶς, καθὼς θὰ ἀσκεῖτε τὴν καλὴ γνώση τοῦ Θε­οῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.

    Πρέπει νὰ παρουσιάζετε αὔξηση στὴν πνευματικὴ προκοπή, διότι ἡ θεί­α δύναμη τῆς πίστεως στὸ Χριστὸ μᾶς ἔχει χαρίσει ὅλα ὅσα συντελοῦν στὴ μόρφωση χριστιανικῆς ζωῆς καὶ εὐσέβειας. Ἡ θεία δύναμη τῆς πίστεως στὸ Χριστὸ μᾶς τὰ ἔχει γνωρίσει μέσῳ τῆς καλῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος μέσα ἀπὸ τὸ σκοτάδι τῆς ἁμαρτωλῆς ζωῆς μᾶς κάλεσε στὴ ζωὴ τῆς δόξης καὶ τῆς ἀρετῆς. Ἔχουν δωρηθεῖ οἱ μέγιστες καὶ πολύτιμες ὑποσχέσεις, γιὰ νὰ πάρετε μὲ τὴ νέα ἐν Χριστῷ ζωὴ μία ἐλάχιστη γεύση τῆς θείας φύσεως καὶ μακαριότητος, ἀφοῦ θὰ ἔχετε ἀποφύγει τὴ διαφθορὰ τοῦ κόσμου ποὺ κολυμπάει στὴν ἁμαρτωλὴ ἐπιθυμία.

    Προσπαθῆστε νὰ καταβάλετε ὅλη τὴ δυνατὴ φροντίδα σας. Προσθέσατε στὴν πίστη σας τὴν ἀρετή, στὴν ἀρετὴ τὴ γνώση, στὴ γνώση τὴν ἐγκράτεια, στὴν ἐγκράτεια τὴν ὑπομονή, στὴν ὑπομονὴ τὴν εὐσέβεια, στὴν εὐσέβεια τὴν ἀγάπη στοὺς ἀδερφούς, στὴν ἀγάπη στοὺς ἀδερφοὺς τὴν ἀγάπη πρὸς ὅλους.

    Αὐτὰ ἂν ὑπάρχουν μὲ τὸ παραπάνω μέσα σας, δὲν θ’ ἀποδειχθεῖτε ἀ­με­λεῖς καὶ ἄκαρποι, ἀλλ’ ἐπιμελεῖς καὶ καρποφόροι, στὴν προσπάθεια ν’ ἀποκτήσετε τὴν καλὴ γνώση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀντίθετα σ’ ὅποιον μέσα δὲν ὑπάρχουν αὐτά, αὐτὸς εἶναι στὴν πραγματικότητα τυφλὸς πνευματικῶς καὶ μύωπας ποὺ δὲν βλέπει οὔτε αὐτὰ ποὺ εἶναι μπροστά του. Ἐπιπλέον ἔχει ξεχάσει τὸν καθαρισμὸ τῶν παλιῶν ἁμαρτημάτων ποὺ εἶχε δεχθεῖ μπαίνοντας στὴν πίστη.

    Γι’ αὐτὸ σᾶς προτρέπω, ἀδελφοί μου· δεῖξτε περισσότερο ἐνδιαφέρον καὶ φροντίδα ἀπὸ ὅ,τι δείχνατε πρίν, ὥστε νὰ συντελέσετε νὰ γίνει στα­θε­ρὴ καὶ ἀμετακίνητη ἡ κλήση σας καὶ ἡ ἐκλογή σας στὴν πίστη ἀπὸ τὸ Θεό. Ἂν τὰ κάνετε αὐτά, δὲν θὰ ἀποτύχετε ποτὲ στὴν ἐπιδίωξη τῆς σωτηρίας σας.

    Παραστατικότατος ὁ ἀπόστολος Πέτρος στὴν ἱερὴ διδαχή του. Ὁ λόγος του ἔχει ἀδιάπτωτη ἰσχύ. Πίστη ἀρετὴ γνώση ἐγκράτεια ὑπομονὴ εὐσέβεια φιλαδελφία ἀγάπη πρὸς ὅλους εἶναι ὁ πνευματικὸς ὁπλισμὸς ποὺ συνιστᾶ, ἂν θέλουμε νὰ γευθοῦμε κατά τι τὴ θεία μακαριότητα καὶ τώρα καὶ πάν­το­τε καὶ σ’ ὅλους τους αἰῶνες.

    Ἀθανάσιος Γ. Σιαμάκης, ἀρχιμανδρίτης

(δημοσίευσι 11/2/2010)