ΕΠΙΛΟΓΕΣ
2. Λειτουργικὴ ζωή Θέματα ὁμιλητικῆς Λόγοι εἰς εὐαγγελικὰ ἀναγνώσματα σαββάτου Εὐαγγέλιον 4ου σαββάτου Λουκᾶ

PostHeaderIcon Εὐαγγέλιον 4ου σαββάτου Λουκᾶ

 

μπάθεια τν φαρισαίων

 

Σάββατο δ΄ βδομάδος (Λκ 6,1-10)

 

Δν ταν λίγες ο φορς πο Κύριος κα ο μαθηταί του περνοσαν λόκληρη μέρα, χωρς ν βάλουν οτε μπουκι στ στόμα τους. Τέτοια ταν κα ατ γι τν ποία μς μιλάει τ εαγγελικ νάγνωσμά μας.

ταν σάββατο, κα Κύριος μ τος μαθητάς του κα λλους πολλος περπατοσε π τν γροτικ χωματόδρομο νάμεσα π τ σπαρμένα χωράφια, προφανς γι ν συντομεύσει τ διαδρομή, ν «κόψει» δρόμο, πως λέμε. Κα ο μαθητα προπορεύονταν, κα παράλληλα κοβαν κανένα στάχυ, τ τριβαν στς παλάμες τους, τ φυσοσαν γι ν φύγουν τ χυ­ρα, κα τ τρωγαν, γι ν «σπάσουν» τν πενα τους (1).

Ο παλιότεροι, σοι καταγόμαστε π γροτικς οκογένειες, χουμε δε τ διαδικασία ατ κα τν χουμε φαρμόσει κιόλας. ταν κάτι συνηθισμένο κα στ παλιότερα χρόνια. Κάποιοι κακόβουλοι φαρισαοι μως, πο κολουθοσαν τ Χριστό, γι ν βρον φορμ σκανδαλισμο π τ τίποτε, το λεγαν·

Κύττα τί κάνουν ο μαθηταί σου μέρα σάββατο, ν, πως ξέρεις, δν πιτρέπεται (2).

Νόμος βέβαια σ ποιαδήποτε λλη μέρα, κτς π τ σάββατο, πέτρεπε ν μαζέψει κανες στάχυα π θερισμένο χωράφι, πως παλι Ρούθ, χι μως π θέριστο. Ο μαθητα στν περίπτωσή μας τρωγαν, δν μάζευαν στάχυα. «παράβασή» τους ταν τι τριβαν στ χούφτα τους στάχυα μέρα σάββατο, καὶ ἔτσι κατέλυαν κατ τος φαρισαίους τν ργία το σαββάτου.

Παρενθετικ λέγεται δ τι ατ ξοργιστικ τυπικότητα τς τηρή­σεως τς ργίας το σαββάτου νοχλοσε τν ησο, γι’ ατ κα τελικ τν κατήργησε κα καθιέρωσε τν ργία τς μέρας τς ναστάσεώς του, ποία πρε τ νομα κυριακή, π τ Κύριος.

Χριστς τος πάντησε ρεμα μ πιχειρήματα.

Καλ δν διαβάσατε τί κανε Δαυΐδ, ταν βρέθηκε σ νάγκη κα πείνασε ατς κα ο ντρες του; Δν ξέρετε τι μπκε στν οκο το Θεο π ρχιερέως βιάθαρ κα φαγε τος ρτους τς προθέσεως, ατος πο δν πιτρέπεται ν τος φάει κανένας παρ μόνο ο ερες, κα δωσε κα στ παλληκάρια του; Κα πρόσθεσε· Τ σάββατο εναι γι τν νθρωπο, κι χι βέβαια νθρωπος γι τ σάββατο. στε υἱὸς το νθρώπου εναι κύριος κα το σαββάτου, φο εναι κύριος κα το νθρώπου, πο εναι νώτερος π τ σάββατο (3-5).

ς φέρουμε στ μνήμη μας σύντομα τν πόθεση μ τος ρτους τς προθέσεως κα τ Δαυΐδ. Δαυῒδ κα τ 400 παλληκάρια του κατα­διώκονταν π τ Σαούλ. Σαολ π ζήλια τν εχε πικηρύξει κα ζη­τοσε τ θάνατό του. Δαυῒδ πέφευγε ν συγκρουστε μ τ στρατεύ­ματα το Σαούλ, διότι Σαολ ταν χρισμένος π τ Θεό, καὶ γι᾿ αὐτὸ ὁ Δαυῒδ ποχωροσε κα κρυβόταν. Κάποτε τελείωσαν τ’ ποθέματα τν τροφν του κα ζήτησε τροφς π τν ρχιερέα βιμέλεχ. κενος το πάντησε· Δν χω παρ μόνο τος ρτους τς προθέσεως. Ατοὺς μως σύμφωνα μ τν τάξη τος τρωγαν ο ερες. Δαυῒδ πάνω στν νάγκη πρε τος ρτους τς προθέσεως κα τος φαγε μ τ παλληκάρια του. Ατ πο κανε Δαυδ ταν μία χοντρ κα ξιόποινη παράβαση το Νόμου (Λε 24,9), κι μως ο ουδαοι δν τ καταλόγισαν ς παράβαση σ βάρος του, διότι δίκαιος ατς ντρας βρέθηκε σ νάγκη κα διότι τν εχαν πολ ψηλ στν κτίμησή τους, κα καλς βέβαια.

βιάθαρ πο ναφέρει Χριστός, ταν γις το ρχιερέως βιμέ­λεχ. ταν κα ατς παρν κα μ ντολ το πατέρα του δωσε στ Δαυδ τος ρτους. Δαυῒδ ταν γινε βασιλιᾶς, τν κανε ρχιερέα κα τν εχε ς τέτοιον 40 χρόνια κοντά του. Εναι νας π τος πι ξιόλο­γους ρχιερες το σραήλ.

Τ σκεπτικὸ τοῦ Χριστο ταν τὸ ἑξῆς. ν Δαυῒδ φαγε τος ρτους τς προθέσεως κα δν τν κατηγορήσατε, πειδ βρέθηκε σ νάγκη, πόσο μλλον θ πρεπε ν μνηστεύσετε μένα, τν υἱὸ το νθρώπου, ποὺ νέχτηκα μία λάχιστη παράβαση τς ργίας το σαββάτου (τ τρίψιμο σιταριο στν παλάμη), γι τν δια νάγκη; Ατ σημαίνει τι δν εστε δίκαιοι λλ’ μπαθες κα μεροληπτικοί, κα οσιαστικ δν νδιαφέρεστε γι τ σάββατο, λλ τ χρησιμοποιετε ς φορμή, γι ν μ καταστήσετε πόδικο. Σ σχατη νάλυση εστε ψετες κα ποκριταί. Μ τ παράδειγμα το Δαυῒδ τος ποστόμωσε Χριστός.

Κα μπαίνει πάλι στ συναγωγ Χριστς κάποιο λλο σάββατο, που ταν νας νθρωπος μ ξεραμμένο τ δεξί του χέρι. Κα τν παρακολου­θοσαν σν γκάθετοι ο φαρισαοι, ν θ τν θεραπεύσει, γι ν τν κατηγορήσουν. Κα Κύριος, πο γνώριζε τος διαλογισμούς τους, λέει στν νθρωπο ατ μ τ ξερ κα παράλυτο χέρι· Σήκω κα λα στ μέσον. Κα πγε στ μέση. Κα τος λέει· Θ σς ρωτήσω. Τί πιτρέπεται τ σάββατο; ν κάνει κανες καλ κακό; ν βοηθήσει ν σωθε κάποιος ν τν γκαταλείψει κα ν πεθάνει; Κι κενοι σιωποσαν. Κι φο ρριξε γύρω μία ματι κα τος εδε ργισμένος κα λυπημένος γι τ σκλήρυνση τς καρδις τους, λέει στν νθρωπο· Τέντωσε τ χέρι σου, κι κενος τ τέντωσε, κα ποκαταστάθηκε γεία στ χέρι του, κα ταν γις πως κα τ λλο (6-10).

φθόνος τν φαρισαίων κατ το ησο τος θησε χι μόνο ν μ χαίρονται γι τς άσεις κα τ λλα θαυμαστ ργα κα λόγια του, λλ κα ν δημιουργον πεισόδια μ τ ποα πιδίωκαν ν συσκιάσουν τ δόξα του. Στν προκειμένη περίπτωση γείρουν ζήτημα σαββάτου, χι μό­νο γι ν παγώσουν τν νθουσιασμ το λαο, λλ κυρίως γι ν το ποδώσουν τν κατηγορία τι καταργε τν ργία το νομικο σαββάτου. λλ βέβαια τ μόνο πο κατάφεραν εναι τι δειξαν τν κακία τος κα­τ το εεργέτου κα κάκου κα γίου ησο, ποία μεινε ς τ σύμ­βολο τν μπαθεστέρων ασθημάτων στν στορία το κόσμου.

Θες ν φυλάγει π τέτοια κακία κα μπάθεια.

 

θανάσιος Γ. Σιαμάκης, ρχιμανδρίτης

 

 

(δημοσίευσις· ὀκτώβριος 2013)