«πᾶς ὁ ἀὴρ ἀγγέλων ἐμπέπλησται» (Εἰς τὴν Ἀνάληψιν ὁμιλία α’, 1 τ. 36 σ. 204).
«Λάζαρε, δεῦρο ἔξω· καὶ ὁ διαλελυμένος ὀρθοῦτο...καὶ ὁ θρηνούμενος ἐσκίρτα» (Εἰς τὸν τετραήμερον Λάζαρον, 1 τ. 36 σ. 394).
«νηστεία φυσᾷ» (Εἰς τὸν ἅγιον ἀπόστολον Παῦλον ὁμιλία ε’, 4 τ. 36 σ. 488).
«Τιμὴ γὰρ μάρτυρος, μίμησις μάρτυρος» (Εἰς μάρτυρας ὁμιλία α’, 1 τ. 36 σ. 568).
«οὐδεὶς δὲ ἀνθρώπων οὕτως αὐτὸν ἠγάπησεν ὡς οἱ μάρτυρες» (Εἰς τοὺς ἁγίους πάντας, 2 τ. 36 σ. 614).
«οὐκ ἄνθρωποι τὰς αὐτοῦ κυβερνῶσιν Ἐκκλησίας» (Εἰς Ἰγνάτιον τὸν θεοφόρον, 3 τ. 37 σ. 116).
«καὶ αὐταὶ αἱ θῆκαι τῶν ἁγίων πνευματικῆς εἰσι πεπληρωμέναι χάριτος» (ὅπ. πρ., 5 τ. 37 σ. 124).
«δύνανται γὰρ καὶ θῆκαι μαρτύρων πολλὴν ἔχειν δύναμιν» (Εἰς τὰς ἁγίας μάρτυρας Βερνίκην καὶ Προσδόκην, 7 τ. 37 σ. 216).
«Οὐ γὰρ πρὸς ὡρισμένας κολάσεις ἀπαντῶσιν οἱ μάρτυρες, ἀλλὰ πρὸς ἀορίστους ἀποδύονται τιμωρίας» (Εἰς τὸ ἅγιον μάρτυρα Βαρλαάμ, 3 τ. 37 σ. 256).
«Οὐχ ὁρᾶτε τοὺς ἀπὸ τῶν θεάτρων καταβαίνοντας μαλακωτέρους γινομένους;» (ὅπ. πρ., 4 τ. 37 σ. 260).
«ἀνδρίζου, μὴ ὡραΐζου» (ὅπ. πρ. σ. 262).
«Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν· οὐ γὰρ παύσομαι τοῦτο ἐπιλέγων ἀεὶ ἐπὶ πᾶσι μοι τοῖς συμβαίνουσιν» (Ἐπιστολὴ πρὸς Ὀλυμπιάδαν δ’, 1 τ. 37 σ. 352).
«Εἰ γὰρ καὶ στενὴ πύλη καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδός, ἀλλ’ ὅμως ὁδός» (ὅπ. πρ. ε’, 2 τ. 37 σ. 358).
«Οὐδένα γὰρ λοιπὸν δέδοικα ὡς τοὺς ἐπισκόπους, πλὴν ὀλίγων» (ὅπ. πρ. θ’, 4 τ. 37 σ. 440, 442).
«πάντων βαρύτερον ἀθυμία· ὅσῳ δὲ βαρύτερον, τοσούτῳ καὶ μείζους ἔχει τὰς ἀντιδόσεις» (ὅπ. πρ. ι’, 7 τ. 37 σ. 468).
«ὁ τῶν δεινῶν καιρός, οὗτος τῆς ἐμπορίας ἐστὶ καιρὸς καὶ πολλῆς εὐδοκιμήσεως καὶ μισθῶν ἀφάτων» (Ἐπιστολὴ ριθ’ Θεοφίλῳ πρεσβυτέρῳ τ. 38 σ. 218).
«Δόξα τῷ Θεῷ καὶ διὰ τοῦτο» (Ἐπιστολὴ ρκ’ Θεοδώρᾳ τ. 38 σ. 220).
«Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν» (Ἐπιστολὴ ρκε’ πρὸς Κυριακὸν ἐπίσκοπον τ. 38 σ. 234· πρβλ. εὐχὴν ἀπολύσεως).
«Δόξα δὴ τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκα. Τοῦτο τὸ ῥῆμα καιρία τῷ διαβόλῳ πληγή, τοῦτο μεγίστη τῷ λέγοντι ἐν παντὶ κινδύνῳ ἀσφαλείας καὶ ἡδονῆς ὑπόθεσις» (Ἐπιστολὴ 193η Παιανίῳ τ. 38 σ. 350).